Page 57 - Somebody's Child CC Version.indd
P. 57

ภรรยาศิิษยาภิบาล 57



                  ึ
                                                                     ั
                  �
                 ขนไป็จิากห์ลายป็รัะเที่ศมารัวมงานกบพ่วกเรัา พ่วกเขาใชิเวลากบเด่อะไที่รับ  ์
                                                               ้
                                               ั
                                        ่
                 อะคาเด่ม� ที่างานเพ่ลง ที่างานในโรังเรัยนและเรัือนจิา และมาเข้ารั่วมกับ
                           ำ
                                                             ำ
                         ่
                                       ำ
                                                  ่
                                          ุ
                                             �
                 พ่วกเรัาบนรัถบัสด่้วย คนกล่มน้ชิ่วยงานเรัาเยอะมากในรัะยะการัที่ำางาน
                                                                     �
                                                                        �
                                                   ู
                                                                     ื
                                               ั
                 ห์กเด่อนของพ่วกเขา พ่วกเขาจิะพ่กอย่ด่้วยกนที่บ้านพ่กในพ่นที่ของที่ม
                      ื
                                                                        ่
                                                           ่
                                                                             ่
                                                           �
                                                                ั
                                                        ั
                                             ุ
                 เอเด่น เขาเห์ล่าน้�เป็็นที่รัพ่ยากรับคคลชินเลศเพ่รัาะพ่วกเขามความม่งม�น
                                                                             ั
                                                                           ุ
                                      ั
                                                      ิ
                                                  ั
                                                  �
                                                                    ่
                                        ั
                              ็
                                                        ้
                      ื
                        ื
                                                                            ่
                 กรัะตอรัอรั้น เตมไป็ด่้วยพ่ลงและภูารัะใจิ ผมได่เพ่�มการัฝัึกอบรัมบางอยาง
                                                          ิ
                                                  ำ
                             ื
                 เข้าไป็ด่้วย เพ่�อพ่วกเขาจิะสามารัถไป็ที่างานบนที่้องถนนกับพ่วกเรัาได่้
                                                   ึ
                                                         ่
                                                           ่
                                                 ึ
                        ่
                          ็
                                                                  ั
                       มเด่กสาวชิาวเยอรัมันคนห์น�งซ�งโชิคด่ที่ภูาษาองกฤษของเธิอ
                                                           �
                                                                 ่
                 ไมคอยด่เที่าไห์รั ผชิายคนห์นงเด่นมาห์าเธิอบนรัถบสด่วยที่าที่ที่กาวรัาวมาก
                                         ึ
                                                                      ้
                                         �
                                                                     �
                                                             ้
                                                                         ้
                    ่
                        ่
                          ่
                                                                   ่
                   ่
                                                           ั
                                ้
                                ู
                              ่
                                            ิ
                                                                     ่
                                                                      ำ
                                     ำ
                      ู

                                                                      �
                 แล้วพ่ด่ว่าเขาอยากจิะที่าอะไรักับเธิอ ผมเข้าไป็บอกเขาว่าเขาลาเส้นแล้ว
                                 ุ
                                          ั
                                            �
                                            ั
                              ั
                                                ุ
                            ู
                                                                            ั
                                        �
                 “พ่วกเรัาไม่พ่ด่กบคณแบบน้ ด่งนนกรัณาอย่าพ่ด่กบที่มงานของผมแบบน�น”
                                                          ั
                                                       ู
                                                            ่
                                                              ู
                                                        ่
                         ้
                 ผมขอให์เขาออกไป็จิากรัถบส คารันถามผมวาเขาพ่ด่ว่าอะไรั และผมก ็
                                               ิ
                                         ั
                                                                      ่
                                                                             ั
                 ตอบไป็แค่ว่า “เขาชิอบคุณน่ะ ชิอบคุณมากๆ เลย” ให์้เธิอรัู้เพ่ยงเที่่าน�น
                                               �
                                     ุ
                  ็
                                                             ่
                 กพ่อแล้ว ครัิสเตยนห์น่มสาวเห์ล่าน้ชิ่างเป็็นพ่ยานที่ด่เห์ลือเกิน พ่วกเขา
                               ่
                                                             �
                                                              ่
                                                        ่
                     ั
                 วางตวเองเป็็นที่พ่ห์น้าเพ่อพ่รัะเยซ และกาลงเรัยนรั้ไป็พ่รั้อมกบการัที่างาน
                                                     ั
                                                   ำ
                                                                    ั
                              ั
                                      ื
                                             ู
                                      �
                                                           ู
                                                                          ำ
                 แต่ในบางครั�งเรัาจิาเป็็นต้องป็กป็้องพ่วกเขาด่้วย
                           ั
                                ำ
                                                               ้
                                         ็
                                     ่
                                           �
                                           ิ
                                                ั
                                                                        ุ
                            ำ
                                             ำ
                                                                           �
                                                                             ั
                                  ็
                                                                    ั
                       การัที่างานเป็นที่มเป็นสงสาคญมาก พ่วกเรัาตองสนบสนนซงกน
                                                                           ึ
                                      �
                                      ่
                      ั
                                                                        ่
                                                        ั
                                                    ิ
                                           ำ
                 และกน  สถานการัณ์ที่เรัากาลังจิะเผชิญน�นค่อนข้างตึงเครัยด่และ
                                                                            ้
                                                                         �
                                                                 ื
                                                                       ิ
                                                                         ่
                                    ้
                 ละเอยด่ออน พ่วกเรัาตองตนตวอยตลอด่เวลา ตองเป็็นเห์มอนสป็รังที่พ่รัอม
                                             ู
                         ่
                                             ่
                                          ั
                                       ื
                     ่
                                                        ้
                                       �
                                                 ั
                              ำ
                 ด่่ด่เด่้ง พ่รั้อมสาห์รัับทีุ่กอย่าง ต้องห์ม�นสังเกตส�งต่างๆ รัอบตัว และคอย
                                                         ิ
                                                ิ
                 รัะมด่รัะวังอยู่เสมอ ถ้าดู่เห์มือนจิะเกด่เห์ตุ เรัาจิะป็รัามพ่วกเด่็กๆ ก่อนว่า
                    ั
                           ่
                           �
                                                              �
                                                              ั
                                  ู
                 “พ่วกเธิอ ที่น้�ไม่ให์้พ่ด่ห์ยาบคายห์รัือส่งเสยงด่งนะ” ครังที่สองเรัาจิะบอกว่า
                                                   ่
                                                       ั
                                                                ่
                                                                �
                             ื
                                                                          �
                                                                          ่
                                                                        �
                                                                        ั
                                        ั
                                        �
                 “ถ้าเรัาต้องเตอนเธิออกครัง เธิอจิะต้องออกจิากรัถแล้วนะ” ครังที่สาม
                                    ่
                                                                       �
                                                                 ำ
                                                         ั
                     ึ
                                           ้
                 เรัาจิงเอาจิรังและพ่วกเขาจิะตองออกจิากรัถบส การัที่าตามขนตอนน้ �
                            ิ
                                                                       ั
                 อย่างเครั่งครัด่และสมาเสมอเป็็นเรัองสาคญ เพ่รัาะที่กคนจิะได่้เข้าใจิ
                                                    ำ
                                                �
                                                      ั
                                                                ุ
                                    �
                             ั
                                                ื
                                    ำ
   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61   62