Page 74 - Τεύχος
P. 74

Εικόνα  79  :  Parksite  εμπορικού  προαστιακού  κέντρου,  Λος   Εικόνα 80 : Vegas Strip, 1964
          Άντζελες, 1954                                                                                             Εικόνα 81 : The Gruen effect, σκίτσο Μ. Palma (2014)
                                                                                                                 Ο Gruen υποστήριξε ότι ο «σωστός» σχεδιασμός ισοδυναμούσε με αυξημένα
                                                                                                          κέρδη. Όσο πιο ελκυστικές είναι οι βιτρίνες, η διάταξη και ο περιβάλλοντας χώρος,
       Οι ιδέες του Victor Gruen ως σημείο-σταθμός στην πορεία των εμπορικών κέντρων                      τόσο περισσότερο θα ωθούνται οι καταναλωτές να παραμείνουν σε ένα κατάστημα.
                                                                                                          Ακολούθως, όσο περισσότερο χρόνο ξοδεύουν οι αγοραστές σε ένα κατάστημα,
                                                                                                          τόσο περισσότερο θα ξοδεύουν. Ο Gruen ξεκίνησε λοιπόν να δημιουργεί «βιτρίνες»
                 Στο σημείο αυτό, για την καλύτερη κατανόηση της εξελικτικής πορείας των                  σε  όλη  την  αμερικανική  επικράτεια.  Παρατηρώντας  πόσο  χρόνο  αφιέρωσαν  οι
          εμπορικών κέντρων από τα μέσα του 20ου αι. και έπειτα, θα αναφερθούμε σε ένα                    Αμερικανοί στα αυτοκίνητά τους, αποκομμένοι από την πόλη, συγκεντρωμένοι σε
          σημείο-σταθμό για την εξέλιξη των εμπορικών κέντρων , προσεγγίζοντας τα, μέσω                   μεγάλες μάζες, προσπάθησε να αναδιαμορφώσει την παραπάνω πραγματικότητα
          των θέσεων του V. Gruen, αρχιτέκτονα-δημιουργού, και όπως μπορεί συνεπώς να                     μέσω  του  οραματισμού  της  δημιουργίας  του  λεγόμενου  “third  place”-  «τρίτου
          χαρακτηριστεί, πατέρα των αμερικανικών εμπορικών κέντρων, με την πιο κοντινή                    χώρου» (Trufelman, 2015). Ο κοινωνιολόγος R. Oldenburg αποκαλεί ως «τρίτο χώρο»,
          στα σημερινά δεδομένα μορφή τους. Στα μέσα της δεκαετίας του ‘50, παρουσιάζει                   τον κοινωνικό χώρο, δηλαδή εκείνον ο οποίος προσφέρει το σύνολο των εμπειριών,
          την ιδέα μιας νέας τυπολογίας, ενός πλήρως κλειστού τύπου, εμπορικού κέντρου.                   μέσω των οποίων θα ικανοποιηθούν οι ανάγκες του ατόμου ως κοινωνικό όν. Ο
          Η ιδέα του Gruen περιλαμβάνει έναν απόλυτα ασφαλή κόσμο που είναι πάντα                         στοιχειώδης-αρχικός χώρος είναι η κατοικία  και ο δεύτερος είναι ο εργασιακός
          ζεστός, καλά φωτισμένος και άνετος. Πάρα τις θετικές αυτές προθέσεις, πρόκειται                 χώρος. Ο τρίτος χώρος είναι οποιοδήποτε άλλο μέρος πηγαίνει ο άνθρωπος, με
          παράλληλα για μια μορφή εμπορικού κέντρου με στόχο την μεγιστοποίηση των                        σκοπό  να  έρχεται  σε  επαφή  με  άλλους  ανθρώπους,  ώστε  να  κοινωνικοποιείται
          καταναλωτικών  συμπεριφορών.  Για  την  περιγραφή  αυτού  του  χαρακτήρα,  που                  και να αισθάνεται πως συνδέεται με αυτούς (Trufelman, 2015). Αναλυτικότερα,
          προέρχεται από τις ιδέες του Gruen, επινοήθηκε ο όρος “The Gruen transfer” (ή                   πρόκειται για  ασφαλείς, ουδέτερους δημόσιους χώρους έξω από την κατοικία
          “Gruen effect”).  Πιο συγκεκριμένα, αναφέρεται στην μετάβαση σε εμπορικά κέντρα                 ή την εργασία κάποιου που, όπως ανέφερε ο Gruen, «παρέχουν τον απαραίτητο
          που λειτουργούν σύμφωνα με τον παράγοντα του κέρδους ως κυρίαρχο, στα οποία                     χώρο  και  προσφέρουν  ευκαιρίες  συμμετοχής  στη  σύγχρονη  κοινοτική  ζωή  που
          ο πελάτης-αγοραστής εμφανίζεται ως υποκινούμενος και περιτριγυρισμένος από                      η αρχαία ελληνική αγορά, η μεσαιωνική αγορά και έπειτα η αστική πλατεία που
          καταστήματα  και  η  αγορά  ως  προσωπικό,  προγραμματισμένο  λάθος  (Hardwick,                 παρείχαν στους πολίτες στο παρελθόν» (Quito, 2015).  Έτσι, ο Gruen επιθυμούσε
          2004, 3).                                                                                       να προσφέρει στα αμερικανικά προάστια αυτούς τους τρίτους χώρους.





          73   Εμπορικά κέντρα και τάσεις ιδιωτικοποίησης του δημόσιου χώρου                                                          Εμπορικά κέντρα και τάσεις ιδιωτικοποίησης του δημόσιου χώρου   74
   69   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79