Page 85 - ดับตัวตน ค้นธรรม
P. 85
หาตัว ให้เกิดประโยชน์กับตัวเอง ตรงนี้ก็คือตัวปัญญา ไม่ใช่ว่าคนนั้นดีก็ เรื่องของเขา ไม่สนใจ ไม่เกี่ยวกับเรา เราก็เป็นของเราอย่างนี้... ถ้าเป็น อยา่ งนนั้ เรากพ็ ฒั นายาก! บางอยา่ งทพี่ ฒั นาไดย้ าก ไมใ่ ชแ่ คต่ วั การกระทา ของเรา ถา้ เราไมย่ นิ ดที จี่ ะพฒั นาหรอื จะแกไ้ ข เรากอ็ าศยั ตามความเคยชนิ ของเรา ถงึ แมจ้ ติ จะดขี นึ้ สภาพจติ จะผอ่ งใสขนึ้ สงบขนึ้ แลว้ กต็ าม แต่ “คา พูด” ถ้าเราไม่มีเจตนาที่จะขัดเกลาหรือจะแก้ไข เราก็ใช้คาเดิมนั่นแหละ...
เราเคยพูดยังไงเราก็มักจะใช้คาแบบนั้น ภาษาเราเป็นอย่างไรเรา ก็ใช้ภาษานั้นแหละ แต่ถ้าเรารู้จักพิจารณาแล้วปรับปรุง ตรงนี้เราพัฒนา ได้! เราเรียนภาษาตั้งหลายภาษานะ ภาษาไทย ภาษาฝรั่ง ภาษาจีน เราก็ เรียนกันหมดเพื่อที่จะใช้ให้เหมาะกับเวลา แต่ “ภาษาพูด” ของเรา คาพูด ภาษาที่เราใช้ ใช้ภาษาแบบไหนที่เรารู้สึกว่าดี ไพเราะ ฟังแล้วเขาเรียก “สัมมาวาจา” เป็นสัมมาวาจา ปิสุณาวาจา ไม่ใช่ผรุสวาจา คาพูดที่ไพเราะ ทอี่ อ่ นหวาน ฟงั แลว้ คนฟงั สบายใจ บางครงั้ อาจจะไมต่ อ้ งสา เนยี งหวาน ๆ ก็ได้ แต่พูดดี ๆ ก็เป็นการพูดที่ไพเราะ น่าฟัง ตรงนี้เราพัฒนาได้ เราปรับ เปลี่ยนได้
ก็เหมือนกับมารยาทของเรานั่นแหละ จิตเราผ่องใสสงบ แต่ตรงนี้ เราต้องศึกษาต้องพัฒนาต่อว่าเราจะแก้ไขอย่างไร ปรับปรุงได้ อันนี้ พัฒนากันได้ พอเราพัฒนาแบบนี้ เราเจตนาที่จะแก้อุปนิสัยของเรา เขาก็ จะพัฒนาก็จะดีขึ้นเรื่อย ๆ ทาบ่อย ๆ ทาซ้า ๆ ถามว่า อุปนิสัยที่ติดตัวเรา มานี่เกิดจากอะไร ? เกิดจากสิ่งที่เราทาบ่อย ๆ เมื่อชาติที่แล้ว สิ่งที่เราทา ซ้าเมื่อชาติก่อนนั่นแหละติดตัวมาถึงชาตินี้ กลายเป็นอุปนิสัยไป แล้วเรา ก็มาบอกชาตินี้เราเปลี่ยนไม่ได้หรอก มันเป็นอุปนิสัยเก่าเรา... ข้ออ้างนะ!
77
