Page 28 - ดับตัวตน ค้นธรรม
P. 28
20
ทีนี้ ถ้าสงสัยว่าอาการที่ปรากฏเกิดขึ้นมา เราปรุงแต่งเองหรือไม่ เราสร้างเองหรือเปล่า หรือเราปรุงแต่งตามที่อาจารย์บอก อันนี้ขอให้เรา พิจารณาดี ๆ มีสติเข้าไปกาหนดรู้ให้ชัด พิสูจน์เลย-ไม่ต้องกลัว! ถ้าจะ ปรุงแต่งให้เป็น ก็ลองปรุงแต่งดูว่าเขาจะเป็นเหมือนเดิมไหม ? อันนี้คือ การพิสูจน์ถึงสภาวะที่เกิดขึ้น แก้ความสงสัยของเราเอง เราปฏิบัติธรรม เราต้องแก้ปัญหา ทาลายความสงสัย เขาเรียกตัว “วิจิกิจฉา” ความสงสัย ในสภาวธรรมที่เกิดขึ้น ต้องดับไป ต้องเป็นการรู้จริง ๆ รู้แจ้ง รู้ชัดเจนใน ความรู้สึกจริง ๆ ว่าเป็นอย่างนั้น
เพราะฉะนนั้ ถา้ เราปรงุ แตง่ แลว้ ไมเ่ ปน็ อยา่ งนนั้ หรอื ทา ใหห้ ายแลว้ ไม่หาย บังคับให้หายแล้วไม่หาย เขาก็ยังเกิดอยู่ ยังมีอยู่ ตรงนี้ลอง พิจารณาดูว่าเขาเกิดจากการปรุงแต่งหรือไม่ หรือเกิดจากกาลังของสติ ส ม า ธ ิ ป ญั ญ า ท เี ่ ข า้ ไ ป พ จิ า ร ณ า เ ห น็ อ า ก า ร ข อ ง ร ปู น า ม ท มี ่ กี า ร เ ป ล ยี ่ น แ ป ล ง เป็นไปต่าง ๆ นานา บางครั้งสภาวะที่เกิดขึ้นเป็นสภาวธรรมที่เราไม่เคย เห็น แต่ก็ปรากฏให้เห็นได้ ถามว่า อะไรก็ตามที่เราไม่เคยเห็น ไม่เคยผ่าน ตา เราสามารถปรุงแต่งให้เป็นอย่างนั้นได้หรือไม่ ? อันนี้ก็ต้องพิจารณาดู
และที่สาคัญก็คือว่า ไม่ว่าจะปรุงแต่งหรือไม่ สิ่งหนึ่งที่เป็นไปใน ลักษณะเดียวกัน เพื่อตัดปัญหา นอกจากพิจารณาดูว่าเป็นการปรุงแต่ง หรือไม่แล้ว อารมณ์ที่เกิดขึ้น เราเข้าไปรู้ความจริงของอารมณ์นั้นกับ กฎของไตรลักษณ์ คือการเกิดขึ้น-ตั้งอยู่-ดับไป เพราะเมื่อไหร่ที่เห็น การดับ การเข้าไปยึดเข้าไปหลงก็หายไป เมื่อไหร่เข้าไปกาหนดรู้ถึงการ เกิดขึ้น-การตั้งอยู่-การดับไป อุปาทานที่จะอาศัยอารมณ์เหล่านั้นก็ถูก ตัดไปเช่นกัน
