Page 8 - HOSPITAAL 29 OCT 2015
P. 8
14 Antilliaans Dagblad Donderdag 29 oktober 2015
Achtergrond
Coschappen: Onder
Al bijna vijftig jaar komen er Nederlandse coassistenten naar Curaçao. Vaak voor de periode van een jaar om
te leren van specialisten in het Sint Elisabeth Hospitaal (Sehos). De coassistenten komen niet zonder reden.
Hier krijgen ze te maken met een andere cultuur, omstandigheden die ze niet gewend zijn in het rijke
Nederland en ze mogen al snel veel meer doen dan hun collega’s aan de andere kant van de oceaan.
Door Benjamin de Bruijn
In sneltreinvaart lopen ze van een coassistent op Curaçao diepe gegooid. ,,Daarom ben ik zaam voor de Nederlands Cari- Co in actie. Een Nederla
voorbij. De patiënt wacht bestaat uit hard werken, af en dit ook gaan doen. Ik wilde naar bische (voorheen Antilliaanse)
en bovendien is er vanmid- toe genieten van het eilandle- het buitenland en ik had ge- Stichting voor Klinisch Hoger Nederland.” Omdat Nederland
dag nog een operatie waar- ven, maar vooral heel veel leren. hoord dat je hier zelfstandiger Onderwijs (Naskho). De Nas- steeds multicultureler wordt,
bij assistentie geboden wordt. Dat heb ik in Nederland kho plaatst en begeleidt de coas- hebben artsen zogenaamde cul-
moet worden. Snel even een Coassistenten wel gemist, daar liep ik vooral sistenten op Curaçao. Van Belle turele competenties nodig vol-
broodje naar binnen duwen als achter de specialist aan”, legt ziet een duidelijk verschil tus- gens Duits. ,,Coassistenten in
lunch en weer door. Het leven op Curaçao Ipema uit. sen studenten die beginnen en Nederland ontwikkelen deze
studenten die bijna klaar zijn. competenties alleen doordat
Dayanara Jean Pierre studeert in ,,Ik wist niet echt wat me te Studenten uit Groningen ,,Ze komen heel timide binnen hun patiënten uit een andere
Nederland en is terug op Curaçao wachten stond, maar de eerste hebben hun eerste coschappen en ze gaan weg als jonge dok- cultuur komen, maar de werk-
voor haar coschappen. keer dacht ik: jeetje, dit is heftig, in het Universitair Medisch ters. Voordat ze komen, sturen omgeving blijft Nederlands.
wat is het hier oud en onhygië- Centrum Groningen (UMCG) ze altijd pasfoto’s op. Ik zie dan Hier zitten de coassistenten een
FOTO DAYANARA JEAN PIERRE nisch”, vertelt Jetty Ipema over of het Martini Ziekenhuis ge- kindjes, een jaar later zijn ze jaar lang in een totaal andere
haar eerste indruk van het zie- lopen. Vooral in het UMCG is volwassen.” cultuur.”
kenhuis - nu bijna een jaar gele- de rol van de coassistent be-
den. Ipema is één van de onge- perkt. Om het bed van de pati- ,,Als je begint met het co- Dichter bij de patiënt
veer dertig studenten die op Cu- ënt in het universitaire zieken- schap chirurgie, sta je binnen
raçao werkzaam zijn als huis staat de specialist, een arts een week iemand te hechten. Ik Dayanara Jean Pierre kende die
coassistent. Twintig daarvan ko- in opleiding, een arts niet in op- kwam gisteren een jongen te- cultuur beter dan haar collega’s
men van de Rijksuniversiteit leiding, een semi-arts en pas gen die net is begonnen op gy- toen ze terugging naar Curaçao
Groningen (RUG), waarmee dan komen de coassistenten. naecologie en die had zijn eer- om coschappen te lopen. Jean
het Sehos samenwerkt, de an- Daardoor krijgt de coassistent ste baby al gehaald.” Zo worden Pierre werd geboren op Cura-
dere tien coassistenten komen minder aandacht, verantwoor- de coassistenten in een razend- çao en ging naar Nederland om
van andere Nederlandse univer- delijkheid en dus minder kans snel tempo opgeleid tot een vol- te studeren. Eerst biomedisch
siteiten. Zij worden ook wel om te leren. wassen arts. onderzoek en later geneeskun-
‘wilde co’s’ genoemd. Ipema de. Via de RUG kreeg ze de
heeft haar tijd op Curaçao er bij- In het Sehos is het totaal an- Andere kans om terug te keren naar
na op zitten, maar het indruk- dere koek. Er is een specialist, haar geboorteland. Toch werd
wekkende begin staat haar nog een arts-assistent en dan volgt omstandigheden ook Jean Pierre verrast. ,,Ik ben
helder voor de geest. ,,Ik denk de coassistent al. ,,Als de zaal- vroeger niet veel in het zieken-
dat iedereen het wel even moei- arts afwezig is, moet de coas- Behalve het hoge tempo, zijn huis geweest. Voordat ik terug-
lijk heeft in het begin. Alles is sistent die dag de visite bij de ook de omstandigheden in het ging was ik een beetje sceptisch.
anders, niet alleen het zieken- patiënten doen. Er is natuurlijk Sehos totaal anders dan die in Ik had het beeld dat het slecht
huis, maar ook de mensen om wel een supervisor, maar die Nederland. Het gebouw is, ver- geregeld is hier. Maar dat is me
je heen, het klimaat en bijvoor- gaat op een gegeven moment geleken met Nederlandse zie- allemaal heel erg meegevallen.
beeld hoe je woont.” weg en dan moet jij het verder kenhuizen, sterk verouderd. Ik heb hier al zo veel geleerd.”
maar regelen.” Ipema vertelt Een koele zaal met slechts een
Van student tot arts over haar werk als een zelfverze- paar andere patiënten kan niet Van Belle ziet een duidelijke
kerde en doorgewinterde coas- altijd geboden worden. ,,De reden voor de snelle ontwikke-
Na een introductieweek worden sistent. Dat verbaast Scarlet van standaardverzekering dekt al- ling van de coassistenten. ,,Het
de coassistenten meteen in het Belle niets. Van Belle is werk- leen opname op een zaal met voordeel van de coassistent op
veel anderen. En dat is geen Curaçao is dat hij heel dicht bij
pretje”, stelt Ipema. Inmiddels de specialist en de patiënt
weet Ipema niet beter. ,,Toen staat.” Jean Pierre vult aan:
mijn vriend op bezoek was, heb ,,Hier moet je het protocol en de
ik hem het ziekenhuis laten
zien en hij was echt onder de in-
druk. Toen dacht ik: huh, waar
verbaast hij zich nou over? Dus
het went heel snel. Je leert roei-
en met de riemen die je hebt.”
Professor Ashley Duits is
onderwijscoördinator. In die
functie is de geboren Curaçaoë-
naar verantwoordelijk voor de
kwaliteit van het onderwijs in
