Page 12 - 12_LiryDram_2016

10 LiryDram
lipiec–wrzesień 2016
Uta Przyboś
N.D. A.D. 2004
Pędzą pokolenia dookoła rzeczy
zapobiegliwie bezmyślne. Ona stoi pośrodku
jak Wenus bezręka:
wież nie wznosi,
zagubili
krążąc uczepieni iglic – bagietek, w które chleb przemienili.
Odrapana z kolorów (rozprysły się po sklepowych witrynach?)
oblekła czerń żałoby. Nie dali jej spokoju: odarli do białych kości.
Urodzony na początku zeszłego wieku pokazał mi ją gdy miałam lat dwanaście. Zawarliśmy komunię tęczami witraży więc
własnym ciałem czuję jego zmaganie
o...
(Kamień cudzej myśli tak ciążył na sercu? Urodzonemu na samym początku zeszłego wieku).
Dawno powieki już zamknął
w powidokach widzi barwy rozet odwrotnie?
Dziś idę na mszę wieczorną,
wstępuję na wyspę,
zatapiam się w zmalałym wieżowcami wnętrzu widzę:
przewrócona arka tonie dnem do góry.
Czarne luki rozet zanurzone w ocean niewiary. Nawet Ona niedowierzaniem odchylona od Niego...