Page 77 - ดับตัวตน ค้นธรรม
P. 77
หรอื ทหี่ นา้ ทเี่ คลอื่ นไปกอ่ นกไ็ ด้ เวลาเดนิ จงกรม ขวายา่ งหนอ ซา้ ยยา่ งหนอ พอหยุดปุ๊บ ยืนนิดหนึ่ง แล้วก็ขยับเท้าขวาปุ๊บ เท้าซ้ายตามเป็นจังหวะ หันปุ๊บ นั่นคือให้เห็นอาการเกิดดับเป็นขณะ ถ้าเราสังเกตแบบนี้ได้นี่จะ เห็นอาการเกิดดับตั้งหลายขณะเลย ปึ๊บ ปึ๊บ ปึ๊บ ปึ๊บ... พอหยุดปุ๊บ นิ่ง แล้วก็มารู้อาการเดิน พอจะยกเท้า เห็นว่าจิตเขาไปที่เท้าก่อนไหมก่อนที่ เขาจะยกขนึ้ ? เขามอี าการเกดิ ดบั อยา่ งไร ? ใหส้ งั เกตแบบนี้ วธิ กี ารกาหนด อิริยาบถย่อย คงเข้าใจขึ้นนะ
คนที่อยู่ไม่ค่อยนิ่งนี่อิริยาบถย่อยจะเยอะ พอนั่งสมาธิไป ได้ยิน อะไรก็แวบหันซ้ายแวบหันขวา เดี๋ยวก็เกา เดี๋ยวก็ขยับ เดี๋ยวก็นั่งไม่ติด เดี๋ยวบิด เดี๋ยวโยก... นั่นคืออาการของอิริยาบถย่อย ลองดู รู้ให้ทัน รู้ให้ ทัน มันจะขยับแล้วนะ มันจะกระพริบตา จะหาวแล้วนะ บางคนหลับแบบ ไม่หาวเลย นั่ง ๆ แล้วก็ง่วงหลับไปเลย ไม่หาว แต่บางคนยิ่งหาวยิ่งตื่น ก็ งงอีก ทาไมเดิน ๆ แล้วมันหาวเอา หาวเอา!? ง่วงไหม ? ไม่ง่วง แต่หาว มีนะนักปฏิบัติเดินจงกรม เดินไปหาวไป เดินไปหาวไป... ก็งงตัวเอง ฉัน ไม่ง่วง แต่ทาไมหาวได้หาวดี!?
สังเกตว่า เวลาเราหาว อะไรออกมา ? ลม ใช่ไหม ? ธาตุลม ขับ ลมออก ขับลมออก แล้วก็ตื่นขึ้น พอหาวเสร็จจิตก็จะตื่น กาหนดอาการ ต่อไปได้ แต่ตอนหาวก็ไม่รู้สึกง่วงนะ แต่พอถึงเวลาง่วงจริง ๆ นั่งไปไม่ หาวเลย หลับ! เห็นไหม หลับเพราะสมาธิเยอะ สติอ่อน บางครั้งสติสมาธิ ก็ไม่ค่อยมีหรอก สติอ่อนมาก ๆ จนหลับ หลับทั้ง ๆ ที่ยุ่งอยู่ หลับทั้ง ๆ ที่วุ่นวาย เขาเรียกเพลียจนหลับไป เพราะฉะนั้น ลองสังเกตดู
69
