Page 156 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 156
138
ไปในใจที่ว่าง ๆ แล้วลองดูว่า บริเวณหัวใจของเรารู้สึกอย่างไร ? รู้สึกอิ่ม ขึ้น รู้สึกแน่นขึ้น หรือว่าห่อเหี่ยว ? ให้เวลาทานะ ลองทบทวนดู พอเราเติม ความสุขแล้ว เมื่อกี้เราใช้ความว่างรับรู้อารมณ์ เมื่อจิตเราเปลี่ยนเป็นความ สุข เป็นความอ่อนโยน ลองใช้ความนิ่มนวล ความอ่อนโยน หรือความสุขนี่ แหละมาทาหน้าที่รับรู้แทน แทนที่จะใช้ความว่างเปล่า สังเกตดูนะว่า ถ้าเรา เอาจิตที่สุขไปใช้รับรู้อารมณ์ต่าง ๆ แล้ว รู้สึกเป็นอย่างไร ?
“ใช้ความว่างรับรู้” กับ “ใช้ความสุขรับรู้” อันไหนดีกว่ากัน ? ใช้ความ สุขนะ ใช้ความสุขรับรู้รู้สึกดี เพราะฉะนั้น นี่คือการเลือกของเรา เรามีสิทธิ์ที่ จะเลือกว่าจะใช้จิตประเภทไหนทาหน้าที่รับรู้อารมณ์ ลองอีกนิดหนึ่งนะ ใคร ที่รู้สึกว่าบางทีเวลาเราอยู่นิ่ง ๆ แล้ว รู้สึกหน้าตาไม่ค่อยมีความสุข ลองย้าย ใจที่สุขมาไว้ที่หน้าตัวเอง ลองดูว่า หน้าเรารู้สึกเป็นอย่างไร ? มันเฉย มัน นิ่ง เงียบ หรือมีความสุข รู้สึกมีรอยยิ้มขึ้นมา ? ลองดูนะว่า หน้าตาเรารู้สึก ผ่องใสไหม ? ผ่องใส เพราะฉะนั้น ถ้าอยากให้หน้าเรามีออร่า เติมความสุข ให้ตัวเองบ่อย ๆ
บางทีเรากลัวความสุข กลัวว่าจะติดสุข ลองสังเกตดูนะ ใจที่สุข ถ้า ให้กว้างเท่าห้องนี้ รู้สึกเป็นอย่างไร ? สังเกตดูว่า ใจที่สุขเขาบอกว่าเป็นเรา หรือเปล่า ? หรือแค่รู้สึกสุข ? แค่รู้สึก ใช่ไหม ? ไม่บอกว่าเป็นเรา เพราะ ฉะนั้น ความสุขแบบนี้เขาเรียก “สุขแบบไม่มีตัวตน” เป็นความสุขจากภายใน จริง ๆ ไม่ใช่สุขเพราะได้สิ่งนั้นสิ่งนี้ แต่สุขเกิดจากความดี สุขเพราะมีความ สุข เพราะฉะนั้น ไม่ต้องกลัวติด ขอให้ความสุขติดตัวกลับบ้านไปด้วย จะ ดี! คนที่บ้านจะได้สบายใจ
และอีกอย่างหนึ่ง ทาไมความสุขอันนี้เกิดขึ้นได้ง่าย ? อยู่ทั่วไปกับ ชีวิตประจาวัน ทาไมนึกถึงความสุขยาก ? เราเติมความสุขให้ตัวเองได้ยาก เพราะอะไร ? เพราะจิตเราไม่ว่าง จิตเราไม่ว่าง เราเติมไม่ได้ แล้วที่เราเติม ได้นี่ เป็นการปรุงแต่งไหม ? สงสัยว่าการเติมความสุขนี้ เป็นการจินตนาการ
