Page 76 - SEDEF - Hz.Mevlana'dan İnciler

!
!
Sevgilim, lütfetmişti de dün gece gelmişti; geceye dedim ki: Sırlarımı yayma.
Gece dedi ki: Öne, arda bakma; güneş sende zati, nerden sabahı geti- receğim ben?
!
Sevgilimin aşkı, aşıkta hiç iktidar mı bırakır? Bende ne takat eli, ne ikti- dar ayağı bıraktı; yalnız O’nun sevgisiyle inler bir gönülden ibaret kal- dım. Mecnun gibiyim, hayalinin saçları zincirinin ucunu, gece ve gündüz ağzımda geveler, öperim.
Ben, şimdi aşkımın yarasından akan kanlar içindeyim. Korkarım ki, nazlı hayali kucağıma geldiği zaman, kendimde olmadığımdan, o temiz hayali- ni gönlümün kanıyla bulaştırırım.
Bu ağlayanın hüzünlü gecelerini perilere sor. Gece karanlığında, aşkımın vecidleriyle dalgın dalgın gidip gelmeden perilere ayağım çarpıp duruyor...
Yıldızlar nasıl ki, sabahlara kadar gökte yanar dururlarsa, benim parça parça olan gönlüm de öyle oldu. Kendi reyinde olan sevgilimin füsunla- rıyla uykum, bütün gece avare olup gitti.
Sevgilim! Bırak, senin aşkınla güneş gibi ateşten bir kaftan giyeyim ve o ateş içinde, güneş gibi cihanı süsleyeyim...
Senini aşkından bir dem kurtulup da rahat kalsam, canım asla rahat et- mez. Çünkü ben senin sevginden bir lahza rahat etmediğim zamandır ki, rahat ederim...
!
! ! ! !
!76