Page 55 - Somebody's Child CC Version.indd
P. 55

ภรรยาศิิษยาภิบาล 55



                                                                       ำ
                                 ั
                                        ็
                                                                 ื
                                                              ็
                              ุ
                                                   ิ
                                                                             ั
                       การัพ่ด่คยกบพ่วกเด่กๆ ตลอด่กจิกรัรัมชิ่วงเยนคอการัที่างานกบ
                            ู
                                                         ึ
                                                            ิ
                                 ิ
                          ่
                                                                             ึ
                                        ้
                 เยาวชินอยางแที่้จิรัง เรัาได่เข้าใจิอย่างถ่องแที่้ถงชิ่วตของพ่วกเขา รัวมถง
                        ุ
                   �
                   ื
                 เรัองกล้มใจิและความกังวลของพ่วกเขา พ่วกเขาคยกบเรัาที่กเรัองตงแต่
                                                                    ุ
                                                                       ื
                                                                       �
                                                               ั
                                                                           �
                                                                           ั
                                                            ุ
                                                                             ั
                                                                         �
                             ั
                                                                         ่
                                         �
                                                  ่
                                         ่
                                    ึ
                                       ิ
                   ื
                   �
                 เรัองครัอบครัวไป็จินถงส�งที่พ่วกเขาเรัยกว่า “ศาสนา” ในขณะที่รัถบส
                                                                    ั
                            ั
                        ่
                                                                ื
                                  ่
                 อาจิมเสยงด่งและเสยงเพ่ลงกรัะห์�มแต่ในชิ่วงที่้ายของคน มนเยยมมาก
                      ่
                                                                        �
                                                                        ่
                                              ึ
                                                                    ่
                                     ั
                 ที่ได่้เห์นพ่วกเขาจิรัิงจิงกบการัอธิษฐาน และไม่มการัล้อเล่นเกยวกบเรัองน้  �
                                                                           �
                                                                           ื
                                   ั
                                                                    �
                   �
                                                         ่
                   ่
                                                                        ั
                                            ิ
                       ็
                                                                 ื
                                   ั
                                                        ิ
                                             �
                 เวลาที่พ่วกเขามป็ฏสมพ่นธิ์แบบซอสตย์และจิรังใจิกบคนอน พ่วกเขาจิะไม  ่
                                      ั
                                             ื
                                                            ั
                                                ั
                                                                 �
                               ่
                       ่
                       �
                                 ิ
                                                             ้
                              �
                                                                 ั
                 ป็รัะห์มาอย่างที่เป็็นในเวลาป็กตเน้�องจิากกลไกการัป็องกนตวเอง เพ่รัาะ
                                            ิ
                                                                    ั
                       ่
                              ่
                 พ่วกเรัาได่้สรั้างความไว้ใจิ พ่วกเขารั้ว่าสมาชิกที่มเรัาเป็็นคนจิรังใจิ เป็็นคน
                                                      ิ
                                                                     ิ
                                                         ่
                                               ู
                         ่
                           ื
                         �
                 ธิรัรัมด่าที่ซ�อสัตย์ และใส่ใจิพ่วกเขาจิรัิงๆ
                       มเด่กสาวคนห์น�งที่เคยมาเข้ารั่วมและมกจิะเป็็นตวก่อเรัองบางอย่าง
                                                       ั
                        ่
                                    ึ
                                      ่
                                                               ั
                                      �
                                                                    ื
                          ็
                                                                    �
                                ็
                                                                             ่
                                                                ั
                                                        ็
                 เพ่รัาะในตวเธิอเตมไป็ด่้วยความโกรัธิ คณเห์นได่้จิากนยน์ตาของเธิอวา
                          ั
                                                    ุ
                 ใจิของเธิอกาลังเจิ็บป็วด่อย่างมาก และมันแสด่งออกมาเป็็นความก้าวรั้าว
                           ำ
                                                              �
                                                        �
                                                        ั
                                                             ่
                                                          ั
                                                              ื
                 เธิอเคยชิกห์วไห์ล่ผมแล้วล้อผมว่า “เกย์บอย” ที่งยงมชิอล้อเลยนอนๆ ด่้วย
                                                                    ่
                                                                       �
                           ั
                                                                       ื
                           ั
                     ึ
                 แต่ถงกรัะน�นในตอนที่้ายของคืนเธิอกลับมองผมด่้วยสายตาวิงวอน และ
                         ุ
                               ั
                 พ่ด่ว่า “คณจิะกลบมาอกในสป็ด่าห์์ห์น้าใชิ่ไห์ม” ที่งๆ ที่เธิอเป็็นเด่็กก้าวรั้าว
                                    ่
                                                              �
                                                              ่
                                                          ั
                                                          �
                                         ั
                   ู
                                         �
                                         ่
                 แต่เธิอก็รัับรัู้ได่้ถึงความจิรัิงที่ว่าคนบนรัถบัสห์่วงใยใส่ใจิเธิอจิรัิง
                                                                             ั
                                 ่
                                                 ุ
                                    ั
                                                                          ู
                                                                            �
                                          �
                                                                            ่
                               �
                                           ึ
                       ด่้วยเห์ตุน้ ที่มพ่นธิกจิน้จิงต้องที่่มเที่อย่างมาก พ่วกเรัาต้องอย่ที่น�น
                                        ิ
                                                              �
                                          ่
                                                                              ่
                                               ำ
                   ื
                                                                              �
                 เพ่�อเด่็กเห์ล่าน้� บ่อยครั�งเด่็กที่�เรัาที่างานด่้วยได่้ยากที่สด่ มักจิะเป็็นเด่็กที่
                                                              ่
                                                               ุ
                                     ั
                 ถูกที่ารั้ายอย่างย่อยยับที่สด่ และต้องการัการัดู่แลจิากเรัาเป็็นพ่ิเศษ ผมบอก
                                      ุ
                     ำ
                                     �
                                     ่
                 อาสาสมครัของเรัาอยเสมอวาพ่วกเขาไมสามารัถที่จิะเขามาแลวที่าตวสบายๆ
                                                 ่
                                                                       ั
                                        ่
                                  ่
                                                         ่
                                                         �
                                  ู
                        ั
                                                                     ำ
                                                                   ้
                                                             ้
                                   ึ
                                                 ็
                               ุ
                                            ิ
                         ื
                                                          ่
                                                          �
                 ได่้ “ถ้าคนไห์นคณรัู้สกเห์น้�อยเกนไป็กขอให์้อยู่ที่บ้านเถอะ” พ่วกเขาต้อง
                                                                   ่
                 เป็ิด่ใจิ ที่าตวให์้ว่าง และตอบสนองอยู่เสมอ เพ่รัาะเรัาไม่มวนรัู้ได่้เลยว่า
                         ำ
                           ั
                                                                    ั
                 พ่วกเด่็กๆ มอะไรัพ่่วงมากับพ่วกเขาด่้วย
                            ่
   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60