Page 237 - พระอาจารย์เทศน์เนื่องในโอกาสวันสำคัญทางพุทธศาสนา
P. 237
อยา่ งหนงึ่ และทสี่ า คญั กค็ อื วา่ ตวั จติ เอง ความคดิ ของเรา บางครงั้ กเ็ ปลยี่ น ไปต่างจากเดิม แต่ในการพิจารณาสภาวธรรม เราจะเปลี่ยนอย่างไรให้เรา ได้เปลี่ยนอย่างสิ้นเชิงชัดเจน ? ก็ด้วยการกาหนดรู้อาการพระไตรลักษณ์ ที่เป็นปัจจุบันขณะนี้แหละ ชีวิตขณะเล็ก รูปนามขณะเล็กที่เป็นปัจจุบันที่ เกิดขึ้น
ถ้าเราสังเกต และมีสติรู้ชัดกับอารมณ์ปัจจุบัน รู้ชัดในอาการเกิด ดับของรูปนามที่ปรากฏขึ้นมา เห็นอาการเกิดดับที่หมดไปแต่ละขณะ ดับ แต่ละครั้ง แล้วเห็นจิตดวงใหม่เกิดขึ้นมา (เมื่อ)เห็นถึงความเป็นจิตดวง ใหม่ อารมณ์ใหม่ ความรู้สึกใหม่ขึ้นมาแต่ละครั้ง จะเห็นว่าจิตดวงนั้นต่าง ไป คอื มคี วามใสกวา่ เดมิ มคี วามสงบกวา่ เดมิ มคี วามตงั้ มนั่ มากกวา่ เดมิ ... แล้วคนเดิมอยู่ตรงไหน ? เพราะฉะนั้น ธรรมะอันนี้นี่แหละที่พระองค์ ทรงตรัสให้ผู้ปฏิบัติทั้งหลายให้สาวกทั้งหลายได้น้อมเข้ามาใส่ตัว มาเป็น แนวทางในการปฏิบัติเพื่อความดับทุกข์ เพื่อการหลุดพ้นอย่างสิ้นเชิง
สภาวะเหลา่ นที้ ปี่ รากฏขนึ้ มาเราพสิ จู นไ์ ดด้ ว้ ยตวั เอง พสิ จู นไ์ ดด้ ว้ ย ตัวเองอย่างไร ? เมื่อไหร่ก็ตามที่เรากาหนดรู้เห็นว่าแต่ละอาการที่เกิดขึ้น มา(แล้วดับไป) อย่างเช่น เมื่อไหร่ที่เห็นความคิดเกิดขึ้นมาแล้วดับไป จิต จะเบาขึ้น ว่างขึ้น สว่างขึ้น ในแต่ละขณะ แต่ละขณะ... ตรงนี้แหละเป็น ผลที่เกิดขึ้นโดยตรง แต่ถ้าไม่เห็นอาการดับ ลองสังเกตดูได้เลยว่า เมื่อ ไหร่ก็ตามที่มีความคิดเกิดขึ้นมาแล้วเราคล้อยตาม เพลิดเพลินกับความ คิด โดยไม่เห็นว่าความคิดนั้นดับอย่างไร หยุดอย่างไร หายไปแบบไหน แล้วก็จะเพลิน ๆ ๆ คล้อยตาม บางทีก็จะไม่เห็นว่าสภาพจิตเปลี่ยนไหม เปลี่ยนอย่างไร...
233
