Page 177 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 177
159
อ้าว! เหมือนเดิมอีกแล้ว พอพองยุบเริ่มเบาลง ก็พยายามหาขึ้นมา เพราะ ฉะนั้น วิธีกาหนด เวลาพองออก จุดที่ต้องสังเกตคือ พอพองสุด เขามีอาการ หยุดก่อนไหมก่อนที่จะยุบ ? พอยุบสุด เขาหยุดก่อนไหมก่อนที่จะพอง ออก ? แล้วระหว่างที่พองออก เขามีอาการอย่างไร... เขาเป็นคลื่น หรือเป็น ขณะ ๆ หรือแค่นิ่ง ๆ ไป ? นี่คือรายละเอียดที่ต้องสังเกตเพิ่มเติม นั่นคือ วิธีการกาหนดอารมณ์
คิดว่าเราคงพอเข้าใจวิธีการกาหนดอารมณ์แล้ว เริ่มเมื่อยกันแล้วนะ นั่งมาชั่วโมงกว่าแล้ว บางช่วงอาจารย์จะให้โยคีปฏิบัติเอง อาจารย์จะนั่งอยู่ ข้างหลัง ใครจะเล่าสภาวะก็เข้าไปส่งอารมณ์ การส่งอารมณ์ก็คือว่า ใครที่มี ความสงสัยในสภาวะของตัวเอง ก็ถามได้ เพราะแต่ละคนสภาวะไม่ เหมือนกัน ความต่างอยู่ตรงไหน ? ทาไมสภาวธรรมที่เกิดขึ้นจึงเห็นไม่ เหมือนกัน ? ความต่างอยู่ที่กาลังของสติ สมาธิ และการพิจารณาของแต่ละ คนไม่เท่ากัน เพราะฉะนั้น สภาวะที่ปรากฏขึ้นมาจึงต่างกัน
แล้วบางครั้งเราพิจารณาต่างจากคนอื่น เราก็จะสงสัยตัวเองว่า ทาไม สภาวะเราไม่เหมือนเขาสักทีหนึ่ง อยากให้เหมือนของคนอื่น แต่สังเกตต่าง จากคนอื่น ก็จะไม่เห็นเหมือนเขา อยากให้เหมือนคนอื่น แต่สติเราไม่เท่าเขา ก็ไม่เหมือนกัน สภาวะอาการเกิดดับเขาเปลี่ยนไปตามกาลังของสติ สมาธิ และปัญญา เพราะฉะนั้น จึงไม่เท่ากัน ฉะนั้น เวลาเราส่งอารมณ์ ถ้าเราเล่า สภาวะของตัวเองได้ รู้ปัญหาของตัวเอง ก็จะแก้ได้ง่าย ถ้าเราอยากจะแก้ สภาวะ ก็ต้องเล่าสภาวะของตัวเองให้ชัด ครูบาอาจารย์ท่านจะได้แก้ให้ได้
หลักของการปฏิบัติที่กล่าวมา ก็หวังว่าพวกเราคงจะเข้าใจกันแล้ว ต่อไปให้ปฏิบัติ ใครจะเดินจงกรม ใครจะนั่งสมาธิ ก็ให้ปฏิบัติตามอัธยาศัย จากนั้นใครจะเล่าสภาวะ ก็ว่ากัน
