Page 30 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม
P. 30
ได้อะไรจากการธุดงค์
ชีวิตที่ผ่านมาอยู่แต่ในหมู่บ้าน เรียนจบจากโรงเรียนบ้านดาน ก็ทางานหาเลี้ยงชีพและครอบครัว อยใู่ นชมุ ชนเลก็ ๆ การออกธดุ งคค์ รงั้ นที้ า ใหไ้ ดเ้ หน็ โลกกวา้ ง เหน็ ในสงิ่ ทไี่ มเ่ คยรไู้ มเ่ คยเหน็ มากอ่ น จากทเี่ คย สงสัยใคร่รู้ชีวิตการเป็นพระธุดงค์ การแสวงหาธรรมในป่าของพระธุดงค์ ได้เห็นความหลากหลายของชีวิต ในดา้ นตา่ ง ๆ สมั ผสั ชวี ติ ของคนในสงั คมทางโลกทแี่ ตกตา่ งกนั แตย่ งั มสี งิ่ หนงึ่ ทยี่ งั เหมอื นกนั ไมว่ า่ ทไี่ หน ๆ จะในสถานะใด คือความทุกข์ของคน มีให้เห็นทุกที่ทุกแห่งที่ธุดงค์ผ่าน ชีวิตคนไม่ต่างกันเลยในเรื่องมี ความทุกข์ ผู้คนอาจจะมีความแตกต่างกันในบทบาท ในสถานะการดารงชีวิต แต่ทุกคนมีความทุกข์ตาม แบบฉบับของตนเอง ธุดงค์ทาให้มีตบะ มีความมั่นใจในตนเอง มีความหนักแน่นมั่นคง เพราะต้องอยู่ตาม ลาพังในป่ากว้าง จิตต้องมั่นคง ใจต้องยึดมั่นในศาสนา ด้วยตั้งจิตไว้ก่อนออกธุดงค์แล้วว่า เราจะปล่อย วางทุกอย่าง ไม่มีอะไรให้ให้กลัวให้เป็นกังวล แม้ชีวิตหากจะต้องสูญเสียไป พร้อมสละทุกอย่างเพื่อเป็น ลูกของพระพุทธเจ้า ต้องการเดินตามรอยพระพุทธองค์ที่ท่านเป็นผู้ชี้ทางสว่างให้แก่สัตว์โลก
ตลอดเวลาสองปีของการออกธุดงค์ ในป่าลึกทั่วทิศเหนือ อีสาน ตะวันออก และประเทศเพื่อน บ้าน ใช้ชีวิตเรียบง่าย และอิสระ แม้จะบาเพ็ญทุกสิ่งอันเป็นกิจอันควรของการออกธุดงค์ แต่ก็ยังไม่รู้สึก ว่าใช่ในสิ่งที่แสวงหา เริ่มทบทวนการออกธุดงค์ด้วยการตั้งคาถามกับตัวเอง รู้สึกว่าเดินธุดงค์แล้วเราได้ อะไรบ้าง เดินไปเดินมาหลายป่า เราแสวงหาอะไรจากป่า ถ้าเราจะศึกษาแสวงหาความรู้เกี่ยวกับธรรมชาติ ของป่า ธรรมชาติของต้นไม้ หรือธรรมชาติของสัตว์ป่า จะดีกว่าไหม หากเราไปสอบถามความรู้จากเจ้า หนา้ ทปี่ า่ ไม้ นกั วนศาสตร์ ตลอดเวลาทอี่ อกธดุ งคเ์ ราแสวงหาอะไร แลว้ เราไดอ้ ะไร ธรรมะทเี่ ราแสวงหาเพอื่ การดับทุกข์อยู่ในป่าหรือ หรืออยู่ที่ไหน สิ่งที่พระพุทธเจ้าค้นพบ สัจธรรมจากการตรัสรู้ ท่านพบอะไร พบ จากที่ไหน เจตนาที่พระพุทธเจ้าตรัสคืออะไร
สิ่งบอกเหตุ ถึงเวลา
หลงั จากกลบั จากธดุ งคจ์ ากประเทศลาวจะเขา้ ปา่ นา้ หนาว คราวนรี้ สู้ กึ อยากจะลงทางใต้ ภาคใตเ้ ปน็ ภาคเดียวที่ไม่เคยไป มีความรู้สึกอยากลงใต้อย่างเดียว ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยรู้จักเส้นทาง ไม่เคยรู้จักใครทางใต้ ทางใต้เป็นอย่างไร มีความรู้สึกว่าต้องไปให้ได้
ก่อนจะลงใต้สองสามเดือน เกิดอาการแปลก ๆ เหมือนมีอาการหลงทิศ หลังจากไปร่วมงานบวช เณรภาคฤดูร้อนที่จังหวัดอุบลราชธานี ในงานพิธีบวชเณรที่วัดป่าดงโขง ปีที่แล้วก็มาร่วมงานพิธีนี้ที่นี่ หลัง จากสารวจปรับบริเวณสถานที่สาหรับกางกลด มีอาการแปลก ๆ จาทิศต่าง ๆ ไม่ได้ อาการหลงทิศ ปีที่แล้ว จาได้หมด ทิศไหนเป็นทิศไหน แต่ปีนี้จาไม่ได้ หลงทิศ รู้ว่าพระอาทิตย์ขึ้นฝั่งทิศตะวันออกแน่นอน จาก ความรู้ได้หมายจา แต่ความรู้สึกบอกว่าไม่ใช่ ทิศที่พระอาทิตย์ขึ้นเป็นทิศตะวันตก
อาการหลงทิศ ไม่ใช่หลงป่า หรือหลงทาง ยังเดินถูกไปไหนมาไหนได้ถูก และยังมีอาการแปลกถิ่น คือในความรู้สึกลึก ๆ รู้สึกไม่คุ้นเคยกับสถานที่นี้ แม้จะรู้จักดี คิดว่าคงถึงเวลา เทพเทวดาทาให้เห็นอย่างนั้น ให้เป็นอย่างนั้น
(31)
