Page 15 - ANTILL DGB

Achtergrond Koning Charles van Engeland die Nieuw- Nederland liet inpikken. FOTO WIKIPEDIA man. Zijn stoffelijk overschot werd in een tombe in het kapelletje op zijn landgoed be- graven. Op deze plek, een stuk van zijn weelderige boom- gaard, stond een perenboom die
15 (3)

vreden waren, en mij diep in mijn eer wilden krenken, schre- ven in 1668 aan directeur Beck op Curaçao dat hij [Beck] de ge- wezen directeur Peter Stuyve- sant ‘aldaar comende niets zal defereren, maar als particulier sal considereren’. Ik ging dus maar terug naar m

Wij verlieten de fortmuur. De volgende dag, op 27 augustus 1664, om 8 uur ‘s morgens, kwam een commissie bij mij op de Bouwerie en Ik, Petrus Stuy- vesant, 54 jaar oud, droeg de ko- lonie, zonder een druppel bloed vergoten te hebben, aan de 40- jarige admiraal Richa

Maandag 3 juli 2017 werk was, hadden wij ook nog een voedseltekort. Richard Ni- colls had amper het anker laten vallen of hij stuurde een dag- vaarding aan mij gericht waarin hij stelde de stad gewillig over te geven. Ik liep het fort uit, nam de brief in ontvangst, liep weer naar binn

Antilliaans Dagblad Nieuw-Amsterdam ten tijde van de overdracht aan de Engelsen. Hugo Allard, 1674. and Assigns’) bleek in te hou- den dat Holland van al haar Amerikaanse bezittingen be- roofd moest worden. Deze be- zittingen zouden hem een jaar- lijks inkomen van 150.000 dol- lar opbreng

Maandag 3 juli 2017 Het zijn sterke benen die de weelde dragen een plotseling einde aan mijn Amerikaanse kolonie kwam. Ik, Petrus Stuyvesant, moest met enorm veel spijt, op 8 septem- ber 1664, Nieuw-Nederland aan de Engelsen overdragen. Beetje bij beetje sijpelden de Engelsen de kolonie binnen e

wordt opgedragen de Joden toe te laten, als ze maar maatregelen nemen
Stuyvesant aan het Antilliaans Dagblad aangeboden. In het eerste deel
om voor hun eigen arme mensen te zorgen en dat iedere persoon vrij
Antilliaans Dagblad hij, weken daarna aan boord van een schip ging, vervloekte deze pezige, niet om te buigen Qua- ker mij. Hij schreeuwde mij toe, dat ik berecht zou worden en dat ik een sterke getuige zou hebben, namelijk mijn eigen geweten. Hodgson was niet de laatste Quaker die ik arr
Sefardische Joden niet toelaten in het land. Maar de Joden bezaten in
Nederland in Amerika. Hij verslaat de Zweden. Ook wil hij gevluchte
Deel twee beschrijft zijn leven als gouverneur van de kolonie Nieuw-
zal blijven in zijn geloof. Hij wordt inmiddels lokaal gehaat, maar hij
Maarten. Het verhaal is geschreven alsof Stuyvesant het zelf vertelt.
Olga Martinez schrijft verhalen waarbij fictie en werkelijkheid met
Amsterdam aandelen in de West-Indische Compagnie: Stuyvesant
is Stuyvesant vooral op Curaçao en verliest hij zijn been op Sint
krijgt nog altijd de steun van de Staten-Generaal in Nederland.
elkaar verweven zijn. Zij heeft haar driedelige serie over Peter
van een hoge geldboete van 240 dollar of twee jaar zwoegen als dwangarbeider. Hodgson wei- gerde en werd gemarteld. Hij incasseerde honderd slagen met een touw gedrenkt in pek. Hij werd in de zon geketend ge- houden, aan zijn handen hoog opgehangen met een zware houten

Door Olga Martinez achtte de Joden, had de pest aan de katholieken, haatte de Luthe- ranen en de Quakers, daar koesterde ik een afschuwelijke hekel aan. De twee Quakervrou- wen had ik uiteindelijk vrij moe- ten laten, maar had ze als de bliksem laten inschepen en Goddank

en moest niet trachten mij iets te verbieden. Ik stapte over de be- M velen van de su- perieuren heen en liet drie ‘Quakers’, die aan boord van een schip kwamen en openlijk op straat begonnen te preken, gevangenzetten, want bijeen- komsten en publiekelijk preken moest

Achtergrond Schrijfster Olga Martinez.

14