Page 135 - ธรรมะบรรยาย2564

็
ดาบสที่กำลังนอนอยู่ ณ ขณะนี้ เขาปรารถนาที่จะเปนพระพุทธเจ้าพระองค์ใจพระองค์หนึ่ง เขาจะ
ตรัสรู้เป็นสัมมาสัมพุทธเจ้าในอนาคต ถ้าท่านทั้งหลายอยากจะฟังธรรมจากพระพุทธเจ้าพระองค์นี้

ขอให้ทำความดีกันให้มาก ๆ” ในที่สุดท่านก็จะได้เกิดในสมัยพระพุทธเจ้าที่ทรงพระนามว่า “พระ

โคตมพุทธเจ้า” พระพุทธเจ้าทีปังกรก็เสด็จไปเหยียบที่หลังของสุเมธดาบสข้ามไป พร้อมด้วย

พระสงฆ์ ๕๐๐ รูป

ตั้งแต่บัดนั้นมา สุเมธดาบสก็เลยบำเพ็ญบารมีมาทุกภพทุกชาติ เรียกว่าบำเพ็ญบารมี ๑๐ ข้อ

ทาน ศีล เนกขัมมะปัญญา วิริยะ ขันติ สัจจะ อธิษฐาน เมตตา อุเบกขา บำเพ็ญบารมีมาเรื่อย ๆ

จนกระทั่งไปเกิดอยู่ในสวรรค์ชั้นดุสิต เมื่อเกิดอยู่ในสวรรค์ชั้นดุสิตนี่ถึงเวลาพวกเทวดาทั้งหลายก็

มาพิจารณาว่า บัดนี้น่าจะได้เป็นโอกาสที่เทพทั้งหลายจะได้อัญเชิญผู้มีบุญมีวาสนามีบารมีจะได้ไป

ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าพระองค์ใดพระองค์หนึ่งแล้ว ท้าวมหาพรหมทั้งหลายก็ประชุมกัน เทวดา

ทั้งหลายก็ประชุมกัน ก็ได้สังเกตเห็น “สันดุสิตเทพบุตร” มีลักษณะเรียกว่า “บุพนิมิต” ๕ อย่าง

เกิดขึ้น คือ ๑) ดอกไม้ทิพย์ที่ประดับกายเหี่ยวแห้ง ๒) ทิพย์ภูษาที่สวมใส่มีสีเศร้าหมอง ๓) มีเหงื่อ

ไหลออกจากรักแร้ ๔) มีผิวพรรณาเศร้าหมองปรากฏให้เห็นชัด ๕) มีความเบื่อหน่ายในเทวโลก เมื่อ

ทุกคนหมายถึงเทวดาทั้งหลายได้เห็นเช่นนั้น ก็คิดว่านี่แหละ “สันดุสิตเทพบุตร” นี่เองเป็นผู้มีบุญ

วาสนาบารมี จะไปตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าพระองค์ใดพระองค์หนึ่ง

่
สันดุสิตเทพบุตรก็เลยพิจารณาวาได้เวลาแล้ว เมื่อเทวดาทั้งหลายต่างอัญเชิญ ก็ได้พิจารณา
ว่าเราจะไปประสูติที่ไหนหรือว่าจะไปตรัสรู้ที่ไหน ได้เวลาหรือยัง ท่านก็พิจารณาดู เมื่อพิจารณาดู

แล้วก็ทราบทันทีว่า “ปัญจวิหากโรกนะ” ก็คือ ความเหมาะสม ๕ อย่างคือ ๑) กาลเวลาของอาย ุ

่
ของมนุษย์ มีกาลเวลาถ้าอายุมากไปกว่าจะเห็นความเปลี่ยนแปลงของรางกายจะช้ามาก อย่างเช่น
อายุเป็นแสนปีหรือว่าล้านปีอย่างนี้ กว่าจะเห็นความเหี่ยวแห้งของรางกายมันยากมาก คนก็จะ
่
ี่
เพลิดเพลินมัวเมาอยู่ในรูปสมบัติ ก็จะไม่เห็นการเลยนแปลงของร่างกาย มันเห็นช้ามาก แต่ถ้าอายุ
มากก็เป็นลักษณะนั้น ถ้าอายุน้อยก็ไม่สามารถปฏิบัติธรรมให้บรรลุก็สิ้นชีวิตก่อน เช่น สัตว์ทั้งหลาย

อายุ ๕ ปี ๗ วัน อย่างนี้ ๑๐ ปี ๒๐ ปี ถ้าอยู่ในระหว่าง ๑๐๐ ปี น่าจะเห็นการเปลี่ยนแปลงและการ

ปฏิบัติธรรมน่าจะพอเหมาะพอดี ปฏิบัติธรรมก็จะสามารถบรรลุธรรมได้ ในขณะอายุประมาณ

๑๐๐ ปี เมื่อสันดุสิตเทพบุตรพิจารณาอย่างนี้แล้วก็คิดว่า เหมาะแล้ว กาลเวลาเหมาะแล้ว ๒) ทวีป

ต้องเป็นชมพูทวีปเท่านั้น ทวีปอื่นก็ไม่เหมาะสม เพราะภูมิอากาศและภูมิประเทศไม่ดีพอ ทำให้ไม่

สมบูรณ์แบบ ก็เลยเอาชมพูทวีปเป็นทวีปที่เหมาะสมที่สุด ๓) ประเทศก็เปนมัชฌิมาประเทศคือ
็
ประเทศที่มีประชากรตั้งแต่แย่สุดไปจนถึงร่ำรวยเป็นมหาเศรษฐี และก็มีเหล่านักปราชญ์เยอะแยะ

๑๓๕