Page 12 - 02_LiryDram

Duchowość
poezji polskiej
i wschodnio-europejskiej
łącznikiem kultur międzynarodowych
Alicja Patey–Grabowska
Glebą poezji są emocje, głęboko skry- wana podświadomość, którą poeta po- przez specyficzny język symboli i znaczeń
wydobywa z mroku. Ta cecha poezji, będą- ca jej wyróżnikiem i mocą, jest szczególnie obecna w wierszach poetów wschodnioeu- ropejskich.
Duchowość narodu przenika słowa – budulec poezji, słowa, które są owocem doświadcze- nia ludzkiego i lustrem ludzkiej świadomości. W tym obszarze językowym słowo jeszcze nie zatraciło dawnej siły działania. Zmechanizo- wany, magnetowidowy i cyfrowy świat jesz- cze nie odcisnął swojego zabójczego piętna.
Poeci Europy Wschodniej wracają do pier- wotnych źródeł, czerpiąc warstwę meta- foryczną ze świata przyrody, nadając pier- wotny, magiczny sens słowom – kluczom do otwierania ludzkiego wnętrza.
Wicher kudłaty targał miedze, zagony. Mokrą wstążką spod wozu droga rzucona... Sny, co minęły, sny co zostały ze mną
Z cieniem sosen rozstających się splotły
Maksim Tank „Szlak dzikich gęsi”, przekł. K. Jaworski
Mój dom – piaszczyste to rozłogi Mróz trzaskający, skwar bez cienia Lemiesz, co skiby tnie wzdłuż drogi I pot, co w kwiaty się zamienia
Iwan Łucewicz, tł. K. Jaworski
A tak opisuje tęsknotę młody poeta litew- ski, Gintaras Radwila:
Tęsknoto, czyś aby nie gwiazdą pędzoną Po niebie oszronionym
skąd cień lodowaty goniących obłoków jak woda na nas spływa
10 LiryDram luty 2014