Page 267 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 267
249
หาไม่เจอ จริง ๆ แล้วเป็นการเติมพลังให้กับจิต สังเกตไหม บางคนคิดว่ามา ปฏิบัติธรรมเพื่อชาร์จแบต ใช่ไหม ? เหนื่อยแล้วมาชาร์จแบต ชาร์จอย่างไร ? ลองดูนะ ทาใจให้ว่าง ๆ นี่ก็ต้องบอกอีกนั่นแหละ! ทาใจให้ว่าง ๆ ใครที่ว่างได้แล้ว ลองดู เอาใจที่ว่าง ๆ มาไว้บริเวณหทยวัตถุ ทาไมถึงเอา มาไว้บริเวณหทยวัตถุ ? เพราะหทยวัตถุเป็นบริเวณที่ชัดที่สุด เวลาจิตเรา ว่าง หรือมีความสงบ มีความสุขเกิดขึ้น จะเห็นชัด รู้สึกสงบ รู้สึกอิ่ม รู้สึกมี ความสุข ก็จะชัดบริเวณหทยวัตถุ บริเวณหทยวัตถุ ไม่จาเป็นต้องอยู่ข้างใน
อย่างเดียว อาจจะกว้างกว่าตัวก็ได้
ลองดูนะ พอว่าง ๆ ได้แล้ว ลองน้อมถึงบุญ ถึงความรู้สึกดี ๆ อย่าง
ใดอย่างหนึ่ง ความอ่อนโยน ความนิ่มนวลก็ได้ ใส่เข้าไปในใจที่ว่าง ๆ บริเวณ หทยวัตถุ ใส่เข้าไปให้เต็ม ใจของใครที่กว้างกว่าตัว ก็ใส่ให้เต็มจนล้นจากตัว ให้แผ่ไปทั่วอณูของร่างกาย ให้ล้นจากตัว กว้างออกไปจนเต็มห้องนี้ แล้วก็ นิ่งอยู่ในความสุขนั้น สังเกตดูว่า รู้สึกอย่างไร ? สังเกตดูว่า ใจเรารู้สึกมีพลัง รู้สึกอิ่ม รู้สึกเต็มไหม ? หรือรู้สึกพร่อง ?
ลองสังเกตอีกนิดหนึ่ง ใจที่รู้สึกเต็ม รู้สึกอิ่ม หรือรู้สึกมีความสุข ใจ ที่มีความสุขนี้บอกว่าเป็นเราสุข หรือแค่รู้สึกสุข ? แค่รู้สึกสุขนะ นี่คือสุขที่ ไม่ประกอบด้วยตัวตน ไม่มีเรา ไม่มีเขา มีแต่ความรู้สึกสุขเกิดขึ้นมา เพราะ ฉะนั้น ว่าโดยสภาวะแล้ว ความรู้สึกสุขนี่ ตัวเขาเองจะมีคุณ ให้ความรู้สึกดี กับชีวิตของเรา ใช่ไหม ? ลองสังเกตดู มีความสุขเมื่อไหร่ ใจเรารู้สึกห่อเหี่ยว หรือเต็ม ? เต็ม ไม่พร่อง... เมื่อไม่พร่อง การเรียกร้องก็จะน้อยลง
ลองดูนะ ใครที่ชอบเรียกร้อง เติมความสุขให้ตัวเองบ่อย ๆ คนนั้น คนนี้ต้องอย่างนั้นอย่างนี้... เราเติมให้ตัวเองได้ ไม่ต้องเรียกร้องจากคนอื่น หรอก! พอเราเต็ม เราก็อยากให้แล้ว อยากให้เขามีความอิ่มความเต็มแบบนี้ เมตตาก็เกิด ตรงนี้เป็นความสุขที่ไม่มีตัวตน เป็น “นิรามิสสุข” สุขที่ไม่อิง อามิส และเหมือนกับเป็น “เนรมิตสุข” คิดแล้วสาเร็จ แค่คิดก็สมหวังแล้ว
