Page 84 - ดับตัวตน ค้นธรรม
P. 84
76
สังเกตนะ อุเบกขากว้าง จิตที่กว้างนี่ ลองดูว่าเขาปฏิเสธอารมณ์อะไร หรือเปล่า ? เห็นไหม เขาไม่ปฏิเสธอารมณ์ ถึงแม้ไม่ปฏิเสธอารมณ์ อารมณ์เหล่านั้นก็ไม่กระทบใจ แปลกไหม!? ไม่ปฏิเสธอารมณ์แต่อารมณ์ เหล่านั้นกลับปรากฏอยู่ในที่ว่าง ๆ ไม่ธรรมดานะ ใช้ได้! ที่รู้แล้วก็เอาไป ใช้บ่อย ๆ ใช้เยอะ ๆ นี่คือตัวสภาพจิต
ทีนี้ว่า เวลาเราปฏิบัติ สภาพจิตที่เปลี่ยนไปนี่ สังเกตดู สภาพจิต เราต่างจากเดิมอย่างไร ? จากที่สภาพจิตโดยรวมของเรารู้สึกว่าว่างก็จริง มันยังรู้สึกหนัก ๆ บ้าง ตอนนี้ว่างแล้วเบากว่าเดิม หรือว่างเหมือนเดิม แต่สงบมากกว่าเดิม สงบแต่เบากว่าเดิม มั่นคงกว่าเดิมแต่เบากว่าเดิม... เห็นไหม เราก็รู้ได้สภาพจิตเราเปลี่ยนอย่างไร อายุอารมณ์เปลี่ยนไป เมื่อกี้การที่ให้ความรู้สึกเรากว้างนี่ อุเบกขากว้าง นั่นเป็นชั่วขณะที่เรา พิจารณาหรือเรากาหนดเท่านั้น แต่ถ้าเราทาได้บ่อย ๆ ก็ถือว่าเป็นสิ่งที่ดี มาก ๆ ถ้าจะเอามาใช้บ่อย ๆ ตรงนี้เราต้องมี “เจตนา” ที่จะใช้
ถ้าไม่มีเจตนา เดี๋ยวเราก็กลับมาที่ความเคยชิน เขาเรียกกลับมา ที่ตัวตนจริง ๆ ของเรา ตรงไหนที่เป็นตัวตนจริง ๆ ของเรา ? ทั้ง ๆ ที่ เราไม่มีตัวตน แล้วทาไมถึงเรียกว่าเป็นตัวตนจริง ๆ ของเรา ? ตามจริต ของเรา อุปนิสัยของเรา แต่ไม่ต้องอาศัยกิเลสนะ สังเกตไหม “ความเป็น เรา” อาจารย์ก็เป็นอาจารย์แบบนี้แหละ จะให้อาจารย์แบบคนนั้นก็ไม่ได้ เป็นแบบคนนี้ก็ยาก แต่ถ้าใครเก่งก็เอาของคนนั้นบ้างคนนี้บ้างมารวมกัน มามิกซ์กัน แล้วก็เป็นตัวเอง ใช่ไหม ?
จริง ๆ การที่เราเลือกสิ่งดี ๆ แล้วเอาสิ่งดี ๆ มาใช้ประโยชน์ อันนี้ เป็นสิ่งที่ดี แต่ไม่ใช่แกล้งเป็น คือเป็นตัวเรา แต่รู้จักเลือกสิ่งที่ดี ๆ เข้ามา
