Page 19 - 20191109

19
Achtergrond

Het mortuarium. De witte lijkwagen. Urnen naar keuze.

Het kerkhof bij Veeris. doestanen hebben op Brieven- gat toestemming gekregen. Ik verklaar dit mede door de rooms-katholieke inslag van de bevolking, waarbij het niet de gewoonte is te cremeren. Tegenwoordig zijn er meer cre- maties dan begrafenissen, bo- vendien van alle gezindten. In deze tijd hoeft men niet be- zorgd te zijn voor rookoverlast van de moderne brandovens. He

Forts. Dat was een novum, want er reden alleen oude, zwarte lijkwagens. De witte Fort was op bestelling een ver- bouwde stationcar, want Fort maakte eigenlijk geen lijkwa- gens. Ik reed zelf de wagens. Na een aantal maanden wilden mensen ‘de vrouw van de witte lijkwagen’ hebben. Ik huurde een kamer op de Roodeweg van El tributo, omdat ik zelf geen gebouw had om op te baren

Zaterdag 9 november 2019 Een terugblik op 35 jaar El Señorial tijd. Zij hebben mij tot aan hun dood terzijde gestaan. De bode (1942) Kranwinkel Carlos werkt 30 jaar bij ons en ver- zorgt onder andere de bloe- men. Ingrid Atimadora is tij- dens de afscheidsceremonie ‘aanspreekster’. Zij sluit de kist en vertelt de mensen hoe ze moeten lopen en brengt hen naar de begraafplaats. Zij gaat vooraf naar Bureau Bevolkin

Zaterdag 9 november 2019 De blauwe ontvangstzaal. Henriquez-Ramirez kisten.” vervolgt: ,,In de Verenigde Sta- ten heb ik een fonds opgericht, het ‘Señorial Memorial Fonds’. Daardoor kreeg ik de financiën om na tien jaar een nieuw ge- bouw te plaatsen. In het begin had ik geen werknemers om lij- ken op te halen. Ik bestuurde zelf de lijkwagen. Mijn zoon Sanine Attaf studeerde in Nederland en hielp mi

Bij de begraafplaats van El Señorial bij Veeris staan de poorten vaak open om mensen de gelegenheid te bieden hun geliefde doden te herdenken: ,,Nos ta kla pa yuda bo, ku respèt, na e momentunan di mas difisil ku pèrdidá di bo ser kerí ofresiendo bo un trabou profesional.” Vrij vertaald: ,,Wij willen er voor u zijn, met respect, om u op deze moeilijke momenten professioneel bij te staan.” Door Agn

risma Henriquez-Ra- mirez (1941) vertelt be- vlogen hoe zij er toe is gekomen om, 35 jaar Cgeleden, de begrafenis- onderneming ‘El Señorial’ op te richten en bovenstaande ge- dachte in ere te houden: ,,Ik ben 28 jaar vrijwilligster als Eerste Hulp bij Ongelukken (EHBO)-er bij het Blauwe Kruis geweest en ben bij toeval terecht gekomen in deze bran- che. Een vriendin van

Achtergrond Crisma Henriquez-Ramirez bij de taarten ter ere van het 35-jarige feest. FOTO JEU OLIMPIO FOTO’S AGNES VAN BERGEN Aanspreekster Ingrid Atimadora.

18 Bode Carlos Kranwinkel.