Page 75 - ธรรมะบรรยาย2564

ยังไงก็ไม่รู้ มีพระพุทธเจ้าเท่านั้นที่รู้แล้วก็นายแพทย์ต่าง ๆ ที่มีกล้อง มีเครื่องมือ สามารถที่จะส่อง

เห็นว่าไอ้ไวรัสโคโรน่า หน้าตามันเป็นอย่างนี้

มีครั้งหนึ่งมีพระภิกษุชื่อ “ติสสะ” ท่านก็ได้ผ้ามาก็มาตัดเย็บจีวรอย่างเรียบร้อย พอตัดเย็บ

เรียบร้อยแล้วก็นอน พรุ่งนี้เช้าฉันจะเอาผ้าจีวรครองไปบิณฑบาตหรือใช้ไปบิณฑบาต แต่ด้วยท่าน

่
อ่อนเพลียหรือยังไง ท้องรวงหรือยังไรไม่รู้ ก็เลยตาย พอตายแล้วนี่ก็ทางอินเดียหรือสมัยก่อนเขาไม่
เก็บศพไว้นาน ๑ วัน ๑ คืนเขาก็เอาไปเผาแล้ว ทีนี้เมื่อพระทั้งหลายมาเห็นเข้า อ้าว ท่านติสสะตาย

แล้ว ทำยังไง จีวรยังไม่ได้ใช้ ก็เลยเอาจีวรมาเพื่อจะแบ่งจีวรกัน พอว่าอย่างนั้นแหละพระติสสะนี่

ตายแล้วไปเกิดเป็นไรฝุ่นหรือเล็นตัวเล็ก ๆ ตัวสีขาว ๆ เล็ก ๆ อยู่ในจีวรวิ่งรอบจีวร วิ่งไปวิ่งมาร้อง

ว่า “พระจะมาแย่งจีวรฉัน ๆ” แต่พระไม่ได้ยินหรอก พระมีหูธรรมดา พระจะมาแย่งจีวรฉัน ๆ ฉัน

ไม่ยอม ๆ วิ่งรอบจีวรผืนนั้นวิ่งทั่วเลย ทีนี้พระพุทธเจ้ามีทิพยโสต ได้ยินเข้า โอ้ อานนท์ รีบไป ๆ ไป

บอกพระทั้งหลายว่าอย่าไปแตะต้องจีวรนั้นนะมีเจ้าของ ห้ามเด็ดขาด พระอานนท์ก็รีบมาบอก

พระภิกษุทั้งหลายที่จะพากันเอาจีวรไปใช้ เมื่อพระพุทธเจ้ารับสั่งแล้ว พระทั้งหลายก็ไม่กล้าไปแตะ

ต้องจีวร ผ่านไป ๗ วัน ไรฝุ่นตัวนั้นหรือว่าเล็นตัวนั้นก็สงบไม่มีปฏิกิริยาโกรธแค้นหรือว่าใจไม่

กระสับกระส่าย สงบเงียบ เพราะว่าไม่มีใครมาแตะต้องจีวร ครบ ๗ วันเขาก็ตายเอง วันที่ ๘

พระพุทธเจ้าจึงอนุญาตให้พระสงฆ์นี่ชักบังสุกุลเอาได้ พระสงฆ์ทั้งหลายก็สงสัยว่าทำไมพระพุทธเจ้า

จึงห้ามไม่ให้ไปแตะต้องจีวร ท่านก็บอกว่าเพื่อนของเธอชื่อติสสะเขามรณภาพแล้ว ก็มีความห่วงหา

อาลัยกับจีวรนี้ ในที่สุดเขาก็เลยไปเกิดเป็นไรฝุ่นเกาะในจีวร ถ้าเธอไปแย่งจีวรกันนั้น ไรฝุ่นตัวนั้นจะ

โกรธมาก พอโกรธแล้วจากสัตว์เดรัจฉานก็จะกลายเป็นสัตว์นรก ถ้าตายด้วยความโกรธก็จะเกิด

็
เป็นสัตว์นรก ถ้าตายด้วยความหลงนี่จะกลายเปนสัตว์เดรัจฉาน ถ้าตายด้วยความโลภจะกลายเป็น
เปรต เขาว่าอย่างนั้น

เพราะฉะนั้น คนเรานี่ นาทีวิกฤติของชีวิตนี่ ถ้าหากว่าเราห่วงหาอาวรณ์อะไร อยากจะได้โน่น

อยากจะได้นี่หรือว่าป่วยมาก ๆ คิดถึงอะไร คิดถึงเรื่องเงิน เรื่องทอง เรื่องเสื้อผ้าซื้อมา หรืออาจจะ

เป็นโทรศัพท์ก็ได้ ตอนชีวิตจะออกจากร่างนี่มันวุ่นวาย ถ้าไม่มีสมาธิไว้นี่ มันจะทรมานมาก บางคน

อาจจะเกิดมาเป็นตุ๊กแก อยู่ที่บ้านก็ตุ๊กแก ๆ โอ้ ยุ่งใหญ่แล้วคราวนี้ ลูกเห็นก็รำคาญล่ะทีนี้ ตุ๊กแก ๆ

ั๊
ร้องอยู่นั่นแหละ ยิงปบเข้าไปนั่น ทีนี้ก็เป็นการฆ่าแม่ตัวเองก็ยุ่งใหญ่แหละ คราวนี้ห่วงลูกก็เลยมา
วนเวียนอยู่ที่บ้าน ในที่สุดก็ฆ่าแม่ก็โกรธลูกอีก ลงนรกเลยเที่ยวนี้

่
พระพุทธเจ้าจึงตรัสวาอย่าฆ่าสัตว์ เพระว่าสัตว์ทุกชนิดอาจจะเป็นพี่ เป็นน้อง เป็นสามี เป็น
ภรรยาของเราที่ตายไปแล้ว เขาอาจจะวนเวียนอยู่แถว ๆ นี้ เพราะฉะนั้น การที่เราสวดมนต์เป็น

๗๕