Page 116 - 23_LiryDram_2019

Najnowsze trendy w poezji
część XX Motyw
przemijania
w ekspresyjnej liryce Beaty Kępińskiej
Magdalena Węgrzynowicz-Plichta
Najnowszy tom poetycki Beaty Kę- pińskiej być liściem spięty jest swo- istą klamrą poetycką, bowiem otwierający
go wiersz słowo prezentuje credo autorki, a zamykający wiersz zielona nadzieja staje się manifestem akceptacji losu i harmonii ze światem. Poetka do słowa jako materia- łu, z którego powstają utwory literackie, nie podchodzi sentymentalnie, nie traktuje go też tylko technologicznie, choć żyje w erze sztucznych satelitów i internetu. W począt- kowych wersach pierwszego utworu, cha- rakteryzując je w taki oto sposób:
SŁOWO
tworzywo doskonale plastyczne przezroczyste i bezwonne
w sam raz na stworzenie świata,
odnosi się do biblijnego stwarzania świata, do boskiej kreacji. A poprzez zabieg użycia
wersalików dodaje jeszcze jedno istotne znacznie słowu: otóż to SŁOWO może być rozumiane także jako Logos, a to tytuł przy- sługujący w Nowym Testamencie tylko Je- zusowi Chrystusowi. Jako poetka jest wobec siebie bardzo krytyczna i natychmiast pod- daje ocenie własne postępowanie:
za wiele słów używam
a potrzeba tylko „tak” i „nie”
ale to dla pisarza zbyt wąski inwentarz słów. Jednak moc ukryta w nich i wiara w czynie- nie dobra w imię prawdy powodują, że po- etka z rozwagą i a rmacją miłości podejmu- je się dzieła opisywania świata i wyrażania swoich uczuć, gdyż:
błogosławieni którzy słów pragną ciało spożywam
słowa rozmnażam.
114 LiryDram kwiecień–czerwiec 2019