Page 134 - ธรรมะบรรยาย1525

แล้วชื่นใจจังเลย หลวงปู่มั่นเลยบอกว่ามีคนสวดมนต์อยู่แถว ๆ นี้แหละ แถวไหนล่ะ น่าจะเป็นวัด

เทพเจติยาจารย์ เชียงใหม่นะ นั่น ๆ เป็นอย่างนั้น

วัดเทพเจติยาจารย์จัดสวดมนต์เป็นประจ า เพราะฉะนั้น เสียงสาธุก็เลยดังกระหึ่มไปถึงคณะ

ิ
สมาธิสัญจรของเรา ทุกครั้งที่เราสวดมนต์จบเราก็สาธุ ทุกครั้งที่เรานั่งสมาธจบเราก็สาธุ คือให้
อนุโมทนาสาธุด้วยยินดีกับเราทั้งหลาย การให้ธรรมทานแก่เทวดาคือการสวดมนต์นี้เอง ธรรมทาน

ุ
คือให้ธรรมะเป็นทาน ให้ยังไงคือเราก็สวดมนต์ ทกครั้งที่เราสวดมนต์เราก็อัญเชิญเหล่ากายทิพย์
่
ทั้งหลายมาฟัง เพราะฉะนั้น เขาก็เลยอนุโมทนาสาธุ เมื่อสาธุแล้ว ทานทั้งหลายที่มีทุกข์ ขอให้
ปราศจากทุกข์ ที่มีโรคขอให้ปราศจากโรค ที่โชคไม่ดีขอให้โชคดี ที่โชคดีอยู่แล้วให้โชคดียิ่งขึ้น สาธุ

สาธุ สาธุ อนุโมทามิ นี่แหละจะท าให้จิตของเราที่เคยหดหู่ท้อแท้เคยห่อเหี่ยว มันก็จะฟูขึ้น เป็นจิต

็
สดชื่น เป็นจิตเบิกบาน เปนจิตผ่องใสรับเอาบุญเข้าไป
พระพุทธเจ้าเมื่อครั้งเป็นสุเมธดาบส เหาะมาทางอากาศ ก็ได้เห็นคนสาธุกัน เอ เขาสาธุอะไร

กัน มองไปมาก็เห็นคนทาถนน เห็นคนก าลังต้อนรับพระ ได้ทราบวาเป็นพระพุทธเจาทรงพระนาม
่
้

ี
ว่า “พระทปังกรพระพุทธเจ้า” ก าลังเสด็จมา เมื่อเกิดศรัทธาเลื่อมใส จึงเหาะลงมาจากอากาศลงมา
ถามชาวบ้าน ผมขอร่วมบุญหน่อยได้ไหม เอาสิ ๆ ฉันก าลังท าถนนให้พระพุทธเจ้าเสด็จไปที่เมืองนี้

สุเมธดาบสจึงมาเกลี่ยถมพื้นดินที่เปียกที่แฉะ เพราะไม่ต้องการให้พระบาทของพระพุทธเจ้าทีปังกร

เปื้อนเปรอะไปด้วยสิ่งสกปรก เขาก าลังท าถนนหนทางไปเรื่อย ๆ ทีนี้มันมีน้ าคร าหรือน้ าที่เป็นบ่อ

เล็ก ๆ บ่อน้อย ๆ ถมไม่เสร็จ โอ้ เร็วเข้า ๆ พระพุทธเจ้าก าลังจะเสด็จมาถึงแล้ว สุเมธดาบสมองไป

่
มองมา โอ้ ไม่ทันแน่แล้ว เหลืออยู่บ่อหนึ่งหรือวามีน้ าคร านิดหน่อย ก็เลยตัดสินใจเอาละ มันเกลี่ย
ดินถมไม่ทันก็เลยนอนลงไป นอนลงไปคว่ าในน้ าครานั้นหรือว่าน้ าสกปรกนั่นแล้วอธิษฐานจิตว่า ถ้า

ข้าพเจ้ามีบุญมีวาสนาในภายภาคหน้า ขอเป็นพระพุทธเจ้าพระองค์ใดพระองค์หนึ่งในอนาคตกาล

ด้วยเถิด แล้วก็นอนลงไปที่บ่อน้ าคร านั่นหรือว่าบ่อน้ าสกปรกนั่นเอง

เมื่อนอนเสรจก็ปรากฏว่าพระพุทธเจ้าเสด็จมาถึงพอดี เมื่อเสด็จมาถึงพระพุทธเจ้าพิจารณาดู
็
โอ้ บุรุษคนนี้มีความปรารถนายิ่งใหญ่ ถ้าเขาปรารถนาเป็นพระอรหันต์ เขาก็จะสามารถบรรลุเป็น

พระอรหันต์ในบัดเดี๋ยวนี้ ถ้าเขาปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้า เขาจะได้เป็นพระพุทธเจ้าใจอนาคต

กาลแน่นอน พระพุทธเจ้าก็ยืนประทับพิจารณาอยู่ สุเมธดาบสเห็นเช่นนั้นก็ขออัญเชิญพระพุทธเจ้า

่
ได้เสด็จเหยียบพระบาทลงที่ตัวของข้าพเจ้าด้วยเถิด พระพุทธเจ้าก่อนที่จะเสด็จเหยียบไปบนราง
่
ของสุเมธดาบสก็ประกาศให้ประชาชนทั้งหลายที่ห้อมล้อมอยู่ในบริเวณนั้นว่า “ทานทั้งหลาย ถ้า
ุ
ท่านยังไม่ได้บรรลุมรรคผลในปัจจุบันชาติในสมัยของพระพุทธเจ้าทีปังกรนี้ บุคคลผู้นี้คือสเมธ

๑๓๔