Page 157 - Somebody's Child CC Version.indd
P. 157

ครอบครวของพระเจ้า 157
                                                                 ั


                                                     ่
                                                     �
                                             ่
                 มาก่อนเลย ผมอยากเป็็นพ่่อให์้ด่ที่สุด่เที่่าที่จิะเป็็นได่้ และลูกๆ ของผมก ็
                                              ่
                                              �
                                                                  ั
                 ชิ่วยสอนผม พ่วกเขาจิะบอกผมว่าพ่วกเขาโกรัธิถ้าผมไม่ต�งใจิฟังพ่วกเขา
                                                                         ำ
                                                 ่
                    ื
                 ห์รัอไม่ได่้ให์้เวลาพ่วกเขาอย่างเพ่ยงพ่อ  ไม่ว่าพ่วกเขาจิะที่าอะไรั
                                       ิ
                               ำ
                                  ็
                                      ่
                                           ื
                                                                  ื
                                                         ิ
                                                              ั
                                                                             ื
                 จิะป็รัะสบความสาเรัจิในชิวตห์รัอไม่ จิะเข้ามห์าวที่ยาลย ห์รัอแต่งงาน ห์รัอ
                          ่
                          �
                       ำ
                                          ู
                           ่
                                                 ั
                                      ็
                             ื
                                           ิ
                 มงานที่าที่ด่ห์รัอไม่ ผมกจิะภูมใจิในตวพ่วกเขา ผมอยากจิะบอกพ่วกเขา
                  ่
                                            ุ
                 วา “พ่อจิะยังรักลูก และสนับสนนลกไมวาจิะเกิด่อะไรัข�นกตาม” ผมเรัยนรั ้ ู
                                                  ่
                                                                           ่
                       ่
                                                              ึ
                                                                 ็
                  ่
                                                   ่
                             ั
                                              ู
                                   �
                                   ึ
                                                 ่
                             ้
                 เกยวกบพ่รัะเจิามากขนจิากการัได่เป็นพ่อ ผมอยากให์ลกสาวที่งสองบอกผม
                                               ็
                                                                    �
                                                                    ั
                                                              ู
                      ั
                                             ้
                                                             ้
                   ่
                   �
                                           ั
                 ได่้ที่กเรัองและผมจิะไม่ตกใจิกบมนอย่างแน่นอน ถ้าพ่วกเขาที่าอะไรัผด่
                     ุ
                                                                             ิ
                                              ั
                        ื
                                                                      ำ
                        �
                                                              ั
                                       �
                                       ั
                               ั
                                                ั
                                                           ุ
                                     ิ
                 ผมอาจิจิะผด่ห์วง แต่ส�งนนจิะไม่มวนที่าให์้ผมห์ยด่รักพ่วกเขาแบบห์มด่
                                               ่
                           ิ
                                                   ำ
                                      ั
                                      �
                                                                      �
                                                                   ั
                  �
                                                                      ่
                                                       ิ
                     ั
                                                          ึ
                                                          �
                 ที่งห์วใจิ การัรั้สกแบบนนชิ่วยให์้ผมเข้าใจิด่ย�งขนถงความรักที่ป็รัาศจิาก
                                                            ึ
                  ั
                               ึ
                                                      ่
                              ู
                   ื
                         �
                 เง�อนไขที่พ่รัะเจิ้าที่รังม่ต่อพ่วกเรัาทีุ่กคน
                         ่
                                      ่
                                               ั
                                                          ่
                                                                       �
                                                                       ่
                        ่
                                            ำ
                                                                ิ
                                                                   �
                                                                           ็
                       ลอาห์์และนาตาลมความสาคญอย่างมากตอผม จิลเลยนชิให์้เห์นว่า
                                                                   ่
                                     ่
                                 ่
                              ื
                                 �
                             ่
                 ถงแม้เธิอจิะมพ่�นที่พ่เศษอย่ในใจิของผมเพ่รัาะเป็็นภูรัรัยา และเพ่รัาะเรัา
                                   ิ
                                         ู
                  ึ
                                  ั
                 เป็็น “คนคนเด่ยวกน” ในสายพ่รัะเนตรัของพ่รัะเจิ้าจิากการัแต่งงานกัน
                              ่
                        ั
                                         ิ
                                                                      ั
                 แต่กรัะน�นลูกๆ ก็ได่้ให์้บางส�งบางอย่างที่�ผมไม่เคยมมาก่อน น�นคือความ
                                                   ่
                                                             ่
                                                      ่
                                               ่
                                 ื
                                                               ื
                     ั
                  ั
                                                      �
                                                               �
                 สมพ่นธิ์ที่างสายเลอด่ ผมไม่เคยมใครัเลยที่สามารัถเชิอมโยงได่้ เชิ่นว่า
                                                    ื
                 “คณมด่วงตาเห์มอนแม ห์รัอคณห์วเรัาะเห์มอนพ่อ” ผมไมรัอะไรัเลยเกยวกบ
                                                                          �
                               ื
                                                                 ้
                                                                          ่
                   ุ
                                                                             ั
                      ่
                                         ุ
                                             ั
                                                        ่
                                       ื
                                                                 ู
                                                                ่
                                    ่
                 ครัอบครััวของผม แต่กับลูกๆ เรัาสามารัถเห์็นได่้ถึงความคล้ายคลึงอย่าง
                 คนในสายเลอด่เด่ยวกน เชิ่นนาตาลมอารัมณ์ขนเห์มอนกบผม และ
                                                                     ั
                            ื
                                                           ั
                                     ั
                                                                 ื
                                 ่
                                                  ่
                                                   ่
                              ็
                                                                           ำ
                               ำ
                                                                             ่
                                                                           �
                                   ้
                                                                         ั
                                                                      ั
                         ่
                       ั
                            ์
                                                                   ู
                       �
                                            ่
                                                            ็
                                                      ำ
                                               ั
                                                         ั
                 บางครังลอาห์กที่าห์นาตาแบบเด่ยวกบที่ผมที่า มนเป็นความผกพ่นอนลาคา
                                                  ่
                                                  �
                    ่
                 ที่�เยยวยาบาด่แผลภูายในใจิของผม
                  ่
                                                                        �
                                              ่
                                                                             ั
                                                                  �
                                                                        ่
                                                ่
                                                              ี
                                                                          ิ
                                 ่
                       เพ่รัาะผมไมมครัอบครััว ไมมอะไรัเลย ห์ลายป็มาน้ผู้คนที่สนที่กบ
                                  ่
                           ื
                         ็
                     ่
                                               ู
                                                                    ั
                 ผมที่สด่กคอพ่น้องในครัสตจิกรั ผ้อาวโสชิายห์ญงในโบสถ์รับผมเข้ามา
                                                           ิ
                                      ิ
                       ุ
                                          ั
                             �
                             ่
                     �
                                                  ุ
                         ั
                                                                             ึ
                                  ็
                                                   ู
                                         ึ
                                                            ื
                                                            �
                 เห์มอนรับเลยงด่เด่กคนห์น�งและคอยด่แลผมในเรัองความเชิอ และถง
                     ื
                                                                      �
                                                                      ื
                                ู
                            �
                            ่
                                                  ึ
                                                                 ิ
                                             ั
                 แม้ตอนน้ผมแต่งงานแล้ว ผมกยงคงพ่�งพ่ามตรัสห์ายครัสเตยนที่งห์ลาย
                                            ็
                                                                    ่
                                                                        ั
                                                                        �
                                                       ิ
                         �
   152   153   154   155   156   157   158   159   160   161   162