Page 10 - MODUL BAHASA JAWA KARSINI XI-dikonversi-converted
P. 10
sampun pekewet,dhi…… mangga.” Inggih kangmas.kulo nuwun.”sawise padha satata
lungguh lan wis padha nyelehke gegawane,Endang enggal lumebu ing kamar njupuk unjukan
,ora suwe bali metu kang ngandelake panunjukanlannyenyamikan sawetara.Dheweke uga
banjur melu njagong lungguh ing sacaketing Budyantoro nunggal ing sapatemon.” Rak inggih
sami wilujeng ta,rawuhipun? Inggih dipun tepangakenkulo bapakipun ingkang putra
Budyantoro nama kulo Basuki. “ inggih dhikulongaturaken pambagyya wilujeng dhumateng
rawuh panjenengan ing mriki lan keparenga katepangaken kemawon,awon-awon kulo punika
ingkang mbakyu piyambak,ibunipun ing mriki.” “Inggih, kangmas tuwin mbakyu.Saking
pangestu panjenengan sekaliyan,sowan kulo ing mriki uga tansah jinangkung ing
kawilujengan.Boten langkung kulo ugi sakalangkung ngaturaken gunging panuwun,tuwin
kulo ugi keprenga nderek katepangaken,waleh waleh punapa,kulo punika inggih tiyang
sepuhipun ending sanyanti,nama kulo pun Martoawandoyo.”
“Kulo semanten ugi Bu,inggih sampun kirang ing pamengku,kulo inggih nderek ngaturaken
pambage sugeng dhumateng rawuhipun ibu ing mriki.” “ Hiya nak.Satekaku ing kene uga
tansah keslametan sakukuban kulawarga kene rak pada karaharjan kabeh ta ? “ Inggih
mangga, dhi.sami dipun unjuk rumiyin.tuwin punika sakawontenanipun mangga sami dipun
sambi”
“ O, inggih,mbakyu matur nuwun sanget mangga,mangga kang mas.” Wong –wong mau
uga banjur padha bebarengan ngombe karo ngrahabi kembul mangan nyenyamikan sinambi
rerembugan.”Lha punika kala wau tindakipun saking sala jam pinten,dhi? Anu kang mas ,yen
bidhal kulo saking sala kalawau ugi ingkang dangu punika rakasih enjing sanget.namung
ingkang dangu punika rak antrianipun tumbas karcis.” O…pancen inggih kok,dhi.Tumrap
bidhal panjenengan kalawau rak tasih enjing dhi,dados dadi sakeca.Menawi kula emben
sampun nate,inggih badhe numpak wonten ing stanplat sala mrika,wedhalipun sampun
siyang sanget.Kajawi dangu tur suk- sukan nwonten ngajeng loket.Wah sampun dhi,badan
kula sakojur rak ngantos gumrobyos adus kringet. Punika wewahipun bis rak inggih sampun
kathah sanget bu ngantos matikel-tikel kathaipun katimbang kaliyan ingkang sampun-
sampun. “ Pancenipun mekatenkedahipun,kula dalah ingkang putra,dhik Endang punika
ingkang sowan dhateng ibu.Ananging ngengeti kerepotan kula ing wedhal punika utawi merit
saking pamrayoginipun dhik Endang,pramila malah ibu ingkang kula suwun rawuhipun ing
mriki punika.Pramila ingkang sadayakalawau,boten sanes inggih saking kepeksa kula,bu.
“Hiya ora dadi apa nak.Malahaku dhewe luwih condhong yen sing teka ing kene iki,maneh
aku uga rumangsa bungah atiku,dene aku rak malah bisa ketemu karo ingkang rama lan ibu
ing kene,dadi bisa ndadekakemareming atiku. “Inggih sakalangkug kasinggihan,bu yen
mekaten.”Anu kok bu,Satemenipun tepang kula kaliyan mas bud punika baresipun inggih
sampun dangu sanget,malah kula sampun nate pinganggih kaliyan mas bud punika ananging
nalika taksih sami alitipun.” “OO…jane yaw is suwe ta, ndang anggonmu weruh karo nak bud
iki ? la aku kok ra tau weruh yen kowe ketemu karo nak bud lan uga durung tumon yen nak
bud teka ana ing kampong Harjodiprajan kana. “ Inggihkok bu,Rumaos kulo piyambak anggen
kula pinanggih kaliyan mas bud punika inggih sawegsepisn nalikanipunndungkap sadaenipun
swargi bapak. Ingkangkula aturaken dhateng ibu nalika kula sakit wonten ing salebeting bis
mantuk kula saking Semarang dhateng sala kala semanten.lajeng dipuntulungi tiyang
jaler.larenipun la nggih mas bud punika rumiyin.Denesalajengipun kula inggih lestantun
nalare marang kuwi kancan kaliyan piyambakipun rak nggih prasasat saben dinten dumugi
ing griya mrika.Ananging nalika semantenpunika kula piyambak inggih boten ngrumaosi. Oo
bocah lanang sig nulungi kowe dhek semanakae nak bud iki ta,ndang? Oooo…mang…kono
ta ( ibune ending manggut-manggut )ora liwat hya ing panarimamu bae lo nak bud.”” La njur
aturmu,ndang yen nak budi iki durung suwe wis prasasat sabendina tekan ing omahe dhewe
kuwi nalare kepriye ?Aku babar pisan kok rumangsa durung tau ketemu lan rumangsa ora
mrangguli.Karo maneh anehe salagine kowe bae uga matur yen kowe dhewe ya ora
rumangsa iku,aku kok malah saya gumun maneh jan-jane kepriye ta ?” Pancen mekaten
bu,ingkang