Page 25 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม
P. 25
(26)
เหตุการณ์ประหลาด
ทกุ ครงั้ ทคี่ ณุ พอ่ มอี าการไมส่ บาย ทา่ นจะเดนิ ดว้ ยตวั เองไมส่ ะดวก เพอื่ ความปลอดภยั ของทา่ น จะ ใ ห ท้ า่ น พ กั ผ อ่ น อ ย ก่ ู บั บ า้ น ว นั เ ก ดิ เ ห ต วุ นั น นั ้ ไ ม ม่ ใี ค ร อ ย บ่ ู า้ น ว นั น นั ้ จ า เ ป น็ จ ะ ต อ้ ง ด า น า จ า ต อ้ ง พ า ค ณุ พ อ่ ไ ป ที่นาด้วยกัน ตามปกติอาการหืดหอบ เมื่ออยู่บ้านด้วยกันตามลาพัง ก็จะต้องเฝ้าดูแลคุณพ่ออย่างใกล้ชิด ตลอดทั้งวันไม่ให้คลาดสายตา อาการหืดหอบอาจเกิดขึ้นกะทันหันเมื่อไหร่ก็ได้ หลังจากเข้าเก็บเกี่ยวข้าว ในนาไดไ้ มน่ าน อากาศเรมิ่ เปลยี่ น ฝนตงั้ เคา้ ทอ้ งฟา้ เรมิ่ มดื ครมึ้ คณุ พอ่ เรมิ่ ออกอาการหดื หอบ หายใจไมอ่ อก ลมพายฝุ นเรมิ่ หอบเมฆฝนตกใกลเ้ ขา้ ทกุ ขณะ จงึ รบี พาทา่ นซอ้ นทา้ ยรถจกั รยาน เพอื่ ตดั ลดั ทงุ่ นากลบั บา้ น ให้เร็วที่สุด ฟ้าครึ้มด้วยเมฆฝนลอยต่าดามืด ทิศทางลมฝนมุ่งมาขวางทางที่จะกลับบ้าน จึงตัดสินใจตั้งจิต ขอว่าฝนอย่าเพิ่งตก ขอพาพ่อกลับถึงบ้านก่อน หากตกระหว่างทาง เกรงอาการคุณพ่อจะเกิดอาการช็อก ไมม่ ใี ครเหน็ และชว่ ยเหลอื ไดท้ นั จะเปน็ อนั ตรายรา้ ยแรง การปน่ั จกั รยานในทงุ่ นาพนื้ ขรขุ ระ มคี นซอ้ นทา้ ย และต้องแข่งกับเวลา เป็นนาทีชีวิตให้กลับทันถึงบ้าน แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย
ขณะปั่นจักรยาน ฝนก็ตกไล่ตามหลังติด ๆ แต่ที่น่าประหลาดใจมาก คนไม่เปียก ฝนตกไม่ถึง จกัรยานทปี่น่ัมาดว้ยความทลุกัทเุลจนถงึบา้นพอจกัรยานเขา้ถงึใตถ้นุบา้นฝนกต็กหนกัถงึบา้นทนัทีเมด็ ฝนตกกระทบหลังคาบ้านดังมาก
เมื่อย้อนคิดดูก็อดประหลาดใจ ทาไมการตั้งจิตครั้งนั้นจึงได้ผล จะเป็นเพราะความกตัญญูกตเวที ต่อบุพการี ที่เป็นห่วงท่าน พยายามที่จะปกป้องดูแลท่านให้ปลอดภัย เพราะเป็นอะไรที่มหัศจรรย์มาก ไม่ เคยประสบเจอ หรือหาคาอธิบายได้ ปกติหากเมฆฝนทะมึนขวางหน้า เป็นไปไม่ได้เลยที่จะหลบพ้นจาก พายุฝนที่ตกกระหน่าอย่างหนัก แต่กลับค่อย ๆ ไล่จักรยานมาเรื่อย ๆ จนเมื่อเข้าถึงใต้ถุนบ้าน เสียงฝนตก กระทบหลังคาสังกะสีเสียงดังเหมือนน้าถูกเทลงมา กรณีนี้ให้คิดถึงอานุภาพของความกตัญญูที่เราให้ต่อ พ่อแม่ ทาให้เทวดาท่านช่วยให้คุณพ่อรอดพ้นจากพายุฝนในครั้งนี้ได้ปลอดภัยจากอาการหืดหอบอย่าง หวุดหวิด นับว่าเป็นเหตุการณ์ที่น่าประหลาดใจใช่น้อย
อีกเหตุการณ์หนึ่งที่น่าฉงนเช่นกัน วันหนึ่งคุณพ่อบุญเกิดไม่สบายมีอาการหืดหอบกาเริบ พระ อาจารย์ยืนประคับประคองแขนคุณพ่อคนละข้างกับพี่สาวในท่ายืนเป็นเวลานานหลายชั่วโมง คุณพ่อบุญก็ยัง ไมม่ ที า่ ทจี ะดขี นึ้ ความกงั วลใจอยากจะใหค้ ณุ พอ่ หายจากอาการทรมานจากอาการหายใจไมส่ ะดวก หายใจ ตดิ ขดั ไมส่ ามารถนงั่ ไดเ้ ลย หากนงั่ อาการจะรนุ แรงขนึ้ ดว้ ยความเปน็ หว่ งคณุ พอ่ ทา่ นจงึ ตงั้ จติ คดิ ในใจ ถา้ มีรถพยาบาลมารับคุณพ่อไปส่งโรงพยาบาลก็จะดี เกิดเหตุการณ์ประหลาด ในทันทีที่คิดจบ รถพยาบาล ของโรงพยาบาลขนุ หาญวงิ่ มาจอดทหี่ นา้ บา้ นตรงกบั ทที่ า่ นและพสี่ าวยนื ประคองคณุ พอ่ พอดบิ พอดอี ยา่ งนา่ มหัศจรรย์กับสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตา วันนั้นคุณพ่อจึงถึงมือแพทย์ที่โรงพยาบาลขุนหาญอย่างปาฏิหาริย์ ได้รับการรักษาทันท่วงที
ทราบต่อมาภายหลังว่าทางโรงพยาบาลเองก็มีความตั้งใจใช้อาการป่วยโรคหืดหอบของคุณพ่อ บุญเป็นกรณีศึกษา เพื่อศึกษาวิเคราะห์วิธีการรับมืออาการโรคหืดหอบในกรณีฉุกเฉิน เป็นเหตุการณ์ที่น่า ประหลาดใจไม่น้อย ที่ทุกอย่างเกิดขึ้นในเวลาพอดิบพอดีเหมือนมีการนัดหมายกัน
