Page 101 - LCW LIFE | EYLÜL 2019

Uçağın içinde koltuğumu ararken Lübnanlı arkadaşları ince- lemeden duramadım. Yeni yeni kendine gelen bir şehir olan Beyrut için çok şey okumuş, çok şey karıştırmıştım ama hiç planlamamıştım oraya gitmeyi. Kısmet bugüneymiş.
Uçak havalandı ve ancak ben o zaman Beyrut’ta ne ya- pacağımı düşünmeye başladım. Hiçbir şey ayarlamamış hiçbir konaklama firması ile görüşmemiştim ve bunların hepsini inince ayarlamak zorundaydım. Yoksa bu geceyi Beyrut’ta bir kafede geçirmem kaçınılmaz bir sondu.
Valizimi beklerken telefonumun şarjının bitmek üzere oldu- ğunu fark ettim. Can çekişen bataryam artık beni bir prize mi taksan diye sinyal veriyordu. Tek başıma seyahat etmek çok sıkıcı olmayacak anlaşıldı diye kendi kendime gülüyorum. Ne yapıyorum ben ya? Ne işim var benim burada? Geri dön! Akşam yemeğine yetişirsen belki kahveye Havva’ya gidebi- lirsin ya da akşam yemeğini dışarıda ye ve bu kısa maceranı anlata anlata bitireme, aynı erkeklerin askerlik anısı gibi.
Neyse dönmedim tabii. Hadi şu telefonu şarj edelim ar- dından kendimize kalacak bir yer bulalım. Kent merkezine yakın bir hostel buldum. Artık biraz dinlensem iyi olacak. Eşyalarımı bıraktığım gibi kendimi yatağa atıyorum.
Uyandığımda saat gece 3’tü. Bu saatte İstanbul’da olsam çıkamazdım tek başıma ama burada durum farklı, zaten burada hayat gece başlıyordu. Alkolün, eğlencenin ve keyfin merkezindeydim şu an. Çıkıp etrafı incelemeye koyuldum. Müziğin en güzel hâlini duyuyordum. Sanki daha önce böyle bir tını ile hiç karşılaşmamış gibi müziğe kendimikaptırmışgeldiğiyönedoğrugidiyorum.(https:// www.youtube.com/watch?v=C-0BAijk97I)
I couldn’t stop examining Lebanese friends while I was searching for my seat in the plane. I had read a lot of things about Beirut, but never planned to go there, a city that just recovered. But now it’s time.
The plane took off and it was only then that I started thinking about what to do in Beirut. I didn’t plan any ac- commodation and I didn’t arrange anything. But I needed to arrange it when we land. Or I would have to spend the night in a café in Beirut.
While waiting for my luggage, I noticed that my phone was running out of battery. My dying batter was signaling me. I’m laughing to myself that traveling alone wouldn’t be too boring. What am I doing? What am I doing here? Go back! If you catch the dinner time, maybe you can go to Hava for coffee or have dinner outside and tell this short adventure like the men talk about their time in the military.
Anyway, I didn’t go back. Let’s charge this phone and then find ourselves a place to stay. I found a hostel close to the city center. I better get some rest now. I put myself in bed like I left my stuff.
It was 3:00 a.m. when I woke up. At this time, I could not go out in Istanbul alone, but here the situation is differ- ent. The life started at night here. I was at the center of alcohol, entertainment and enjoyment. I went out and started looking around. I heard the most beautiful version of the music. I’m heading the location where the music is comingfromasifI’veneverheardsomethinglikethisbe- fore. (https://www.youtube.com/watch?v=C-0BAijk97I)
99