Page 5 - แผนบทเรียน คำศัพท์เฉพาะพระองค์ และภาษาพระวรกาย
P. 5
๑
กล่าวทวไป พระบำทสมเด็จพระเจ้ำอยู่หัว รัชกำลที่ ๑๐ ทรงสอนขำรำชบริพำรใน
ั่
้
์
พระองค ฯ ทุกฝ่ำยอย่ำงต่อเนื่องตลอดมำแต่ครั้งทรงด ำรงพระรำชอิสริยยศ สมเด็จพระบรม
โอรสำธิรำช ฯ สยำมกุฎรำชกุมำร ถงปัจจุบัน ทรงมีพระบรมรำชกุศโลบำยหลำกหลำยรูปแบบ
ึ
ที่ทรงใช้ท ำกำรฝึก ศึกษำอบรมข้ำรำชบริพำรในพระองค์ ฯ เช่น ในด้ำนวิชำกำรทำงทหำร ก็ทรง
้
จัดหำต ำรำวิชำทหำรจำกโรงเรียนทหำรต่ำงประเทศมำแปลพระรำชทำนกำรสอนขำรำชบริพำร
ในพระองค์ ฯ ฝ่ำยทหำรให้ทันสมัย ตำมนำนำอำรยประเทศ หรือทรงพระกรุณำโปรดเกล้ำ ฯ ให้
ครูจำกเหล่ำสำยวิทยำกำรส่วนรำชกำรต่ำง ๆ มำสอนอบรมอยู่เสมอ ๆ ส ำหรับงำนส่วนพระองคก็
์
จะทรงสอนขณะข้ำรำชบริพำรในพระองค์ ฯ ปฏิบัติงำนในสถำนกำรณ์ต่ำง ๆ ในรูปแบบ ต่ำง ๆ
อีกทั้งในบำงเรื่องเป็นงำนส่วนพระองค์ที่ต้องท ำถวำยโดยตรง ผู้ที่ไม่ได้รับ กำรฝึกสอนอบรม ตำม
เสด็จถวำยงำน หรือเป็นผู้ที่ไม่เป็นที่ไว้วำงพระรำชหฤทัย ไม่สำมำรถท ำถวำยได้
ส าหรับคาศพทพระราชทาน หมำยถง คำชอเรียกที่พระรำชทำนให้ใชเรียกขำน เป็น
ั
ื่
้
์
ึ
สัญลักษณ์ (Code) เป็นที่รู้กันเฉพำะเจ้ำหน้ำที่ที่เกี่ยวของอัญเชิญไปยึดถือปฏิบัติ ให้เหมำะสมใน
ภำรกิจต่ำง ๆ เช่น ค ำศัพท์ ทำงด้ำนกำรออกก ำลังพระวรกำย ทำงด้ำนกำรสื่อสำร รำชทินนำม
เรียกขำนบุคคลเหล่ำนี้เป็นตน
์
ิ
ภาษาพระวรกาย ในที่นี้เป็นกำรแสดงออกเชงสัญลักษณจำกองค VVIP. ให้เจ้ำหน้ำที่
์
ปฏิบัติพระองค์ทรงถอวำขำรำชบริพำรในพระองค ฯ เมื่ออยู่ในหมำยพิธ หรือสถำนกำรณที่ไม่
่
ื
ี
์
้
เป็นที่ส่วนพระองคแล้วจะคอยให้องค์ VVIP. ทรงรับสั่งหำได้ไม่ ด้วยผู้ปฏิบัติต้องคอยสังเกตภำษำ
พระวรกำย เช่น พระพักตร์ พระหัตถ์ พระสุรเสียง กำรไอ นกหวีด (หำกจ ำเป็น) รวมทั้งจำกสำย
พระเนตร ตัวอย่ำง ภำษำพระวรกำยที่มำจำกสำยพระเนตร และพระหัตถของพระองคท่ำนเชน
์
่
์
เมื่อมหำดเล็กถือถำดน้ ำถวำย ยืนอยู่ห่ำงพระองค ถำพระองคท่ำนทอดพระเนตรไปยังถำดพระ
์
้
สุธำรส (น้ ำ) แสดงว่ำพระองคทรงมีพระรำชประสงคจะเสวยพระสุธำรส หรือก ำพระหัตถพระ
์
์
์
์
ดัชนียกขึ้นลง หมำยถึง ต้องน ำพระโอสถที่ทรงใช้มำถวำย หรือทรงไอ ทรงมีพระรำชประสงคยำ
ั
พ่นพระศอ เป็นตน ที่ยกตัวอย่ำง เป็นนกำรปฏิบัติงำนด้ำนมหำดเล็ก หรือกิจกำรวังอีกตวอย่ำง
หนึ่ง ด้ำนกำรถวำยควำมปลอดภัย ที่เป็นบทเรียนในพื้นที่หมำยพลับพลำที่ประทับ ในครำวเสด็จ
ปฏิบัติพระรำชกรณียกิจเปิดศำล ห้วงระหว่ำง ผู้วำรำชกำรจังหวด (เจ้ำภำพงำน) ถวำยรำยงำน
ั
ควำมเป็นมำ พระองค์ทรงสังเกตเห็น บุคคลภำยนอกที่ไม่ใช เจ้ำหน้ำที่จำกส่วนรำชกำรใด เดิน
่
ิ
เขำไปในพลับพลำพิธ ทรงผินพระพักตร์ซ้ำยที ขวำทีไปยังทิศทำงผู้ที่เดน เขำไป พร้อมกับ
ี
้
้
ทอดพระเนตรมำยังนำยทหำรตำมเสด็จ ที่ยืนฝั่งตรงข้ำมพระองค์ ซึ่งขณะนั้นนำยทหำรตำมเสด็จ
หมำยเลขต่ำง ๆ รวมทั้งก ำลังพลชุด ชป.๑ ได้วำงก ำลังในพื้นที่ทั้งหมด ไม่ทันสังเกตเห็น ในกำร
เข้ำไปยังที่ประทับของบุคคลดังกล่ำวภำยหลังนำยทหำรตำมเสด็จซึ่งอยู่ใกล้ที่สุด จึงได้ไปเชญตัว
ิ
ออกนอกพื้นที่ส่งให้ต ำรวจสันติบำลตรวจสอบซึ่งผลก็คือเป็นบุคคลที่สตไม่สมประกอบอยำกเขำ
้
ิ
ร่วมงำน นี่เป็นตัวอย่ำงที่ได้เคยเกิดขึ้นมำแล้ว
ั้
ดังนน ผู้ปฏบัติงำนถวำย จึงต้องฝึกจดจ ำ รู้จักสังเกต มีปฏภำณไหวพริบพอสมควร
ิ
ิ
เพื่อปฏิบัติงำนถวำย ให้เป็นไปด้วยควำมเรียบร้อย ตำมพระรำชประสงค์ ค ำศัพท์เฉพำะพระองค์
และภำษำพระวรกำยท้ำยนี้ เป็นตัวอย่ำงส่วนหนึ่งที่พระรำชทำนเป็นแนวทำงให้ข้ำรำชบริพำรใน
พระองค์ ฯ ปฏิบัติมำแล้วทั้งสิ้น มีรำยละเอียดที่รวบรวมไว้ สรุปได้ดังนี้.-
