Page 189 - สนง.ศาลภาค 2 กฎหมาย ระเบียบ และบทความที่เกี่ยวกับการค้ามนุษย์ เล่ม 2
P. 189

6


                                 4) การท่องเที่ยวเพื่อมีเพศสัมพันธ์กับเด็ก (Child  Sex  Tourism) คือ การแสวงหา

                      ประโยชน์ทางเพศเชิงพาณิชย์จากเด็กโดยบุคคลซึ่งเดินทางจากสถานที่หนึ่งไปยังอีกสถานที่หนึ่ง และ

                      มีส่วนร่วมในกิจกรรมทางเพศกับเด็กอายุต่ํากว่า 18  ปี คนกลุ่มนี้มักเดินทางจากประเทศที่ร่ํารวยไปสู่
                      ประเทศด้อยพัฒนากว่า แต่อาจเป็นนักเดินทางภายในประเทศ หรือภูมิภาคนั้นเองก็ได้  นักท่องเที่ยวที่มี

                      เพศสัมพันธ์กับเด็กจะเป็นใครก็ได้ในสังคม อาจเป็นผู้ชอบการมีความสัมพันธ์ทางเพศกับเด็กโดยเฉพาะ
                      หรือผู้ล่วงละเมิดเนื่องจากสถานการณ์พาไป ทําให้พวกเขาฉวยโอกาสในการมีเพศสัมพันธ์กับเด็ก  เช่น

                      การที่สามารถเข้าถึงเด็กได้ง่าย การไม่เป็นที่รู้จัก การอยู่ห่างไกลจากข้อกําหนดทางจริยธรรมและสังคม
                      ซึ่งปกติเป็นตัวควบคุมความประพฤติ ผู้แสวงหาประโยชน์ทางเพศจากเด็กใช้ประโยชน์จากสิ่งอํานวย

                      ความสะดวกที่มีบริการในบริษัททัวร์ โรงแรม รีสอร์ท ภัตตาคาร สายการบินและบริษัทขนส่งอื่น ๆ

                      ในการล่วงละเมิดทางเพศต่อเด็ก เป็นต้น

                                 5) การแต่งงานก่อนวัยอันควร (Child  Marriage) คือ การแต่งงานของเด็กที่อายุต่ํากว่า

                      18  ปี และมีการใช้เด็กเพื่อวัตถุประสงค์ทางเพศเพื่อแลกเปลี่ยนกับการใช้เงินสด  หรือสิ่งของเป็นการตอบแทน
                      ส่งผลให้เด็กที่แต่งงานแล้วสูญเสียการคุ้มครองที่เด็กพึงได้รับในประเทศนั้นๆ บางครั้งเป็นการบังคับ

                      ให้แต่งงาน หรือแต่งงานชั่วคราวเพื่อปกปิดการค้าประเวณีเด็ก การลักพาตัวเด็ก

                             2.2 ธุรกิจเด็กขอทาน

                             ธุรกิจเด็กขอทานเป็นการละเมิดสิทธิเด็กอีกรูปแบบหนึ่ง โดยการนําเด็กมาใช้เป็นเครื่องมือในการ

                      แสวงหาประโยชน์เพื่อสร้างรายได้ให้กับขบวนการค้ามนุษย์ ซึ่งสามารถสร้างรายได้ที่สูงมากและรายได้
                      ในส่วนนี้ย่อมมีโอกาสที่จะถูกนายหน้าค้ามนุษย์ ผันเปลี่ยนไปเป็นค่าตอบแทนในการซื้อเด็กคนใหม่เข้าสู่

                      วงจรของการขอทานหรือแสวงหาผลประโยชน์ได้เพิ่มขึ้น เพื่อสร้างรายได้ให้กับนายหน้าค้ามนุษย์ได้อย่างมาก

                             รูปแบบของการแสวงหาประโยชน์จากธุรกิจเด็กขอทาน


                                1)  การซื้อขายเด็กเพื่อแสวงหาประโยชน์ในรูปแบบขอทาน  โดยเด็กที่ตกเป็นเหยื่อร้อยละ
                      80  ยังคงเป็นเด็กที่มาจากประเทศกัมพูชาเป็นหลัก ซึ่งนายหน้าค้ามนุษย์ยังคงใช้วิธีการซื้อขายหรือ

                      เช่าเด็กจากครอบครัวที่มีความยากจนที่อาศัยอยู่ตามแนวชายแดนระหว่างไทย –  กัมพูชา โดยจะมี

                      ค่าใช้จ่ายในการซื้อขายหรือเช่าเด็กประมาณ 1,500 – 3,000 บาท ต่อคน เพื่อนํามาแสวงหาผลประโยชน์
                      ในรูปแบบเด็กขอทานหรือแสวงหาผลประโยชน์ในรูปแบบอื่นๆ เช่น การนําเด็กมาถือกล่องรับบริจาค

                      เป็นต้น

                                2)  การเช่าเด็กเพื่อแสวงหาประโยชน์ในรูปแบบขอทาน  จากข่าวการจับกุมผู้หญิงชาว
                      เมียนมาร์คนหนึ่งที่จังหวัดเชียงใหม่ โดยผู้หญิงคนดังกล่าวนี้ได้เช่าเด็กทารกคนหนึ่งจากครอบครัวที่มี

                      ความยากจนในประเทศเมียนมาร์ ในราคา 500,000 จ๊าด (ประมาณ 15,000 บาท) โดยมีกําหนดระยะเวลา
   184   185   186   187   188   189   190   191   192   193   194