Page 17 - 19_LiryDram_2018

Teresa Bogusławska
Warszawski Chrystus
Warszawo! Warszawo! Warszawo!
Patrz: nad Tobą niebo się rozsnuwa,
Chociaż ciemne, chmurami brzemienne,
Jednak niebo – w nim, mówią, jest Bóg. Warszawo, wierzysz, że On czuwa?
Patrz:
Blask zachodu prześwieca krwawo,
Aż re eksy się kładą promienne
Na zamkowy spopielały próg...
Warszawo! Warszawo! Warszawo!
Czy nie znasz krwi i łez, i trwóg?
Nie znasz, co męka i ból?
Patrz: w posąg zaklęty król
W niebo miecz wznosi, gdzie Bóg...
Warszawo! Warszawo! Warszawo!
Przewalają się nad Tobą chmury czarnopłomienne, Miecz królewski przebić ich nie może!
I Ty wierzysz jeszcze, że Bóg czuwa,
Że nad Tobą serce czuwa Boże,
Litościwe dla krwi i dla łez?
kwiecień–czerwiec 2018
LiryDram 15
fot. commons.wikimedia.org