Page 48 - ตำนานการสวดพระมาลัย
P. 48

๔๒


                                     เทวดามานมัสการพระเจดีย์จุฬามณี ๒




                       ลําดับนั้นยังมีเทพบุตรอีกสี่องค์พาบริวารจํานวนมากเหาะตรงมายังลานพระเจดีย์ แต่ละองค์น ี้

               เฉิดฉายด้วยรัศมีทเปล่งออกมาจากกายส่องสว่างไสวไปทั่วทั้งลานพระเจดีย์ดังจะกลบรัศมีของทวย
                                ี่
               เทพที่มาก่อนให้ดับสิ้นไป ท้าวสักกบดีจึงตรัสกับพระมาลัยว่า


                       " ดูกรพระคุณเจ้า เทพบุตรเหล่านี้หาใช่พระศรีอริยเมตไตยไม่เป็นแต่เพียงเทพบุตรสามัญ เหต ุ

               ที่มีบริวารแลรัศมีบุญญาอันสว่างไสวนั้นมาแต่บุญในเบื้องบรรพกาลของพวกเขาดังน   ี้



                                ั้
                       องค์แรกนนก่อนหน้านี้ได้บรรพชาเป็นสามเณรในพระศาสนา ตั้งมั่นอยู่ในพระไตรสรณคมณ์
               เป็นอันดี มีศีลสิบสํารวมเป็นอย่างยิ่ง ปรนนิบัติพระภิกษุสงฆ์ด้วยน้ําร้อนน้ําเย็นมิได้ขาดตกบกพร่อง

                                                       ึ
               ป๎ดกวาดวิหารลานพระเจดีย์มิได้ขาด ครั้นถงกาลกิริยาก็มาบังเกิดเป็นเทพบุตรนี้ มีบริวารเจ็ดหมื่น
               ด้วยผลของบุญที่เขาได้กระทําแล้วนั้น


                       องค์ที่สองก่อนหน้านั้นเขาเกิดอยู่ในกรุงอนุราชบุรีในลังกา ได้เป็นไวยาวัจกรแก่ภิกษุสงฆ์ใน

               พระศาสนา เมื่อเวลาพระภิกษุเที่ยวบิณทบาตภิกขาจารในหมู่บ้านถึงเคหสถานบ้านเรือนใด หาก

                             ั้
               เจ้าของเรือนนนไซร้ไม่รู้ว่าพระภิกษุมายืนอยู่หน้าบ้าน เขาก็จะทําการปุาวประกาศร้องบอกว่า " พ่อ
               แม่ทั้งหลายบัดนี้มีพระสาวกผู้สืบสายในพระศาสนาเป็นเนื้อนาบุญอันประเสริฐเลิศกว่าสิ่งใดได้มา

               โปรดสรรพ สัตว์แล้วในเวลานี้ ขอจงอย่ารอรีเนิ่นช้าจงรีบออกมาทําบุญทําทานโดยเร็วเถิด " เขา

               กระทําเช่นนี้เป็นนิจกาล ครั้นถึงมรณกาลก็มาบังเกิดในสวรรค์มีบริวารมากถึงแปดหมื่นดังน  ี้



                                                                                                 ึ่
                       องค์ที่สามนั้นก่อนหน้านี้เป็นมาณพผู้หนึ่งอาศัยอยู่ในกรุงอนุราชบุรีในลังกา วันหนงเขานําดอก
                                                         ี่
               กรรณิการ์กําหนึ่งไปยังลานพระเจดีย์อันเป็นทบรรจุพระบรมธาตุของพระศาสดา ครั้นไปถึงบริเวณ
                                                                ้
               ลานพระเจดีย์จึงถวายดอกกรรณิการ์บูชาพระเจดีย์ดวยความเลื่อมใส มีดวงใจเปี่ยมด้วยความปีต     ิ
               ปราโมทย์เป็นอย่างยิ่งรําลึกไว้ในหทัยอยู่เป็นนิจ ครั้นสิ้นบุญวาสนาในโลกมนุษย์ก็ได้มาเกิดเป็น

               เทพบุตรองคนี้มีบริวารถึงเก้าหมื่นด้วยอํานาจบุญของเขาดังนี    ้
                           ์

                       องค์ที่สี่นี้เมื่อครั้งยังเป็นมนุษย์เปนคนยากไร้เที่ยวเกี่ยวหญ้าขายเลี้ยงชีวิตเสมอมา ครั้นวันหนึ่ง
                                                    ็
               เขาไปเกี่ยวหญ้าริมหาดทรายชายฝ๎่งน้ํามหานที เขานี้เห็นทรายสีขาวสะอาดตาจึงกวาดทรายนั้นมา

               รวมกันเป็นกองเข้า เขากระทําให้เป็นพระเจดีย์ทรายประดับประดาด้วยดอกไม้มีสีต่างๆดูงดงาม เสร็จ

               แล้วเขาก็ยกมือทั้งสองข้างขึ้นกระทําการนมัสการกราบไหว้ระลึกถึงพระพุทธคุณของพระพุทธเจ้า
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53