Page 187 - OJA-01
P. 187
ไกล่เกลี่ย ให้เป็น...ผล 179
เมื่อเริ่มไกล่เกลี่ย เจสันระบายความอัดอั้นตันใจที่เกิดขึ้นจาก
ความเสียหายที่ได้รับ เพราะตนเองก็ไปตกลงขายเมล็ดกาแฟให้ลูกค้า
ในออสเตรเลียแล้วไม่สามารถหาสินค้าไปส่งมอบให้ แต่ที่ไม่พอใจ
มากที่สุดเห็นจะเป็นการปฏิบัติของศิริวรรณที่ดูเหมือนไม่ใส่ใจใยดีกับ
ปัญหาที่เกิดขึ้นกับเจสันแม้แต่น้อย ทั้ง ๆ ที่ท�าธุรกิจกันมาด้วยดี ไม่ว่าเจสัน
จะพยายามติดต่อกี่ครั้งกี่หน แต่ศิริวรรณก็เหมือนพยายามหลีกเลี่ยง
และไม่ยอมติดต่อกลับมาเลยแม้แต่น้อย
เมื่อศิริวรรณได้ฟังเจสันพูดแล้วจึงได้อธิบายให้ฟังว่า ความจริง
ตนเองไม่ได้เจตนาจะละเลยและเพิกเฉยหรือหลีกเลี่ยงไม่พูดจากับเจสัน
แต่ด้วยความที่ในช่วงเวลานั้นปัญหาหลายด้านรุมเข้ามาหาตัวศิริวรรณ
ทุกปัญหาล้วนมีความยุ่งยากและล�าบากด้วยกันทั้งสิ้น เพียงแต่ศิริวรรณ
มองว่ายังไม่สามารถแก้ปัญหาอะไรให้เจสันได้ในขณะนั้น เพราะถึง
อย่างไรก็ยังไม่มีสินค้าจะไปส่งให้เจสัน จึงจ�าเป็นต้องสะสางปัญหาอื่น ๆ
ก่อนและพยายามท�าให้ธุรกิจกลับมาเดินได้ตามปกติซึ่งจะท�าให้มีสินค้า
ไปส่งมอบให้ลูกค้าที่รออยู่ รวมถึงเจสันด้วย
ก่อนหน้าที่จะมีการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทเรื่องนี้ ทั้งสองฝ่ายไม่มี
โอกาสได้มาเผชิญหน้ากับปัญหาร่วมกันเลย การที่ทั้งสองคนยอมมาร่วม
ไกล่เกลี่ยจึงเป็นการเปิดโอกาสให้มาร่วมกันแก้ปัญหาแทนที่จะไปต่อสู้
เอาชนะกันในทางคดีซึ่งสุดท้ายอาจจะไม่มีใครชนะอย่างแท้จริง อาจ
มีเพียงคนที่สูญเสียมากกับคนที่สูญเสียน้อยเท่านั้น เพราะไม่ว่าใครจะ
_15-1382(177-184).indd 179 12/8/58 BE 10:35 AM
