Page 152 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 152
134
จะมีลักษณะอย่างไร ? เพราะฉะนั้น คาว่า “สัญญาหายไป” จริง ๆ คือ สัญญาเราดับเป็นขณะ ๆ ได้ เกิดแล้วดับไป จาแล้วดับไป แล้วเกิดขึ้นใหม่ แต่ถ้าให้สัญญาหายไปตลอดเลยนี่ ถ้ายังแข็งแรงอยู่ ยากนะที่จะหายไป หมด มักจะหายไปก็ตอนที่มีอายุแล้ว ที่เรียกว่าเป็นอัลไซเมอร์
โยคี : หมดคาถามแล้วเจ้าค่ะ
พระอาจารย์ : ทุกคนหมดปัญหาแล้ว พอถามหมด อาจารย์ก็นึก ไม่ออกแล้วว่าจะพูดอะไรต่อ ทบทวนอีกนิดหนึ่งนะ มีอย่างหนึ่งที่พวกเรา ถามกันเยอะ จริง ๆ แล้วเป็นปัญหาสาคัญเลยสาหรับโยคีทุกคน ก็คือมี ปัญหาอยู่ว่า พอมาปฏิบัติธรรมแล้ว จะเอาไปใช้กับชีวิตได้อย่างไร ? ส่วนใหญ่เรารู้สึกว่าปฏิบัติธรรมแล้วเอาธรรมไปใช้กับชีวิตจริง ๆ ไม่ได้ เรา พยายามแยกโลกกับธรรม เหมือนกับเราพยายามแยกจิตกับธรรมออก จากกัน
คาว่า “ปฏิบัติธรรม” คืออะไร ? เบื้องต้นเลย คือการเจริญสติ คือ การต้องมีสติ แล้วสติที่เรามาฝึกนี้ ฝึกให้สติเรารู้อยู่กับปัจจุบัน เพื่อให้รู้เท่า ทันอาการของตัวเอง รู้เท่าทันอารมณ์ของตัวเอง อาการก็คือการเคลื่อนไหว คาพูดที่จะออกไปนี่ รู้ทันไหม ? คาที่จะออกไปเป็นคาแบบไหน ? อาการ ที่จะขยับนี่เป็นอย่างไร ? เพราะฉะนั้น ในชีวิตประจาวันของเรา ถ้าเรามีสติ รู้อยู่กับอาการต่าง ๆ ของตัวเรา ไม่ว่าจะเป็นขณะพูด ขณะคิด หรือขณะทา ตรงนั้นแหละเป็นการปฏิบัติธรรมไปในตัว และสติตรงนี้แหละเป็นสิ่งสาคัญ สาหรับชีวิตของเราเลย
สติ สมาธิ เป็นสิ่งสาคัญสาหรับชีวิต เพราะอะไร ? เมื่อไหร่ก็ตามที่ เรามีสติและมีสมาธิพร้อมกันในตัว ไม่ว่าจะเป็นการกระทา หรือความคิด ของเรา จะเป็นไปด้วยความไม่เป็นโทษ ไม่นาโทษเข้าหาตัวเอง จะทาให้เรา รู้สึกมีความสงบ มีความชัดเจนในตัวเองว่า เรากาลังจะทาอะไร เรากาลังจะ พูดอะไร อย่างที่เรามาฝึกนี่ เราแบ่งเวลามาฝึก ฝึกให้ชานาญ ฝึกให้คล่อง
