Page 15 - 20170902
P. 15

Zaterdag 2 september 2017                                                                 Achtergrond         15
  Papiamentse uitspraak








  wordt: ‘afliçâo’ = droefheid) be-  ra die entreponeel deen toer go-                            schreef hij ook consequent:
  staan nog altijd in het Portugees,  bierno’. Wat allereerst opvalt is                          ‘Kriestoe’, ‘santoe’, ‘moortoe’,
  al wordt het eerste woord steeds  de schrijfwijze van: ‘entreponeel                            ‘sientimeentoe‘, ‘maloe’, zoals
  als ‘tudo’ (met een ‘o’) geschre-  deen toer..’. (in plaats van entre-                         het de gewoonte was onder de
  ven. Dat ‘tudu’ later in ‘tur’ ver-  ponele den tur…). Ook lezen we:                           Nederlands georiënteerde reli-
  anderde kan wellicht verklaard  ‘.. koe eel a habla koe comandant                              gieuzen. Opmerkelijk is dat niet
  worden door het feit dat de cre-  Engles’ (in plaats van ‘ku el a ha-                          alleen Kuiperi het woord ‘moet-
  oolse taal niet alleen door blanke  bla ku…’). Verder lezen we: ‘co-                           sjoe’ met de oe-klank weergaf,
  Portugezen gesproken werd. In  mandant Engles a baay na kaas                                   maar vóór hem ook een van de
  een Papiamentstalig lied uit  die…’ (in plaats van ‘…a bai na                                  commandeurs op Aruba. (docu-
  1830 komt dit woord voor als:  kas di…’). Het is duidelijk dat de                              ment uit 1803).
  ‘Tutur genti di Corsó…’. Aan het  schrijver van deze tekst een
  eind van zijn brief schrijft de  soort Hollandse spelling ge-                                  Twintigste eeuw
  Curaçaose jood: ‘muchu kumin-  bruikte opdat de Nederlands ge-                                 Toen Hubert Booi, de bekendste
  damento’. Hij liet niet na de ge-  oriënteerden zijn tekst konden                              Arubaanse dichter (jaren 50/60)
  sloten ‘o’ (in ‘mucho’) weer te  lezen. Die ‘Hollandse’ orthogra-                              zijn gedicht ‘E último Caribe’ in
  geven met een ‘u’. Zoals hij dat  fische weergave maakt het ons                                het Arubaanse nummer van Si-
  trouwens ook deed met ‘tudu’.  in ieder geval mogelijk om een                                  madan liet opnemen, hanteerde
  Zo zijn er nog meer woordvor-  idee te vormen omtrent de uit-                                  hij daarbij een spelling die bijna
  men die van de Portugese in-  spraak van de schrijver. Hoe                                     fonologisch was (niet 100 pro-
  vloed in het Papiamentu getui-  werd het Papiamentu in die tijd                                cent). De oe-klank aan het eind
  gen.                    door hem uitgesproken? Zo                                              van bepaalde woorden gaf hij
                          schreef hij ‘tiempoe’ (in plaats                                       trouw en correct aan. Voorbeel-
  Tekst uit 1803          van ‘tempoe’) en ‘moechoe’ (in  N.A. Kuiperi, predikant op Aruba van 1858 tot 1871.  den: ‘seru’, ‘duru’, puru’, ‘mun-
  De tekst is een getuigenverkla-  plaats van ‘mucho’). Het eerste  Portret van omstreeks 1858, vóór zijn vertrek van Aruba.   du’. Het betekent dat hij de ge-
  ring van 26 Arubanen ter onder-  woord werd uitgesproken, ter-                                 woonte had om die woorden ook
  steuning van een rechtszaak tus-  wijl daarbij de ‘e’ gediftongeerd                            zo placht uit te spreken. Nog la-
  sen commandeur Pieter Specht  werd zoals in het Spaans (tiem-)  Comunion tempu di cuaresi- Aruba  ter, toen hij zelf een grote voor-
  en de ontvanger van Aruba, Bru-  en de ‘o’ (aan het eind) qua uit-  ma…’. Andere voorbeelden (bij  stander werd van de fonologi-
  yn Goverts Quant. Het werd  spraak verschoven werd van een  Niewindt) zijn: ‘Sacramentu’,  Ook op Aruba bestond vroeger  sche spelling, liet hij zijn bundel
  ondertekend door die Arubanen  ‘open’ naar een ‘gesloten o’ (of  ‘Spiritu’, ‘dunamentu’. Het bete-  de trend om de ‘o’ aan het eind  Muchila (1969) ook consequent
  en door de commandeur. Be-  als een ‘oe-klank), zoals dat over  kent dus dat Niewindt de ‘- o - ’  heel vaak als een oe-klank uit te  volgens die spelling uitkomen.
  kend is dat Jan van der Biest zich  het algemeen gebeurt bij het  als een oe-klank uitsprak. Ook in  spreken. Hiervan getuigen de  Men herkent de fonologische
  omstreeks 1750 op Aruba vestig-  Portugees. Zo werd in de brief  andere oude teksten komen we  teksten van ds. N.A. Kuiperi.  schrijfwijze (dus ook de weerga-
  de. Hij was daar commandeur  uit 1775 het woord ‘mucho’ als  voorbeelden tegen waarbij de ‘o’  Wie was deze man? Daarover  ve van de oe-klank) vanaf het eer-
  van 1756-1768. In 1803 was hij  ‘muchu’ geschreven. Aangezien  aan het eind als een ‘oe’ uitge-  schrijft Wim Rutgers het volgen-  ste verhaal: ‘…pasando den
  dus niet meer commandeur. In  de schrijver van de tekst (uit  sproken wordt. Werd in de zo-  de: ,,Om de mensen in de cunu-  mundu’. Verder: ‘…haltu den
  het document wordt Pieter  Aruba) Hollands georiënteerd  juist aangehaalde teksten van  cu te bereiken, preekte Kuiperi  shelu, (…) reysnan ta hundu den
  Specht als commandeur ge-  was, schreef hij ‘moechoe’. Qua  Niewindt het woord ‘Cristo’ nog  in het Papiamento te Canashito  tera’. Ook: ‘awaseru, tempu’ en
  noemd. Zijn naam is aan het  uitspraak identiek aan hetgeen  met een ‘o’ geschreven, in een  waar in 1860 een verbouwde  ‘ketu bay’. Op de vierde pagina:
  eind (originele document) her-  de Curaçaose jood aan het einde  tekst van ds. C. Conradi leest  loods het tweede protestantse  ‘heru’, ‘muchu hundu’, ‘bura-
  kenbaar.                van zijn brief deed: ‘muchu’.  men: ‘E boeki di famia di Hezoe  kerkgebouw werd, in 1899 ver-  ku’. En zo worden verder woor-
    Hoe het ook zij, dat het Papia-               Chriestoe…’. Conradi aarzelde  plaatst naar Piedra Plat.” Let  den als ‘maishi-rabu, muchu,
  mentu ook door de Nederlandse Latere teksten    niet om de oe-klank ook in  eens, overigens, op de schrijfwij-  byentu, hechu, lensu, webu’ en
  gemeenschap gebezigd werd,  Uit religieuze teksten in de loop  andere woorden weer te geven:  ze van Rutgers van de woorden  ‘Pasku’ met een ‘u’ aan het eind
  blijkt wel uit deze tekst uit 1803.  van de 19e eeuw blijkt de trend  ‘ciëloe’, ‘paloe’, ‘tantoe’. Met de-  ‘cunucu’ en ‘Papiamento’. Heel  geschreven. Dat deed Booi om-
  Er zijn trouwens berichten (uit  om de gesloten ‘o’ aan het eind  zelfde consequentie als bij Con-  terecht schrijft hij ‘cunucu’,  dat hij trouw wenste te zijn aan
  de eerste kwart van de 19e eeuw)  van bepaalde woorden soms met  radi ging ook J.J. Putman in zijn  want dat woord wordt door ie-  de juiste en authentieke uit-
  dat er gezinnen van Nederland-  een ‘u’, dan weer met een ‘oe’  tekst uit 1850 te werk: ‘Chries-  dereen met een oe-klank aan het  spraak van zijn moedertaal, het
  se afkomst waren, bij wie het  weer te geven. Zo zien we dat  toe’, ‘tantoe’, ‘ciëloe’, ‘sacramen-  eind uitgesproken (evenals het  Papiamentu. Een voorbeeld dat
  Nederlands door het Papiamen-  Mgr. M.J. Niewindt, bijvoor-  toe di bautiesmoe’.   woord ‘makutu’). De naam ‘Pa-  de andere Arubaanse schrijvers
  tu vervangen werd. Feit is dat we  beeld, in 1833 de volgende woor-    piamento’ echter wordt door  best wel mogen opvolgen. Door
  in de tekst uit 1803 woorden  den als volgt schrijft: tempu, tan- Nog later  Rutgers, zoals onder veel Aruba-  een tot nu toe duistere reden
  tegenkomen die ook in de eerste  tu, santu, cielu, huntu, muchu,  In een nummer uit 1890 van La  nen, niet met een ‘u’ aan het  echter blijven de meesten onder
  ‘brief’ (uit Curaçao) te lezen  malu en mundu. In een latere  Union (door religieuzen opge-  eind geschreven. Dat deed ds.  hen halsstarrig vasthouden aan
  staan, maar volgens een heel an-  tekst (1837) van dezelfde Nie-  richt) werd de tekst van een lied  Kuiperi in de 19e eeuw wel  een spelling die de werkelijke
  dere spelling geschreven. We le-  windt treffen we de volgende  gepubliceerd met als titel ‘Pascu  (maar dan met de ‘oe’), zoals  uitspraak van onze taal niet res-
  zen daar zinnen als: ‘…ta precu-  woorden aan: ‘… Ricibi Santu  di nacementoe di nos Señor He-  blijkt uit de volgende gegevens  pecteert.
                                                  su Cristoe’ (L.U., 10/12/1890).  van Rutgers. Dominee Kuiperi
                                                  Ook deze ‘Hollandse’ schrijfwij-  kan - aldus Rutgers - als de
                                                  ze toont aan dat de ‘o’ in woor-  grondlegger van de protestantse  Geraadpleegde
                                                  den als ‘Pasco’, ‘nacemento’ en  gemeente op Aruba beschouwd
                                                  ‘Cristo’ door de auteur als een  worden. Hij was ook degene -  literatuur
                                                  oe-klank werd uitgesproken. De  vervolgt Rutgers - die het Papia-
                                                  weergave van de woorden ‘nace-  mento structureel in de kerk-  - De titel van Richard
                                                  mentoe’ en ‘Cristoe’ is daar een  diensten integreerde. Daarbij  Woods verhandeling luidt:
                                                  duidelijk bewijs van. Ook staat  worden Kuiperi’s woorden uit  ‘New light on the origins
                                                  er ‘Pascu’ (eindigend op een ‘u’)  1862 aangehaald: ,,For di oora  of Papiamentu (…)’.
                                                  en niet ‘Pasco’. Deze gewoonte  koe mi a bini seerka boso nan  - Marius Valkhoff, ‘Studies
                                                  had tot gevolg dat de titel van het  (…) mi stimado roeman nan (…)  in Portuguese and Creole’,
                                                  bekende Curaçaose dagblad nog  mi tawata obligua di papia i sien-  Johannesburg, Univ.
                                                  steeds als ‘Amigoe’ bekend staat.  ja boso nan deen di papiameen-  Press, 1966.
                                                  Dit verschijnsel heeft wellicht te  toe…” Hieruit blijkt dat ds. Kui-  - Wim Rutgers, ‘Een prag-
                                                  maken met de invloed van de  peri niet alleen een vroege voor-  matische daad van recht-
                                                  Sefardische gemeenschap op  stander was van het Papia-  vaardigheid’, in: Aruba en
                                                  Curaçao. De Portugese joden  mentu, doch ook wilde hij de  Papiamento, Stichting
                                                  hebben zich reeds vanaf 1651 op  correcte uitspraak weergeven en  Libri Antilliani/Funda-
                                                  Curaçao gevestigd. Het Papia-  schreef dus ‘papiameentoe’ (ein-  shon pa planifikashon di
                                                  mentu bevond zich toen in zijn  digend op ‘oe’). In zijn tekst ‘Ka-  idioma, 2005, p. 23
   Dichter Hubert Booi.   FOTO BIBLIOTECA NACIONAL ARUBA  ontwikkelingsfase.  tekismoe’ (uit hetzelfde jaar)
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20