Page 741 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 741

๗๒๙





                 วิธีการจัดประชุมใหญ่ของศาลจังหวัดในการสั่งการอย่างใดอย่างหนึ่ง และพงค านึงไว้ด้วยว่าการไม่ให้ปล่อย
                                                                               ึ
                                                                               ิ
                                                                         ื่
                 ชั่วคราวก็เป็นการตัดโอกาสและท าให้การแสวงหาพยานหลักฐานเพอมาพสูจน์ความบริสุทธิ์ของผู้ต้องหา
                 หรือจ าเลยยากขึ้นเช่นกัน ในการปล่อยชั่วคราวอาจมีการนัดไต่สวนเพอประกอบดุลพนิจในการสั่งประกัน
                                                                           ื่
                                                                                        ิ
                                                                               ิ
                 ด้วยและผู้ไต่สวนควรเป็นผู้สั่งประกันเองเนื่องจากในชั้นสั่งประกันก่อนพพากษาข้อมูลที่ได้จากส านวน
                 อาจจะยังไม่เพยงพอ และในเบื้องต้นต้องพจารณาว่าควรจะปล่อยชั่วคราวหรือไม่ โดยถือหลักเกณฑ์ตาม
                             ี
                                                     ิ
                 ปวิอ.มาตรา ๑๐๘ ด้วย โดยการประเมินความเสี่ยงในการหลบหนี หรือไปก่อเหตุร้าย หรือไปยุ่งเหยิง
                 พยานหลักฐาน ซึ่งในศาลจังหวัดส่วนบริการประชาชนและประชาสัมพันธ์ และส่วนคลังมีหน้าที่ ด าเนินการ
                 รับหรือวางหลักประกัน ปรับนายประกันและเก็บและคืนหลักประกัน
                                  ์
                 โดยทั่วไปหลักเกณฑทางการปฏิบัติในการปล่อยชั่วคราวมีดังนี้
                               คดีทั่วไป  โทษจ าคุกไม่เกิน ๑๐ ปี ไปให้เสนอเจ้าของส านวนพิจารณาสั่ง
                               คดีอกฉกรรจ์ โทษจ าคุกเกินกว่า ๑๐ ปี ขึ้นไป หรือคดีที่อยู่ในความสนใจของประชาชน
                                   ุ
                 คดีความผิดที่ถือว่าเป็นการกระท าไปด้วยความเชื่อทางการเมือง คดีที่ต้องปรึกษาอธิบดีผู้พพากษาภาค คดี
                                                                                           ิ
                 ที่แม้จะมีโทษจ าคุกไม่เกิน ๑๐ ปี แต่ความเสียหายคิดเป็นจ านวนทุนทรัพย์มีมาก(เช่น คดีฉ้อโกงประชาชน)
                 ให้เสนอผู้พิพากษาหัวหน้าศาลหรือผู้มีอาวุโสถัดลงมา
                                                 ุ
                               การสั่งประกันในชั้นอทธรณ์ ฎีกาให้สั่งตาม ปวิอ.มาตรา ๑๑๙ ทวิ กล่าวคือ หากจะไม่
                 อนุญาตให้ประกันไม่ควรสั่งไปเสียทีเดียว ควรส่งศาลอุทธรณ์หรือศาลฎีกาพิจารณาสั่ง
                               ทั้งนี้ผู้พพากษาหัวหน้าศาลอาจประชุมเพอหาแนวทางกบผู้พพากษาในศาลก่อนการออก
                                                                 ื่
                                      ิ
                                                                                 ิ
                                                                             ั
                                                                ิ
                 หลักในการปล่อยชั่วคราว และผู้พพากษาหัวหน้าศาลผู้พพากษาหัวหน้าศาลพงก าชับให้ผู้พพากษามีค าสั่ง
                                             ิ
                                                                                 ึ
                                                                                            ิ
                 ปล่อยชั่วคราวตามค าแนะน าของประธานศาลฎีกาเกี่ยวกับมาตรฐานกลางส าหรับการปล่อยชั่วคราว
                 ผู้ต้องหาหรือจ าเลย พ.ศ.๒๕๖๓ ลงวันที่ ๔ ธันวาคม ๒๕๖๓ และผู้พพากษาหัวหน้าศาลอาจพจารณาลง
                                                                                                ิ
                                                                           ิ
                 นามให้ค าปรึกษาในการปล่อยชั่วคราวได้
                               ๑. ในการปล่อยชั่วคราวไม่ว่าจะมีประกันหรือไม่ ศาลสั่งก าหนดที่อยู่ หรือตั้งผู้ก ากับดูแล
                                                                                               ื้
                 หรือให้ใช้ก าไลอเลคทรอนิกส์ได้ (ก าไล EM) โดยในการใช้ก าไล EM สามารถจะสั่งจ ากัดพนที่ในการ
                               ี
                 เดินทางได้ด้วย
                                                                                  ึ
                               ๒. คดีที่มีโทษปรับสถานเดียวหรือโทษจ าคุกไม่เกิน ๑๐ ปี พงให้ปล่อยชั่วคราวโดยไม่มี
                 ประกัน (โดยให้สาบานตนว่าจะมาศาลตามนัด) ถ้ามีเหตุจ าเป็นให้ปล่อยชั่วคราวโดยมีประกันแต่ไม่ต้องมี
                 หลักประกัน หากจากการประเมินความเสี่ยงเห็นว่ามีเหตุจ าเป็นต้องเรียกหลักประกันให้ระบุเหตุผลใน
                 ค าสั่งโดยชัดแจ้ง
                               ๓. การปล่อยชั่วคราวในคดีที่มีโทษอย่างสูงเกิน ๑๐ ปี ศาลอาจปล่อยชั่วคราวได้ทุก
                 ประเภทคดีจะต้องถามพนักงานสอบสวนและต้องมีประกันแต่จะมีหลักประกันหรือไม่กได้
                                                                                        ็
                               การก าหนดวงเงินประกันให้ด าเนินการตามบัญชีมาตรฐานกลาง พ.ศ. ๒๕๖๓ ลงวันที่ ๔
                                     ิ
                 ธันวาคม ๒๕๖๓ นั้นผู้พพากษาควรค านึงถึงความสามารถหรือข้อจ ากัดในการหาหลักประกันประกอบกับ
                  ั
                 อตราโทษตามที่กฎหมายบัญญัติด้วยเสมอ คดีนอกเหนือจากบัญชีมาตรฐานกลางให้ก าหนดวงเงินประกัน
                 ดังนี้
                               1. คดีมีโทษปรับสถานเดียวหรือลหุโทษ ให้ก าหนดวงเงินไม่เกิน ๑ ใน ๔ หรือไม่เกินกึ่ง

                 หนึ่งของค่าปรับ
   736   737   738   739   740   741   742   743   744   745   746