Page 4 - SANGKURIANG KABEURANGAN

Sabot keur ngajentul ngarasakeun kabingung, teu sabaraha jauh ti tempatna

Sangkuriang nangtung, témbong aya bagong ngaliwat. Harita kénéh Sangkuriang

nitah Si Tumang pikeun ngudag éta bagong. Ngan batan nyebrut ngudag bagong, Si

Tumang téh kalah tulundan-téléndén kana suku Sangkuriang bari ngépot-ngépotkeun

buntutna. Sangkuriang ambek. Keur mah ti isuk-isuk can beubeunangan, ari ayeuna

waktuna aya sato boroeun, Si Tumang anu dititah ngudag kalah cicing waé. Ari Si

Tumang pangna teu daékkeun ngudag téh lantaran apaleun yén bagong anu ngaliwat

téh mitohana, indungna Dayang Sumbi, Wayungyang téa.

Bakating ku ambek, teu antaparah deui ngan gabres waé Si Tumang téh

ditumbak, nepi ka paéhna. Inget kana paménta indungna anu hayang haté mencek,

teu mikir panjang deui Si Tumang dibelék diala haténa. Ceuk pikir Sangkuriang, haté

Si Tumang gé teu béda ti haté mencek. Sangkuriang nepi ka luas maténi Si Tumang

lantaran teu apaleun mun éta anjing anu satia maturan manéhna saban moro téh taya

lian bapana pituin.

Basa ieu hal kanyahoan ku Dayang Sumbi, yén Sangkuriang luas maténi Si

Tumang, teu katahan deui ambekna Dayang Sumbi. Sirah Sangkuriang ditakol ku

sinduk nepi ka baloboran getih. Sangkuriang pundung, miang ninggalkeun Dayang

Sumbi anu keur ambek.

Ngan sabada Sangkuriang miang, Dayang Sumbi ngarasa hanjakal geus

kalepasan. Tuluy baé Dayang Sumbi mujasmedi ka Hyang Widi sangkan manéhna

dibéré awét ngora, nepi ka bisa tepung deui jeung Sangkuriang.

Sababaraha taun ti harita, hiji poé ka tempat pamatuhan Dayang Sumbi aya

saurang jajaka gagah datang. Kacaritakeun éta lalaki téh langsung katarik ati ku

kageulisan Dayang Sumbi. Dayang Sumbi kitu deui, kataji ku kakasépan éta jajaka.

Batu turun keusik naék, si jajaka purun Dayang Sumbi daék, éta dua nonoman téh

paheut jadi béné-beureuh.