Page 76 - ดับตัวตน ค้นธรรม
P. 76
68
สบาย ๆ อาหารรสชาตไิ หนไมถ่ กู ปากกใ็ หร้ ว่ งไป ใชไ่ หม ? ทนั ไหม ? เพราะ ไม่ถูกปากแล้วจะไปท่ีไหน... มันก็ร่วงสิ! ไม่ถูกปากก็อยู่ข้างนอกปากไง! อาหารไหนทเ่ี ราทานแลว้ รสู้ กึ ถกู ใจ อรอ่ ย เรากล็ องดวู า่ อรอ่ ยแลว้ เขาหาย อย่างไร ? อร่อยแล้วเป็นอย่างไร ? รู้ กาหนดเค้ียวไป เค้ียวไป... อันน้ัน คือรู้รสชาติ
ทีน้ี การรู้อาการเกิดดับ - เวลาเราเคี้ยวอาหาร เอาจิตที่ว่าง ๆ ไปรู้ “จุดกระทบ” ของการเคี้ยว กระทบแต่ละครั้ง กระทบไป กระทบไป... สงั เกตอาการเกดิ ดบั จะใหล้ ะเอยี ดขนึ้ ไปอกี กค็ อื วา่ เราเคยี้ วแลว้ ใหจ้ ติ เรา ไปอยู่ที่ระหว่างจุดกระทบตรงนี้ เวลาเราเคี้ยวแต่ละคา เคี้ยวถูกจิตเรา ด้วยไหม ? ลองดูนะ แล้วจะมีความรู้สึกสนุก ยิ่งเคี้ยวยิ่งเพลิน ยิ่งเห็น อาการเหน็จติดบัแลว้จติยงิ่ผอ่งใสยงิ่ตนื่ตวัขนึ้ตรงนนั้สงัเกตดูนคี่อืการ กาหนดรู้อิริยาบถย่อย นี่คือการยกตัวอย่าง
ทีนี้ อาการอื่นก็เช่นเดียวกัน เยอะแยะมากมายในการหยิบ จับ เคลื่อนไหว จะเปิดประตูห้องนี่ พอเอื้อมมือไปแตะลูกบิด เขามีอาการ ดับไปก่อนไหม พอหมุนปุ๊บ อาการหมุนลูกบิดเขามีอาการฟึบเดียว หรือ กึ๊ก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ แล้วก็ดับไป ? อย่างตอนนี้ลองดูสิ เวลาเราหันคอแบบนี้ ค่อย ๆ หัน อาหารเคลื่อนหันไปนี่เขามีอาการขาดเป็นช่วง ๆ ? มีสะดุด เป็นขณะ ๆ ? หรือเป็นเส้นไป แล้วเส้นนี้สุดเขามีอาการดับไปก่อนไหม ก่อนที่จะเคลื่อนไป ? รู้สึกเป็นอย่างไร ? นี่คืออาการเกิดดับของการ เคลื่อนไหว เราสังเกตอาการเกิดดับแบบนี้
เพราะฉะนั้น เวลาเราเดินจงกรมสุด หยุด เราหันปุ๊บเราก็ สังเกตอาการนี้ มันมีอาการอย่างไร ? จะสังเกตที่เท้าที่เคลื่อนไป
