Page 236 - พระอาจารย์เทศน์เนื่องในโอกาสวันสำคัญทางพุทธศาสนา
P. 236
232
แต่สิ่งที่ดารงอยู่คืออะไร ? คือจิต จิตที่ทาหน้าที่รับรู้ แต่พอพูด ถงึ สภาวะปรมตั ถ์ จติ ทที่ า หนา้ ทรี่ กู้ เ็ กดิ ดบั อกี แลว้ อะไรทสี่ านตอ่ สบื ตอ่ ถงึ ความตั้งอยู่ความเป็นอยู่ของคนเราที่ข้ามภพข้ามชาติได้ ? ถ้าเราพิจารณา ดี ๆ เราจะเห็นว่าอะไรที่ทาให้เรายึดติดกับอารมณ์ในอดีตจนถึงปัจจุบัน ปีที่แล้ว เดือนที่แล้ว อาทิตย์ที่แล้ว สองวันที่ผ่านมา หรือชั่วโมงที่แล้ว... ที่เราเชื่อมโยง เชื่อมโยงนี้คือรสชาติ รสชาติของอารมณ์ที่เกาะเกี่ยวอยู่ ภายในจิตใจของเรา ทั้ง ๆ ที่เรารู้ว่าใจรู้ก็เกิดดับอยู่เรื่อย ๆ แต่ถ้าไม่เห็น กย็ งั เขา้ ไปยดึ เกาะอยกู่ บั อารมณน์ นั้ ๆ ทงั้ ๆ ทสี่ งิ่ เหลา่ นนั้ กผ็ า่ นไป วนั ผา่ น ไป เดอื นผา่ นไป แตล่ ะชวั่ โมงกผ็ า่ นไป ผา่ นไป... แตท่ า ไม(รสชาต)ิ ไมห่ มด ไปว่างไปกับอารมณ์อันนั้น ?
นั่นสาเหตุเพราะว่า ถ้าเราไม่มีปัญญาเข้าไปเห็นถึงกฎไตรลักษณ์ ตามทพี่ ระองคท์ รงตรสั เอาไว้ คอื การเกดิ ขนึ้ -ตงั้ อย-ู่ ดบั ไปของรปู นามทเี่ ปน็ ปัจจุบันขณะจริง ๆ แล้ว ยากที่เราจะตัดเยื่อใยตัดความหลงที่ถูกครอบงา ความหลงวา่ มเี รา เปน็ ของเรา เปน็ ของเทยี่ ง และพอมที ฏิ ฐมิ คี วามเชอื่ แบบ นนั้ อยู่ จงึ อยกู่ บั ของเกา่ ไมเ่ หน็ อาการเกดิ ดบั ไมไ่ ดช้ ดั เจนถงึ การเกดิ -การ ดับไป เมื่อไม่พิจารณาเห็นอาการพระไตรลักษณ์ตามความเป็นจริงแบบนี้ นี่แหละ แม้เวลาจะผ่านไปกี่วันกี่เดือนก็ตาม ความรู้สึก/ความเชื่ออันนี้ยัง ตดิ เปน็ หนงึ่ เดยี ววา่ เปน็ เราตลอดเวลา เปน็ คนเดมิ ตลอดเวลา ตงั้ แตท่ ผี่ า่ น มาจนถึงปัจจุบัน
เราจะรสู้ กึ เหมอื นเปน็ คนเดมิ ตลอดเวลา อะไรทเี่ ปน็ คนเดมิ ตลอด เวลา ? รูปนี้ คือร่างกายนี้เป็นเราตลอดเวลาอย่างหนึ่ง เหมือนเป็นคนเดิม ทงั้ ๆ ทรี่ ปู กายนกี้ เ็ ปลยี่ นไปตามกาลเวลา จากเดก็ เปน็ ผใู้ หญ่ หนา้ ตาบางที กเ็ ปลยี่ นไป หลาย ๆ อยา่ งทตี่ า่ งจากตอนทเี่ ราเปน็ เดก็ ไมเ่ หมอื นเดมิ อนั นี้
