Page 263 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 263
245
ลองวิธีดับนะ ขยายความรู้สึกที่หนักให้กว้างออกไป กว้างออกจาก ตัวไป ลองดู รู้สึกเป็นอย่างไร ? เขาดับเร็วขึ้นไหม ? ดับเร็วขึ้น นี่คือวิธีดับ ความหนักก็คือความทุกข์ ลองสังเกตง่าย ๆ นะ ทุกครั้งที่มีอารมณ์เข้ามา กระทบ แล้วเรารู้สึกไม่สบายใจ สิ่งที่ปรากฏชัดแก่เราก็คือ ความรู้สึกหนัก รู้สึกอึดอัด นั่นคือลักษณะของเวทนาทางใจที่เกิดขึ้น เพราะฉะนั้น วิธีแก้ เรา แก้อย่างไร ? ส่วนใหญ่แล้วเวลาเราแก้ความทุกข์ตรงนี้ เราจะปฏิเสธอารมณ์ ที่เข้ามากระทบ แต่เขาบอกว่าให้แก้ที่เหตุ ทุกข์เกิดที่ไหนแก้ที่นั่น!
ถามว่า ทุกข์เกิดที่ไหน ? เกิดที่ใจ เราก็แก้ที่ใจ ทุกข์เกิดเพราะ อะไร ? เพราะมีเรา ก็ต้องดับตัวเรา ไม่ใช่เพราะมีเขาแล้วเราทุกข์ แต่ก็มีนะ เพราะมีเขานั่นแหละเราถึงทุกข์! ลองดู เอาความรู้สึกว่าเป็นเราออก แล้วรู้สึก เป็นอย่างไร ? สบาย... ตรงนี้เราแยกรูปนามนะ ถ้าคิดถึงเรื่องที่ไม่สบายใจ เรื่องนั้นอีก แต่ให้จิตเรากว้างกว่าเรื่องนั้น ลองดู รู้สึกเป็นอย่างไร ? รู้สึก หนักหรือเบา ? เบานะ...
ลองดู ให้จิตเราอยู่สูงกว่าเรื่องที่เรากาลังคิด รู้สึกเป็นอย่างไร ? ให้ กว้างกว่า แล้วอยู่เหนืออารมณ์เหล่านั้น เหมือนเรามองลงมาจากท้องฟ้า ปัญหานั้นรู้สึกเป็นอย่างไร ? หายไป... ใครใหญ่กว่ากัน ? เห็นไหม เราใหญ่ กว่า! เรื่องนั้นจะกลายเป็นเรื่องเล็กเลย เล็กสาหรับจิตของเรา เมื่อไหร่ก็ตาม ที่เรามองเห็นเป็นเรื่องเล็ก ปัญญาเราย่อมเกิดขึ้นมา แล้วเราจะหาทางแก้ได้! เพราะฉะนั้น จิตที่ว่างจิตที่เบา เอาไปใช้ประโยชน์กับชีวิตประจาวันของเรา แบบนี้
อีกอย่างหนึ่ง เวลาเราเอาความรู้สึกว่าเป็นเราออกได้ แล้วคิดถึงคนที่ เราไม่ชอบ สังเกตดี ๆ นะ ที่เราไม่ชอบ ไม่ชอบหน้า หรือว่าไม่ชอบชื่อ หรือ ทั้งชื่อทั้งหน้า ? บางคนพอได้ยินชื่อนี้ปุ๊บ รับไม่ได้ หน้ายังไม่มาหรอก ลอง เอาชื่อออกจากรูปนั้น แล้วรู้สึกเป็นอย่างไร ? เอาความรู้สึกว่าเป็นเขาออก จากรูปนั้น ลองดูนะว่า รู้สึกอย่างไร ? ได้ไหม ? ได้นะ เก่ง ๆ ตรงนี้คือการ
