Page 53 - Cornice_Grade 8
P. 53
े
्
े
नानी ! अ न एकचो ट आएप छ तमीलाई छाड दन यसल," ती बचरा अङकलल हात
्
े
्
ै
ु
े
ु
े
ँ
ै
जोडद भ भयो । म त छ क परर यह ब सराख । एकचो ट आट आएप छ मल कानखसी
ु
ु
े
ै
े
्
गद सोध, "कसल भ भएको तपा लाई ?" तर ती अङकलल मरो जवाफ दनभएन । उहा ँ
े
े
अचानक भा नभयो । “रा त रा त र सी खाएर हडको होला,” मल सोच । म ग ली भ पस ।
ु
े
ै
्
ु
ु
यहा एउटा मधरो ब ी थयो । म छटो छटो हडन थाल तर ख ा नक न था यो । य त
ै
ँ
्
ै
े
ँ
न खर मल न जक ब तार रोइरहको आवाज सन । म ठङङ उ भएँ । हावाको ससाइसग ै
ै
े
ु
ु
े
ै
ै
कराएको भयानक आवाज आयो । म तस र झोलाबाट छ आ नो फोन नकाल तर कन हो
ै
कन फोन त ख द खलन ।
ु
ै
ु
े
ु
े
यो रोइरहको आवाज अचानक हा न था यो । उसका ख ाका पाउज छमछम गद थए र मरो
े
ु
ँ
ँ
ु
न जक, न जक आउद थए । बाटामा भएको मधरो ब ी प न या प न यो । म डरल े
ै
ू
ँ
का परहक थएँ । " दद ! कपया जान दन मलाई । को न छ तपा ?" मल आखाबाट
ृ
ँ
ै
े
ु
े
्
ु
े
्
े
आस झाद सोध । यसल मलाई कही भ नन । ऊ झन झन मरो न जक आई । म पछा ड
ँ
े
पछा ड सद गएँ । यो आइमाई अब मरो ा क अगा ड थई । एउटा चसो र गहनाल े
े
भ रएको हातल मरो मखलाई समा यो । म फ र कराउन थाल तर कसल स न द यो र ! उसल े
े
ु
ु
े
े
े
ु
ै
ु
े
ु
े
ँ
आ नो मख मरो न जक याई । बहोस नअ ग मल उसका राता आखा, सतो लगा, लामा र
े
े
काला कपाल तथा र डरला दो मख दख । "नानी ! छटो उठ ! कल जान ढलो
ु
े
ु
ै
े
ै
े
े
ु
ँ
होला ।” आमाको वर सनर म झस बउझ । क ती यो सपना मा हो ? मल आरामल सास
े
फर । ध ल !
े
े
े
"ल उठ उठ !" म कराएँ र खाटबाट बा हर न क । न कनासाथ मरो
ै
जउ चसो भयो । मल मरो खाटम न कही सतो दख । उठाएर हदा त
े
े
े
ु
े
े
े
े
यो एउटा सतो सारी पो रहछ र यसको छउमा एउटा पाउज प न
ु
े
े
ै
ै
रहछ । मल डराउद थक नल । अगा डको ऐना हदा मल आ ना
े
ु
े
े
े
ँ
ै
काला आखाको स ा राता पो दख । मल आ नो जउ चसो महसस
े
े
ु
ै
ँ
गर । सानो दा आमाल भ भएको करा मलाई याद आयो,
ँ
ु
े
ु
े
ै
े
ू
े
" कचक ीह लाई क हल भ ौ भन भा गहा न ह छोरी ! न
ै
्
ँ
ू
े
े
तनीह ल तमीलाई प न आफज त बनाउछन ।" य तखर मल े
ै
ु
े
ु
ै
ू
े
ँ
हासर भनक थएँ, " य तो भतसत दन आमा !" अ हल यही करा
ँ
े
स झर मलाई न मन ला यो । यो करो सा हो भन ! क यो सा ै
े
ु
ै
े
े
ँ
ँ
सपना मा थयो र ?
ै
आ मा खडका
्
49
