Page 16 - เล่มที่ 1 สรุปสาระสำคัญ RCEP

- 12 -

ี
้
้
2.7 ภาคสามารถรองขอใหมการหารอทางเทคนคกบภาคอ่น หากเหนว่า มาตรการของภาคนนสงผล
้
่
ี
ั
ี
ื
ิ
ั
ี
็
ื
กระทบเชิงลบต่อการค้าของตน เพื่อหาข้อสรุปอันเป็นที่พึงพอใจร่วมกัน

2.8 ภาคีจะต้องแจ้งกระบวนการให้ใบอนุญาตน าเข้าของตนให้ภาคีอื่นทราบ โดยสาหรับกระบวนการให ้
ใบอนุญาตใหม่หรือที่ปรับแก้ไขภายหลังความตกลงมีผลใช้บังคับ ภาคีจะต้องแจ้งว่า มีเงื่อนไขตามรายการที่
ิ
้

่
ุ
กาหนดไว้หรือไมในการพจารณาใหใบอนญาตนาเขา เช่น การเปนสมาชิกของสมาคม ความเห็นชอบจากสมาคม
็

้
อุตสาหกรรมในการขอใบอนญาตนาเข้า ประวัติการนาเขาสินค้า ก าลังการผลิตขั้นต่ า ทุนจดทะเบียนขั้นต่ า

ุ

้
นอกจากนี้ ภาคีจะต้องแจ้งภาคีอนเกี่ยวกับกระบวนการให้ใบอนุญาตใหม่หรือที่จะมีการปรับแก้ไขให้เร็วที่สุด
ื่
เท่าที่จะเป็นไปได้ภายใน 30 วันก่อนที่กระบวนการใหม่จะมีผลใช้บังคับ แต่ไม่เกิน 60 วันหลงจากวันที่ประกาศ
ั
เผยแพร่กระบวนการดังกล่าว รวมทั้งให้มีการเผยแพร่กระบวนการใหม่หรือที่ปรับแก้ไขบนเว็บไซต์ทางการของ
รัฐบาลอย่างน้อย 21 วันก่อนที่กระบวนการใหม่จะมีผลใช้บังคับ
2.9 ภาคีสามารถริเริ่มจัดท าแผนงานเกี่ยวกับมาตรการที่มิใช่ภาษีในสาขาเฉพาะ โดยจะอยู่ภายใต้การ
ก ากับดแลของคณะกรรมการด้านสินค้า ทั้งนี้ ภาคีจะต้องพยายามจัดท าแผนงานดังกล่าวให้เสร็จสิ้นไม่ช้าไปกว่า
ู
2 ปีภายหลังที่ได้ริเริ่มแผนงาน

บทที่ 3 กฎถิ่นก าเนิดสินค้า
บทกฎถิ่นก าเนิดสินค้า ประกอบด้วย 35 ข้อบท (แบ่งเป็น 2 ส่วนส าคัญ คือ กฎถิ่นก าเนิดสินค้า
และระเบียบปฏิบัติเกี่ยวกับหนังสือรับรองถิ่นก าเนิดสินค้า) ภาคผนวก 3 เอ (กฎเฉพาะรายสนค้า) และ
ิ
ภาคผนวก 3 บี (ข้อก าหนดเรื่องข้อมูลขั้นต่ า)
3.1 อนุญาตให้มีการสะสมถิ่นก าเนิดสินค้า โดยภาคีสามารถน าสินค้าที่ได้ถิ่นก าเนิดในภูมิภาค RCEP
แล้ว มาสะสมถิ่นก าเนิดสินค้าต่อได้ โดยถือเสมือนว่าสินค้าดังกล่าวมีถิ่นก าเนิดในประเทศภาคีนั้น ๆ
3.2 ก าหนดเกณฑ์การได้ถิ่นก าเนิดสินค้า ได้แก่ (1) เกณฑ์การผลิตหรือได้มาทั้งหมดภายในประเทศ
ภาคี (Wholly Obtained: WO) ซึ่งใช้กับสินค้าที่ผลิตขึ้นหรือได้มาจากภาคีใดภาคีหนึ่งเพยงประเทศเดียว โดยไม่
ี
มีการใช้วัตถุดิบจากภาคีอื่นหรือนอกภาคี (2) เกณฑ์กระบวนการผลิตทั้งหมดภายในประเทศภาคีจากวัตถุดิบที่ได้
ถิ่นก าเนิด (Produce Exclusively: PE) ซึ่งให้สิทธิถิ่นก าเนิดกับสินค้าที่ผลิตขึ้น โดยใช้วัตถุดิบที่ได้ถิ่นก าเนิดจาก
ภาคหลาย ๆ ประเทศมารวมกัน และ (3) กฎเฉพาะรายสินค้า (Product Specific Rules: PSRs) ซึ่งก าหนด
ี

ิ
ุ
้
เกณฑ์ถิ่นก าเนิดสินค้าส าหรับสินค้าที่ผลิตขึ้นโดยใช้วัตถุดิบจากนอกภาคี สาหรับสนคาทกรายการ (5,205
ิ
รายการที่พกัดศุลกากรระดับ 6 หลัก ในระบบ HS 2012) ตามตารางที่ระบุไว้ในภาคผนวก 3 เอ (กฎเฉพาะราย
สินค้า) และจะต้องมีการแปลงพิกัดศุลกากรส าหรับตาราง PSRs ให้ทันสมัยตามที่มีการเปลี่ยนแปลงในแต่ละรอบ
ี
3.3 อนุญาตให้มการรับรองถิ่นก าเนิดสินค้าได้ 3 รูปแบบ คือ (1) หนังสือรับรองถิ่นก าเนิดสินค้าที่ออก
โดยหน่วยงานออกหนังสือรับรองถิ่นก าเนิดสินค้า (Issuing Authority) (2) ค ารับรองถิ่นก าเนิดสินค้าโดยผู้ส่งของ
ออกรับอนุญาต (Declaration of Origin by Approved Exporters) หรือ (3) ค ารับรองถิ่นก าเนิดสินค้าโดยผู้ส่ง
ของออกหรือผู้ผลิต (Declaration of Origin by Exporter or Producer) โดยภาคีต้องเริ่มใช้การรับรองถิ่น
ก าเนิดสินค้าในรูปแบบที่ (3) ภายใน 10 - 30 ปี หลังจากที่ความตกลงมีผลใช้บังคับ
ิ่
3.4 จะมการทบทวนเรื่องการขยายการสะสมถิ่นก าเนิดที่ให้นับรวมกระบวนการผลิตและการเพมมูลค่า
ี
สินค้าทุกรูปแบบที่เกิดขึ้นภายในภาคี (full cumulation) เมื่อรัฐผู้ลงนามทั้งหมดได้ใช้บงคบความตกลงแลว โดย
ั
้
ั
ให้พิจารณาเสร็จสิ้นภายใน 5 ปี
ั

3.5 กาหนดระเบียบปฏิบัติในการรบรองถิ่นก าเนิดสินค้า (Operational Certification Procedures)
ที่ระบุเงื่อนไขเพอขอรับสิทธิประโยชน์ โดยจะมการหารอในรายละเอยดเกยวกบรูปแบบของเอกสารรับรองถน
ิ
่
ี
ื
ี
่
ี
ั
ื่
ี
ก าเนิดสินค้าหลังจากที่มีการลงนามแล้ว อกทั้งมีการระบุรายการของข้อมูลที่จ าเป็นส าหรับหนังสือรับรองถิ่น
ก าเนิดสินค้า (Certificate of Origin) หรือการรับรองถิ่นก าเนิดสินค้าด้วยตนเองโดยผู้ส่งออก/ผู้ผลิต
(Declaration of Origin) เช่น ชื่อและที่อยู่ของผู้ส่งออก ชื่อและที่อยู่ของผู้น าเข้า พกัดศุลกากรและรายละเอยด
ิ
ี