Page 7 - AGIOS LAZAROS
P. 7

ΑΓΙΟΣ ΛΑΖΑΡΟΣ
                    ὁ δίκαιος καί φίλος τοῦ Χριστοῦ


                             Ἡ εὐαγγελική διήγηση
              Ο
                   ἱερός εὐαγγελιστής Ἰωάννης ἀρχίζει τήν ἐξιστόρηση τῶν
                   θαυμάτων τοῦ Κυρίου μέ τό θαῦμα στήν Κανά καί τελειώ-
                   νει μέ τό τῆς ἀναστάσεως τοῦ ἁγίου Λαζάρου, δηλαδή μέ
              τό ἐνδιαφέρον Του γιά τήν οἰκογένεια: Στό πρῶτο, δείχνοντας
              τή μετοχή του στή χαρά τῶν γάμων, στό τελευταῖο συμμετέ-
              χοντας στή θλίψη τοῦ θανάτου, ὡς ἀνεκτίμητος φίλος, παρη-
 Ἀ Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α΄.  γορητής καί χορηγός ἐκ νέου τῆς ζωῆς στόν τετραήμερο φίλο
 ι
 κ
 ί
 ο

 .
 ν
 π
 λ
 ο
 τ
 υ
              του, ἅγιο Λάζαρο. Ἐντύπωση προκαλεῖ ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο
 Τὴν κοινὴν ἀνάστασιν πρὸ τοῦ σοῦ Πάθους πιστού-  περιγράφει ὁ ἱερός εὐαγγελιστής τά δια τρέξαντα, παρέχοντας
 μενος, ἐκ νεκρῶν ἤγειρας τὸν Λάζαρον, Χριστὲ ὁ Θεός·   λεπτομέρειες πού καλύπτουν ὁλόκληρο τό κεφάλαιο 11, σέ 45
 ὅθεν καὶ ἡμεῖς ὡς οἱ Παῖδες, τὰ τῆς νίκης σύμβολα   στίχους. Ἄς ἐμβαθύνουμε σέ ὁρισμένα σημεῖα τῆς περικοπῆς:
                 Ὁ ἅγιος Λάζαρος, πού ζοῦσε στήν πόλη Βηθανία (= πόλη
 φέροντες, σοὶ τῷ Νικητῇ τοῦ θανάτου βοῶμεν· Ὡσαννὰ   τῶν Φοινίκων), κοντά στό ὄρος τῶν Ἐλαιῶν, ἦταν ἄνθρωπος
 ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι   δίκαιος καί γνήσιος φίλος τοῦ Χριστοῦ. Στό σπίτι του φιλο-
 Κυρίου.      ξενοῦσε συχνά τόν Κύριο, εἰδικότερα ὅταν Ἐκεῖνος πήγαινε ἤ
              ἐπέστρεφε ἀπό τά Ἰεροσόλυμα (Λουκ. 10, 38-40. Ἰω. 12, 1-3).
              Κάποτε ἀρρώστησε πολύ σοβαρά, γεγονός πού ἔκανε τίς ἀδελ-
 Ἕ Ἕτερον. Ἦχος δ΄.  φές του, Μάρθα καί Μαρία, νά ἀποστείλουν ἄνθρωπό τους
 τερ
 ον.
 Συνταφέντες σοι διὰ τοῦ Βαπτίσματος, Χριστὲ ὁ Θεὸς   πρός τόν Ἰησοῦ Χριστό, πού βρισκόταν «πέραν τοῦ Ἰορδάνου»
              κατά τόν συναξαριστή, γιά νά τόν ἐνημερώσει ἐπειγόντως, λέ-
 ἡμῶν, τῆς ἀθανάτου ζωῆς, ἠξιώθημεν τῇ Ἀναστάσει σου,   γοντάς του «ὁ ἀγαπημένος σου φίλος εἶναι ἄρρωστος». Ἡ ἐπί-
 καὶ ἀνυμνοῦντες κράζομεν· Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις,   κληση τῆς φιλίας ἔγινε μέ τή σκέψη «νά κινητοποιήσουν τό
 εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου.  ἔλεός του». Τοῦ ὑπενθυμίζουν «τήν ἀγάπη πού εἶχε πρός τόν
              ἀσθενῆ, ἑλκύοντάς τον μάλιστα μ’ αὐτό στή Βηθανία. Διότι
                                                                      7
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12