Page 190 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 190
172
ขึ้นไหม สภาพจิตใจดีขึ้นไหม ความทุกข์น้อยลงหรือเปล่า จิตเราอิสระมาก ขึ้นหรือเปล่า จิตที่ถูกพันธนาการด้วยสิ่งต่าง ๆ ที่อยู่รอบตัวเราคลายลงไป บ้างหรือเปล่า หรือยังถูกตรึงถูกผูกมัดอยู่ หรือว่ารู้สึกจิตใจอิสระหรือผ่อน คลายมากขึ้น แม้ยังทาหน้าที่เดิมอยู่ก็ตาม การปล่อยวางอารมณ์ต่าง ๆ ที่ เคยยึด ปล่อยได้เร็วขึ้น ไวขึ้น หรือสั้นลงหรือเปล่า นั่นคือผลที่จะเกิดขึ้น และเราก็รับรู้ได้ด้วยตัวเอง
นักปฏิบัติจะรับรู้ได้ด้วยตัวเอง และจิตเราว่างขึ้น ใสขึ้น สงบขึ้นไหม เหล่านี้ล้วนเป็นปัจจัตตัง สภาวะที่เกิดกับตัวเราหรือนักปฏิบัติเอง ขณะนี้ เดี๋ยวนี้ทันที ไม่ต้องรอถึงภพหน้าชาติหน้า ปฏิบัติเมื่อไหร่ก็เห็นเมื่อนั้น ปฏิบัติเมื่อไหร่ก็เกิดขึ้นเมื่อนั้น แต่อานิสงส์ที่จะเกิดในภพหน้าชาติหน้านั้น ก็ ให้ปล่อยเป็นเรื่องของภพหน้าชาติหน้า ค่อยไปรับเอาตอนนั้น ไม่สายหรอก ถ้าเรายังเกิดอีกนะ ไม่ต้องห่วง! แต่ถ้าจะไม่เกิดได้ก็ดีไป ถ้าจบพรหมจรรย์ แล้วไม่ต้องไปเกิด ก็ไม่ต้องห่วงหรอกที่ทาเอาไว้ ใช่ไหม ? เราไม่ต้องเกิดก็ ไม่ต้องใช้ แต่ถ้ายังเกิดอีกก็สบายไป ทาไว้แล้ว !
วันนี้แสดงธรรมมา ก็เห็นว่าสมควรแก่เวลา และหวังว่าโยคีจะเข้าใจ ในวิธีการกาหนดสภาวะ การดูอาการเกิดดับ การดูสภาพจิต และการแยกรูป แยกนาม คงมีความชัดเจนขึ้น และรู้ว่าเอาจิตที่ว่างไปใช้ประโยชน์ได้อย่างไร เมื่อรู้แล้วก็นาไปใช้บ่อย ๆ ในขณะที่เราปฏิบัติ เมื่อไหร่ก็ตามที่รู้สึกว่าปฏิบัติ แล้วรู้สึกอึดอัด เราก็ขยายจิตเราให้กว้าง แล้วก็จะคลาย นี่คือวิธีดับความ อึดอัด วันนี้ก็ขอจบไว้แต่เพียงเท่านี้ก่อน เจริญพร
