Page 73 - 23_LiryDram_2019
P. 73
pomysł, zaczyna od wersu czy kilku, czy też od jakiegoś obrazu?
– Wierzę w białą boginię i zupełnie nie zwra- cam uwagi na pisarzy niedoceniających wie- lu głosów, jakie zbiegają się w twórczości. Nigdy nie piszę na siłę, czekam cierpliwie, aż ukaże się jakiś głos, obraz czy echo i prze- mówią poprzez swą akustykę sponad czasu i przestrzeni. Moja poezja przemawia przeze mnie, ale sądzę, że pochodzi z ech pradaw- nych czasów. Tak jakby ktoś lub coś potrze- bowało, by jego głos, uciszony czy stłumio- ny przez zapomnienie czy niepamięć, mógł znów się wznieść.
W większości przypadków źródłem obra- zu jest moja wewnętrzna istota albo ja jako człowiek, który obserwuje manifestujący się wokół niego świat.
Bardzo ważnym etapem nauki dla począt- kującego poety jest umiejętność krytyczne- go czytania własnych utworów. Czego pa- na zdaniem młody poeta powinien nauczyć się przede wszystkim?
– Czytać, czytać i jeszcze raz czytać. Ob- serwować i słuchać. Młody poeta powinien wiedzieć, że wszystko jest kwestią spojrze- nia; że to sposób patrzenia decyduje o tym, że jest poetą oraz o jego wyjątkowości. To spojrzenie i wyjątkowość odróżniają go od innych. Istnieje wielu poetów, którzy do- skonale znają gramatykę i prowadzą wir- tuozerskie gry językowe, ale są pozbawieni pewnej własnej wizji, właściwego im głosu, którym wyróżnialiby się, jeśli chodzi o po- stawę lozo czną czy poetycką. Poezja nie jest drogą jednogłośności, mód czy ten- dencji. Poeta to ktoś w rodzaju Promete- usza, który skradł ogień bogom i daje go ludziom. Poeta niesie ten ogień w rękach
subestiman las alineaciones de voces que con uyen en la escritura. Nunca presio- no la escritura; espero pacientemente que surjan la voz o la imagen, el eco o el mur- mullo y que me hablen con su acústica su- praespacial y supratemporal. Mi poesía habla a través de mí, pero sospecho que proviene de ecos antiguos. Es como si al- guien o algo necesitara elevar su voz aca- llada o silenciada por el olvido o la des- memoria.
La mayoría de las veces una imagen surge del ser interior que soy o del ser humano que observa el mundo o la imagen que se pronuncian a su alrededor.
Para un poeta principiante la capacidad de lectura crítica de sus propios poemas es un etapa muy importante del aprendizaje. En su opinión, ¿qué es lo fundamental que de- be aprender un poeta joven?
– Leer. Leer. Leer. Observar y escuchar. El joven poeta debe saber que todo es un asunto de mirada; que básicamente esa manera de mirar es lo que lo convierte en poeta y lo hace particular. La particularidad –que es también la mirada– es la impronta que lo destaca en medio de los demás. Hay poetas que saben mucho de gramática, que juegan virtuosamente con el lenguaje, pe- ro que adolecen de un mundo, de un acen- to, de una voz particular que destaca por su propuesta losó ca o poética. La poesía no es un camino de unanimidades, de mo- das, de tendencias. El poeta es esa espe- cie de Prometeo que les ha robado el fuego a los dioses y se lo entrega a los hombres. El poeta viene con ese fuego entre sus ma- nos, se lo entrega a los mortales a través de su estro y de su voz.
kwiecień–czerwiec 2019 LiryDram 71