Page 33 - ธรรมะบรรยาย2564
P. 33

จะรู้ทันทีว่าพิกัดอยู่ตรงนั้นตรงนี้  ชื่ออะไรที่เห็นมันก็ปรากฏชื่อขึ้นมา  และจะแสดงธรรมบทไหน

               ธรรมะก็จะผุดขึ้นมาและก็แสดงจบแล้ว เขาก็จะบรรลุธรรมอะไรบ้าง พระองค์ก็จะทราบดี คุยเรื่อง

               นั้นเรื่องนี้หาเรื่องคุย อย่างเราโทรศัพท์ไปหาคนโน้นเราตั้งใจว่าจะคุยเรื่องใด เราก็จะได้คำพูดว่าจะ

               คุยเรื่องนี้ ๆ เป็นเรื่อง ๆ ไป เช่นเดียวกัน คุยแล้วจะสำเร็จประโยชน์หรือไม่ บางคนก็รู้ บางคนก็ไม่

               รู้ บางคนคุยแล้วเถียงกันก็มี บางคนก็ทะเลาะกันเพราะการคุยก็มี แต่ความหมายของพระพุทธเจ้า

               ก็ไม่ได้ชวนทะเลาะ แต่ชวนให้คนเข้าใจธรรมะ ชวนให้คนบรรลุธรรมะ เพื่อนำทางไปสู่พระนิพพาน

                                       ็
               อันนี้คือกระแสจิตบวก เปนกระแสจิตที่ปรารถนาดี อยากจะให้ชาวโลกเกิดความสงบ ร่มเย็น
                     เพราะฉะนั้น การสวดรัตนปริตรก็ดี เราสวดกันเยอะ ๆ อยากจะให้สวดกันเยอะ ๆ ถ้าสวดกัน

                                                                ื
               เยอะได้ก็จะเป็นกระแสบวก  สามารถครอบครองหรอครอบคลุมไปได้ทั่วโลกมันก็จะยิ่งดีใหญ่  จึง
               อยากจะเชิญชวนทุกท่านให้มาสวดรัตนปริตรพร้อม ๆ กัน ถ้าท่านพร้อมแล้วพระสงฆ์ก็จะได้นำสวด

               ต่อไป กราบบูชาพระรัตนตรัย







                        ธรรมะบรรยาย                                                            ๐๑๐

                        ท่านเจ้าคุณ พระราชปัญญาวชิโรดม
                                                                                        ๓๐ เมษายน ๒๕๖๔




                     เรื่องการสวดรัตนปริตรนี้ พระอาจารย์ก็อ่านให้ท่านทั้งหลายได้ฟังทุก วันนี้ก็เช่นเคย ในอรรถ

               คาถาพระรัตนปริตรกล่าวว่า แต่เดิมกรุงเวสาล นครหลวงแห่งแคว้นวัชชี อุดมสมบูรณ์ด้วยข้าวปลา
                                                          ี
               ธัญญาหาร อาณาประชาราษฎร์ร่มเย็นเป็นสุข มาคราวหนึ่งในสมัยพุทธกาลเกิดฝนแล้ง ขาดแคลน

                                                                                                    ี
               อาหารถึงขนาดคนอดอยากหิวโหย ล้มตายเป็นจำนวนมาก เกิดซากศพเกลื่อนทั่วเมืองเวสาล พวก
               อมนุษย์ได้กลิ่นก็พากันเข้ามาทำร้ายซ้ำเติมขึ้นไปอีก  ทำให้คนตายเพิ่มมากขึ้น  อหิวาตกโรคก็

               ระบาด ทำให้คนตายเหลือที่จะคณานับ นครเวสาลีประสบภัยพิบัติ ๓ ประการคือ ทุพขภิกภัย คือ

               เศรษฐกิจเสียหาย ความอดอยากหิวโหยเกิดขึ้นแก่มนุษย์ แล้วก็อมนุษย์เข้ามารังควาน รบกวนทำ

               ให้เกิดภัยพิบัติเพิ่มเติมขึ้นมาอีก มิหนำซ้ำยังมีโรคภัย โรคระบาดเรียกว่าอหิวาตโรค ทำให้ชาวเมือง

               ตายกันมากขึ้นตามลำดับ  ชาวเมืองชวนกันร้องทุกข์กับพระราชาว่าการเกิดภัยร้ายแรงนี้  ชะรอยผู้

               ครองนครจะประพฤติมิชอบจึงเกิดยุคเข็ญเช่นนี้  พระราชาจึงโปรดให้ชาวเมืองประชุมกันที่ศาลา



                                                           ๓๓
   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38