Page 195 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 195
177
อารมณ์นั้นก็จะไม่เกิด หรือเกิดน้อย แล้วดับง่าย ดับเร็ว ถ้าเรากาหนดใน ลักษณะอย่างนี้ จิตที่ว่างเบาจะเป็นตัวสติคุ้มครองเราไปในตัว ลองปฏิบัติดู
มีโยคีขอให้อาจารย์สอนวิธีเติมความสุขให้กับโยคีทุกคน วันนี้ก็ถือ โอกาสเลยแล้วกัน ลองดูนะ หลายคนทาเป็นแล้ว ทาจิตให้ว่างนะ เอาจิต ออกมานอกตัว ให้กว้าง ๆ ก่อน แล้วเอาความรู้สึกที่ว่าง ๆ เบา ๆ ใส่เข้าไป บริเวณหัวใจเรา หรือบริเวณหทยวัตถุ จากคอถึงลิ้นปี่ ลองดูนะ รู้สึกเป็น อย่างไร ? หนักหรือเบา ? เบา ขณะที่บริเวณหทยวัตถุเรารู้สึกเบา ๆ โล่ง ๆ ลองนึกถึงสิ่งดี ๆ หรือเติมความรู้สึกดี ๆ เข้าไปในใจที่เบา ๆ โล่ง ๆ ของ ตัวเอง รู้สึกเป็นอย่างไร ?
เพิ่มความนิ่มนวลอ่อนโยนเข้าไปในใจที่โล่ง ๆ เบา ๆ ของตัวเอง ลองดู รู้สึกเป็นอย่างไร ? ถ้าใครนึกถึงความนิ่มนวลอ่อนโยนไม่ออก ลองนึกถึงบุญที่เราเคยทาก็ได้ ลองนึกถึงบุญอันนั้น แล้วน้อมเข้ามาใส่ในใจที่ ว่าง ๆ ลองดูว่า รู้สึกเป็นอย่างไร ? นึกออกไหม ? เติมเข้าไปแล้วทาให้จิตใจ เรารู้สึกเป็นอย่างไร ? รู้สึกอิ่มใจ รู้สึกนิ่มนวล รู้สึกอ่อนโยน รู้สึกมีความสุข รู้สึกอิ่มเอิบ รู้สึกแบบไหน ? รู้สึกเป็นอย่างไร ?
ลองย้ายจิตที่มีความสุขมาไว้ที่หน้าเรา ลองดูว่า หน้าเรารู้สึกเป็น อย่างไร ? เฉย ๆ แห้ง ๆ หรือ เบา สว่าง รู้สึกมีความสุข หน้าเรารู้สึกผ่องใส ? ยิ้มได้นะ ไม่ต้องไปกลัว แค่ยิ้มไม่เป็นไร มีความสุขแล้วยิ้มได้ ไม่แปลก! เขาเรียก “มีความสุขจากข้างใน” หน้าตาเราก็ผ่องใสเบิกบานในตัว ลองดู ให้จิตที่สุขของเรากว้างเท่าห้องนี้เลย เราแผ่ความสุขของเราให้เต็มห้องนี้ ลองดูนะ รู้สึกเป็นอย่างไร ?
จิตที่มีความสุขของเรา ให้กว้างเท่าท้องฟ้าก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นจิตที่สุข หรือเบาก็ตาม ถ้าจิตเรามีความสุข แล้วเราแผ่ความสุขนี้ให้เต็มห้อง ลองดู ว่า เรานั่งอยู่ในความสุขหรือเปล่า ? หรือนั่งอยู่ที่ไหน ? การที่จิตเรามีความ สุข แล้วถ้ากลัวติดสุข ลองสังเกตดูว่า ใจที่สุขหรือความสุขอันนี้ เขาบอกว่า
