Page 57 - รายงานประจำปี 2563
P. 57

คำาวินิจฉัยชี้ขาดอำานาจหน้าที่ระหว่างศาลที่ ๒๔/๒๕๖๓                 ศาลจังหวัดสมุทรสาคร

                                                                                            ศาลปกครองกลาง



                    พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒

                    ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

                    พระราชบัญญัติว่าด้วยการจัดตั้งองค์การของรัฐบาล พ.ศ. ๒๔๙๖

                    พระราชกฤษฎีกาจัดตั้งองค์การคลังสินค้า พ.ศ. ๒๔๙๘



                                                                             ี
                                              ั
                                          ิ
                                        ั
                                                                ิ
                                              ้
                                           ั
                           พระราชบัญญตจดตงศาลปกครองและวธีพิจารณาคดปกครอง  พ.ศ.  ๒๕๔๒  มาตรา  ๓
                                                                                                            ึ
                    บัญญัตินิยาม “สัญญาทางปกครอง” หมายความรวมถึง สัญญาท่คู่สัญญาอย่างน้อยฝ่ายใดฝ่ายหน่ง
                                                                               ี
                                                                   �
                    เป็นหน่วยงานทางปกครองหรือเป็นบุคคลซ่งกระทาการแทนรัฐและมีลักษณะเป็นสัญญาสัมปทาน
                                                            ึ
                           ี
                    สัญญาท่ให้จัดทาบริการสาธารณะ หรือจัดให้มีส่งสาธารณูปโภคหรือแสวงประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาต  ิ
                                  �
                                                            ิ
                               ั
                                  ิ
                                                                 ้
                                                                 ึ
                                                                                    ี
                                                              ั
                                                   ิ
                                                                                                         ิ
                    องค์การคลงสนค้าโจทก์เป็นรฐวสาหกจจดตงขนโดยพระราชกฤษฎกาจดตงองค์การคลงสนค้า
                                                           ั
                                                         ิ
                                                ั
                                                                                           ้
                                                                                           ั
                                                                                       ั
                                                                                                       ั
                                                              ้
                                                                                           ั
                    พ.ศ. ๒๔๙๘ ออกตามความในมาตรา ๓ แห่งพระราชบัญญัติว่าด้วยการจัดต้งองค์การของรัฐบาล
                                       �
                                                                               ื
                    พ.ศ.  ๒๔๙๖ เพ่อดาเนินกิจการอันเป็นสาธารณประโยชน์หรือเพ่อประโยชน์ในการเศรษฐกิจ หรือ
                                    ื
                                                                                                        ี
                                                �
                    ช่วยเหลือในการครองชีพหรืออานวยบริการแก่ประชาชน  มีวัตถุประสงค์ทากิจการท้งปวงเก่ยวกับ
                                                                                                 ั
                                                                                        �
                                                                          ี
                    สินค้าเกษตรและสินค้าอุปโภคบริโภค รวมท้งธุรกิจบริการท่เก่ยวข้องกับสินค้าเกษตรและสินค้าอุปโภค
                                                                        ี
                                                           ั
                                                                                                 ั
                    บริโภค โจทก์จึงเป็นหน่วยงานทางปกครองตามมาตรา ๓ แห่งพระราชบัญญัติจัดต้งศาลปกครอง
                    และวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ สัญญาซื้อขายกุ้งพิพาทจึงเป็นสัญญาที่มีคู่สัญญาฝ่ายหนึ่งเป็น
                    หน่วยงานทางปกครอง แต่เมื่อพิจารณาลักษณะและข้อก�าหนดในสัญญา เป็นสัญญาที่โจทก์ตกลงขายกุ้ง
                    ขาวแวนนาไมแช่แข็งชนิดหัว จานวน ๔๘๙,๖๕๔.๗๐๐ กิโลกรัมเป็นเงิน ๖๘,๓๑๔,๘๒๐.๖๐ บาท
                                                �
                                ี
                                      ึ
                          �
                    ให้แก่จาเลยท่ ๑ ซ่งเป็นบริษัทมหาชนจากัด ผู้ประกอบกิจการค้าขายแช่แข็งและแช่เย็น เพ่อจาหน่าย
                                                                                                     ื
                                                                                                       �
                                                        �
                                  �
                                                                                                  ี
                                                                                    ื
                    ในประเทศและนาส่งออกต่างประเทศ แม้สัญญาซ้อขายดังกล่าวจะเป็นไปเพ่อระบายสินค้าท่โจทก์รับจานา
                                                                                                          �
                                                              ื
                                                                                                             �
                                                                                                       �
                                    ี
                    จากเกษตรกรผู้เล้ยงกุ้งตามโครงการแทรกแซงตลาดกุ้ง ปี ๒๕๔๘/๔๙ แต่ก็มิใช่สัญญารับจานากุ้ง
                                                                                                          �
                    จากเกษตรกร อันจะถือเป็นมาตรการของรัฐในการช่วยเหลือเกษตรกรผู้เลี้ยงกุ้งโดยการพยุงราคากุ้งตาม
                                                                   ื
                                                                                         �
                                                            ื
                    กลไกของตลาดปกติ แต่มีลักษณะเป็นสัญญาซ้อขายเพ่อการพาณิชย์และหวังผลกาไรในการประกอบธุรกิจ
                    เช่นเดียวกับสัญญาซ้อขายในทางแพ่งท่วไป  ท้งข้อกาหนดของสัญญาดังกล่าวไม่มีลักษณะพิเศษ
                                       ื
                                                               ั
                                                                     �
                                                         ั
                                    ิ
                    ท่แสดงถึงเอกสิทธ์ของรัฐ อันจะแสดงให้เห็นว่าเป็นข้อแตกต่างจากสัญญาทางแพ่ง ประกอบกับสัญญา
                      ี
                      ื
                                                                 ึ
                    ซ้อขายดังกล่าวไม่มีลักษณะเป็นสัญญาประเภทหน่งประเภทใดตามบทนิยามของสัญญาทางปกครอง
                    ตามมาตรา  ๓  แห่งพระราชบัญญัติจัดต้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง  พ.ศ.  ๒๕๔๒
                                                         ั
                                                              ี
                    สัญญาซ้อขายกุ้ง ปี ๒๕๔๘/๔๙ ตามสัญญาเลขท่ คชก.กข. (ซข.) ๐๑/๒๕๔๙ จึงไม่ใช่สัญญาทางปกครอง
                           ื
                                                                       คณะกรรมการวินิจฉัยชี้ขาดอำานาจหน้าที่ระหว่างศาล    ๕๕
   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61   62