Page 307 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 307
289
แล้วนึกถึงบรรยากาศตรงนี้ แล้วมันก็จะมีพลังขึ้นมา ยกจิตได้ง่าย น้อมถึง บรรยากาศที่เราเคยได้รับ แค่นั้นเอง แล้วพลังก็จะกลับเข้ามาเร็ว แต่ถ้าเรา สร้างเอง บังคับเอง จะช้านิดหนึ่ง เพราะฉะนั้นถ้าเราน้อมถึงบรรยากาศนี้ได้ นี่คือวิธีสร้างพลังอย่างหนึ่ง
เราก็น้อมถึงสถานที่ ถึงบรรยากาศตรงนี้ นิ่งแป๊บเดียว การรับพลัง ต้องรู้จัก ต้องพร้อมที่จะรับนะ ไม่ได้นิ่ง ๆ ไม่สนใจเลย ไม่มีอะไรเกิดขึ้น นิ่ง.. อ้าว ! ทาไมพลังไม่เกิด ? เขาก็นิ่ง.. นิ่ง.. มีบางคนนิ่งแค่แคบ ๆ นิ่งอยู่ ตรงนี้ นิ่งเฉย ๆ ไม่มีอะไรเลย เขาก็นิ่งเฉย ๆ ไม่สนใจอะไร อะไรจะเกิดขึ้น พอนิ่งแล้ว นิ่งปุ๊บ ให้จิตกว้าง น้อมรับพลัง ถ้าเรานิ่งแคบ พลังเข้าไม่ได้ เพราะ จิตเราแคบ พลังจะเข้าไปที่จิตของเรา เพราะฉะนั้นนิ่งแล้ว พอตอนแรกนิ่ง พอเริ่มสงบ ให้จิตเรากว้าง พร้อมที่จะรับ จิตของเราเหมือนภาชนะที่จะ รองรับพลังอันนั้น ทาจิตของตัวเองให้กว้างขึ้น เบาขึ้น ลองดูสิ ลองดูนะ พอเรานิ่งข้างหน้า นิ่งปุ๊บ ปล่อยจิตเราให้กว้างหน่อย กว้างกว่ารูป ให้นิ่ง ประมาณนี้ ลองดูว่าช่องว่างนี่ มีอะไรไหลเข้าไปที่ตัวไหม ? รู้สึกเข้าไป.. แล้ว รู้สึกเป็นไง ? หนักแน่นขึ้น มีพลังมากขึ้น ตรงนี้คือวิธีรับพลังจากธรรมชาติ ง่าย ๆ
พอพลังเข้ามาที่ตัวเรามากขึ้น ทายังไง ? เต็มตัวแล้วเนี่ย ทายังไง จะเพิ่มได้อีก ? ก็ปล่อยให้กว้าง จิตเรากว้างแค่ไหน จะรับพลังได้มาก เท่านั้น ไม่ใช่แค่ที่ตัวนะ ไม่ใช่แค่ที่ตัว เพราะจิตเราใหญ่ ภาชนะเราก็ใหญ่ บางคนทาให้ภาชนะรั่ว พลังเข้ามาแล้วผ่านไปหมดเลย ผ่านตัวไปหมด ไม่รับอะไรเลย ว่าง ๆ ไปหมด แสดงว่าภาชนะรั่ว พลังไม่รับ แต่ไปรับ อย่างอื่น รับอารมณ์เนี่ยรับเต็ม ๆ พลังเนี่ยไม่ยอม อารมณ์อะไรเกิดขึ้น ตั้ง ท่ารับเต็มที่ แบกอยู่นั่นแหละ
ที่จริงจิตของเรา เราพอใจทาเท่านั้น ทาจิตให้ว่างก่อน เป็นการแยก รูปนาม โยมพิจารณาดูสิพอจิตเราว่างอย่างนี้เนี่ย อารมณ์ต่าง ๆ ไม่เกิดขึ้น
