Page 198 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 198
180
จิตธรรม ณ ที่ รู้
วันที่ ๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗
เมื่อกี้กาลังนั่งพิจารณาอยู่ว่าจะสอนเรื่องอะไรอีก สอนไปสอนมา ก็สอนแต่เรื่องเดิม ๆ เวลาปฏิบัติ ไม่มีอะไรมากหรอก เรื่องเดิม ๆ นั่นแหละ เรื่องของรูปของนาม เรื่องกาย เรื่องจิตอย่างเดียว ไม่ได้สอนเรื่องอะไรอื่น เรื่องอื่นมีเยอะแยะนะที่ไม่เกี่ยวกับการดับทุกข์ แต่เกี่ยวกับการสะสมทุกข์ วิธีการดับทุกข์มีไม่มาก อยู่กับกายอยู่กับจิตของเรา อยู่กับรูปกับนาม...
เมื่อเช้านี้โยมถามว่า “อาจารย์ วิธีเอาความรู้สึกว่าเป็นเราออกทา อย่างไร ?” พอดีหมดเวลาก่อน เลยไม่ได้บอก โยมเขาใจดี กลัวว่าจะรบกวน เวลาคนอื่น ก็เลยยังไม่ได้บอก... การปฏิบัติธรรม สิ่งหนึ่งที่เราควรหรือน่า จะทาให้มากก็คือ การกาหนดอารมณ์ต่าง ๆ ด้วยความรู้สึกที่ไม่มีตัวตน ความรู้สึกไม่เป็นเรา มีแต่จิตทาหน้าที่รู้ แล้วอีกอย่างหนึ่งก็คือว่า เวลาเรา ปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน ต้องมี “เจตนา” ที่เขาเรียก “เจาะสภาวะ”
การเจาะสภาวะก็คือ การมุ่งที่จะรู้อาการเกิดดับของทุก ๆ อารมณ์ ที่เกิดขึ้น มีเจตนาที่จะรู้อาการเกิดดับของทุก ๆ อารมณ์ที่เกิดขึ้นในขณะที่ เราเจริญกรรมฐาน นั่งสมาธิ ในขณะที่เราเดินจงกรม ในขณะที่เราทา กิจกรรมต่าง ๆ ในอิริยาบถย่อย จะทาให้ความต่อเนื่องของสภาวธรรมเรามี ความต่อเนื่องกัน ความต่อเนื่องตรงนี้ไม่ใช่แค่อาการเกิดดับ แต่เป็นความ ต่อเนื่องของสติ สมาธิ และปัญญาของเรา พิจารณาอาการพระไตรลักษณ์ อย่างต่อเนื่อง
เพราะฉะนั้น วิธีการพิจารณาอย่างต่อเนื่อง ต้องพิจารณาด้วย “ความรู้สึกที่ไม่มีตัวตน” และต้องมี “ฉันทะ” คือพอใจที่จะกาหนดรู้ ไม่ใช่ ด้วยความฝืนใจบังคับ แต่ถ้าจาเป็นต้องบังคับต้องฝืน ก็ต้องฝืนไปก่อน แต่ ถ้าใครรู้จักทาความพอใจให้เกิดขึ้น ปรารภความเพียรเพื่อความตั้งอยู่ ความ
