Page 199 - ดุลพาห เล่ม3.indd
P. 199
ดุลพาห
บุตรแต่อยู่ในสภาวะมีบุตรยาก ไม่ให้เข้าถึงสิทธิในการก่อตั้งครอบครัวตลอดจนสิทธิในการ
เข้าถึงเทคโนโลยีทางการแพทย์ซึ่งเป็นสิทธิในบริการสาธารณะสุขอย่างเสมอภาคทั่วหน้ากัน
อีกทั้งยังอาจมองได้ว่าเป็นการจำากัดสิทธิของหญิงที่รับตั้งครรภ์แทนซึ่งไม่ใช่ญาติสืบสายโลหิต
ของผู้ที่ขอให้มีการตั้งครรภ์แทน ซึ่งยินยอมที่จะให้ความช่วยเหลือผู้ซึ่งมีบุตรยากโดยมีเจตนา
อันบริสุทธิ์และไม่ได้หวังผลประโยชน์ตอบแทนใดๆ อันถือเป็นการจำากัดสิทธิและเสรีภาพ
ในชีวิตร่างกายและยังเป็นการไม่เคารพต่ออัตภาพของหญิงที่ต้องการใช้ร่างกายของตนเข้า
ช่วยเหลือผู้อื่นซึ่งหญิงที่รับตั้งครรภ์แทน ในฐานะที่เป็นเจ้าของร่างกายมีอิสระที่จะใช้ร่างกาย
ของตนเองได้อย่างอิสระตราบใดที่ไม่เป็นการกระทบหรือละเมิดต่อผู้อื่น บทบัญญัติตาม
มาตรา ๒๑(๓) นี้จึงเป็นบทบัญญัติที่ก่อให้เกิดปัญหาในการจำากัดสิทธิและเสรีภาพของ
ประชาชนและถือเป็นการเลือกปฏิบัติต่อบุคคลอีกด้วย
ปัญหาประการที่สี่ พระราชบัญญัติคุ้มครองเด็กที่เกิดโดยอาศัยเทคโนโลยีช่วยการ
๕
เจริญพันธุ์ทางการแพทย์ พ.ศ. ๒๕๕๘ มาตรา ๒๒ กำาหนดวิธีการในการดำาเนินการให้มีการ
ตั้งครรภ์แทนไว้สองวิธีด้วยกัน วิธีแรกคือ การใช้ตัวอ่อนที่เกิดจากอสุจิของสามีและไข่ของ
ภริยาที่ชอบด้วยกฎหมายที่ประสงค์จะให้มีการตั้งครรภ์แทน ส่วนอีกวิธีหนึ่งคือ การใช้ตัวอ่อน
ที่เกิดจากอสุจิของสามีหรือไข่ของภริยาที่ชอบด้วยกฎหมายที่ประสงค์จะให้มีการตั้งครรภ์แทน
กับไข่หรืออสุจิของผู้อื่น การที่กฎหมายกำาหนดเงื่อนไขไว้เพียงสองประการอาจก่อให้เกิดปัญหา
ในทางปฏิบัติได้ เนื่องจากอาจเกิดกรณีที่สามีและภริยาที่ต้องการมีบุตรต่างเสื่อมสมรรถภาพ
ทางเพศกันทั้งคู่ ซึ่งกรณีนี้ย่อมเป็นที่แน่ชัดว่าการนำาอสุจิและไข่เพื่อใช้ในการผสมเทียมย่อม
ไม่อาจทำาได้ หรือในกรณีที่ทั้งสามีและภริยาต่างก็มีโรคหรือความผิดปกติทางร่างกายที่อาจ
ติดต่อทางพันธุกรรมจนไม่สามารถนำาอสุจิหรือไข่ของฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดมาใช้ในการผสมเทียมได้
โดยหากให้มีการผสมเทียมและฉีดตัวอ่อนเข้าไปยังหญิงที่รับตั้งครรภ์แทนย่อมก่อให้เกิดความ
เสี่ยงที่เด็กที่คลอดออกมาจะได้รับโรคหรือความผิดปกติดังกล่าว ซึ่งทำาให้ยากต่อการใช้ชีวิต
อย่างปกติสุขได้ ทั้งที่ในปัจจุบันวิทยาการทางการแพทย์สามารถดำาเนินการให้มีการตั้งครรภ์แทน
๕. พระราชบัญญัติคุ้มครองเด็กที่เกิดโดยอาศัยเทคโนโลยีช่วยการเจริญพันธุ์ทางการแพทย์ พ.ศ. ๒๕๕๘,
มาตรา ๒๒ บัญญัติว่า การดำาเนินการให้มีการตั้งครรภ์แทนตามพระราชบัญญัตินี้ให้กระทำาได้สองวิธี
ดังต่อไปนี้
(๑) ใช้ตัวอ่อนที่เกิดจากอสุจิของสามีและไข่ของภริยาที่ชอบด้วยกฎหมายที่ประสงค์จะให้มีการตั้งครรภ์แทน
(๒) ใช้ตัวอ่อนที่เกิดจากอสุจิของสามีหรือไข่ของภริยาที่ชอบด้วยกฎหมายที่ประสงค์จะให้มีการตั้งครรภ์
แทนกับไข่หรืออสุจิของผู้อื่น ทั้งนี้ ห้ามใช้ไข่ของหญิงที่รับตั้งครรภ์แทน.
188 เล่มที่ ๓ ปีที่ ๖๕
