Page 34 - ธรรมะบรรยาย2564

กลางเมือง เพื่อวิจัยหาความผิดของพระองค์ ก็ปรากฏว่าไม่พบความผิดของพระราชาเลย จึง

ปรึกษากันว่าทำอย่างไรภัยร้ายแรง ๓ ประการนี้จึงจะสงบลง ผลสุดท้ายได้ตกลงกันว่าให้อัญเชิญ

องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาโปรด

เวลานั้นสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ที่กรุงราชคฤห์ แคว้นมคธ ในรัชสมัยของพระ

เจ้าพิมพิสาร ชาววัชชีต่างเกรงพระเดชานุภาพจึงได้แต่งเจ้าลัจฉวี ๒ พระองค์ เป็นราชทูตคุมเครื่อง

ื่
บรรณาการเข้าไปถวายแก่พระเจ้าพิมพิสาร เพอทูลให้พระองค์ทรงทราบและขอพระราชทาน
วโรกาสกราบทูลอัญเชิญองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาโปรดแคว้นวัชชี ซึ่งก็ได้รับพระราชานุเคราะห์

เป็นอย่างดี ทูตชาววัชชีได้เข้าเฝ้าพระพุทธองค์และกราบทูลว่าความทุกข์ยาก ได้เกิดขึ้นแก่ชาววัชชี

ขอให้พระองค์ได้โปรดไปเมตตาไปโปรดชาววัชชีให้พ้นภัยด้วยเถิด พระบรมศาสดาทรงสดับฟังแล้ว

ทรงคำนึงเห็นว่า หากพระองค์เสด็จไปที่กรุงเวสาลีในครั้งนี้ จะได้ประโยชน์ ๒ อย่างคือ ๑) ภัย

ุ
ทั้งหลายสงบระงับลงไป ๒) ชาววัชชีได้ฟังพระธรรมเทศนาแล้วก็จะได้ดวงตาเห็นธรรมบรรลเป็น
่
อริยบุคคลเป็นจำนวนมาก นับว่าเป็นประโยชน์อยางยิ่ง พระองค์จึงทรงรับนิมนต์
พระเจ้าพิมพิสารทรงทราบเช่นนั้น ก็โปรดให้รีบแต่งทางเสด็จพุทธดำเนินจากกรุงราชคฤห์ไป

ถึงแม่น้ำคงคา อันเป็นพรมแดนแห่งแคว้นวัชชี โดยรับสั่งให้ปรับพื้น ถมดินทำให้เรียบร้อย เพื่อที่จะ

ได้เสด็จไปอย่างสะดวกสบายทุก ๆ ๑ โยชน์ ให้พระองค์เสด็จประทับอยู่ที่นั่นก่อน เพื่อที่จะให้

พระองค์พักผ่อนเป็นระยะ ๆ ไป พระพุทธเจ้าเสด็จออกจากกรุงราชคฤห์พร้อมด้วยพระสงฆ์ ๕๐๐

รูป มีการเสด็จอย่างเอิกเกริกมโหฬาร ฝ่ายกรุงเวสาลีมีความปลื้มปิติยินดีเป็นอย่างยิ่ง เตรียมรับ

เสด็จเป็นการใหญ่ เรือส่งเสด็จไปถึงฝั่งแดนวัชชี ในบัดดลก็ได้มีเมฆมืดขึ้นมาทั้ง ๔ ทิศ มีฟ้าแลบ

ครั้นพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงย่างพระบาทก้าวแรกลงเหยียบริมฝั่งแม่น้ำคงคาของแค้นวัชชี “ฝน

ี
โบกขรพรรษ” ก็ตกลงมาอย่างหนัก ใครอยากเปยกก็เปียก ใครไม่อยากเปียกก็ไม่เปียก ฝนตกลงมา
เป็นเวลานาน น้ำไหลหลากพัดเอาสิ่งโสโครกสกปรกต่าง ๆ ลงสู่แม่น้ำลำคลองไปสิ้น ก็นำมาซึ่ง

ความชุ่มเย็นไปทั่วแคว้นนครวัชชี โดยเฉพาะบรเวณกรุงเวสาลีอันเป็นดินแดนที่เกิดทุพภิกขภัย
ิ
อมนุษย์ภัย และโรคภัย การนำเสด็จจากฝั่งแม่น้ำคงคาจนถึงกรุงเวสาลีเป็นเวลา ๓ วันพอดี

ครั้นพระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จถึงกรุงเวสาลี ท้าวสักกะเทวราช พร้อมด้วยเทพบริวารเป็นอัน

มากก็ตามเสด็จมาด้วย อมนุษย์ทั้งหลายต่างก็พากันถอยร่นออกไปจากเมืองเวสาลี เพราะเกรงเท

วานุภาพ พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จประทับยืนที่ประตูพระนคร รับสั่งให้พระอานนท์เรียนรัตนปริตร

แล้วเข้าไปทำรัตนปริตรในกำแพง ๓ ชั้นพร้อมด้วยพระเจ้าลิจฉวีทั้งหลาย ก็ได้ติดตามห้อมล้อมไป

ด้วย พระอานนท์เถระเรียนรัตนปริตรซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ประทับยืนตรัสบอกที่ประตูเมือง

๓๔